Σελίδα:Ημερολόγιο Σκόκου 1892 - 311.jpg

Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
311

ρηται ἐν τοῖς προλεγομένοις τῶν Ἰουδαϊκῶν, βιβλίου ἐκδοθέντος ἐν ἔτει ΑΩΞΑ′. ὑπὸ Σεργίου Ραφτάνη ἐν Ζακύνθῳ, περιέχοντος δὲ ἐν ἐξωφύλλῳ ὁλόκληρον μωσαϊκὸν ἐπιγραφῶν ἤτοι α′) Ἀνατροπὴν τῆν θρησκείας τῶν Ἑβραίων καὶ τῶν ἐθίμων αὐτῶν μετ’ ἀποδείξεων ἐκ τῆς Ἁγίας Γραφῆς· β′) παράρτημα περὶ τῶν ὑπὸ Παύλου τοῦ ἐκ Μεδίκων γραφέντων περὶ Ἑβραίων γ′) τοὺς παραδεχθέντας ψευδεῖς Μεσσίας καὶ δ′) τὸ χρυσοῦν ποίημα Σαμουὴλ τοῦ Ραββίνου ἐλέγχον τὴν τῶν Ἰουδαίων πλάνην! Εἶνε δὲ ταῦτα μεταφράσεις τῶν μολδαυϊστὶ γραφέντων καὶ ἀποκαλυφθέντων ὑπὸ τοῦ Ραββίνου Σαμουήλ, βαπτισθέντος καὶ μετονοµασθέντος Νεοφύτου! Ὁ ἀναγινώσκων δὲ ταῦτα δύναται νὰ ὑποπτεύσῃ τι περὶ τῆς πραγματικῆς ὑπάρξεως τοῦ παρ’ Ἑβραίοις ἐθίμου· ἀλλὰ τὸ ζήτημα εἶνε ἐὰν ταῦτα εἶνε πράγματι ἀποκαλύψεις ἐκχριστιανιθέντος ραββίνου, ἢ ὑπὸ τὸ ψευδώνυμο τοῦτο κρύπτεται φανατικός τις μοναχὸς τοῦ παρελθόντος αἰῶνος, ὡς προσπαθεῖ ν’ ἀποδείξῃ ὁ συγγραφεὺς τοῦ Pro Judaeis κ. Giudetti.

Ἐπὶ τῶν βιβλικῶν δὲ πηγῶν βασιζόμενος ὁ οἱοσδήποτε συγγραφεὺς αὐτοῦ, εἴτε πρῴην ῥαββῖνος Σαμουήλ, εἴτε πραγματικὸς μοναχὸς Νεόφυτος, πειρᾶται ν’ ἀποδείξῃ ὅτι ἡ ἀνθρωποθυσία καθιερώθη παρὰ τοῖς Ἑβραίοις ἕνεκα πολλῶν λόγων, ἰδίως δὲ τοῦ μίσους, ὅπερ τρέφουσι κατὰ τῶν χριστιανῶν καὶ τῆς ἀμφιβολίας, ἣν ἔχουσιν ἂν ὁ Ἰησοῦς εἶνε ὁ ἀληθὴς Μεσσίας καὶ ὑποθέτουσιν ὅτι ῥαντιζόμενοι διὰ χριστιανικοῦ αἵματος ἐξαγνίζονται διὰ τὸν σταυρικὸν ἐκείνου θανάτον. Αἱ περὶ αὐτοῦ δὲ ἐκτιθέμεναι λεπτομέρειαι λύουσι καὶ ἑτέραν ἀπορίαν περὶ τοῦ ποσοῦ τοῦ χριστιανικοῦ αἵματος, ὅπερ δύναται νὰ ἐπαρκέσῃ εἰς ἐκτέλεσιν δεισιδαιμονιῶν τοσούτων ἑκατομμυρίων Ἑβραίων· ἐκτίθησι δηλαδὴ ὅτι διὰ τοῦ χριστιανικοῦ αἵματος βάφονται μεγάλαι συνδόνες, μικροσκοπικὰ δὲ τούτων τεμάχια διανέμονται εἰς τὰς ἑβραϊκὰς κοινότητας διὰ τὰ περαιτέρω!

Ἀλλ’ ἐδῶ πλέον μόνον στατιστικαὶ πληροφορίαι καὶ ἀπολογισμοὶ ἠδύναντο νὰ μᾶς πληροφορήσωσι πόσοι χριστιανόπαιδες δύνανται νὰ ἐπαρκέσωσιν εἰς τὴν βαφὴν τοσούτων σινδόνων! Ἰταλός τις καθηγητὴς ὁ Corrado Giudetti ἐν τῷ συγγράμματί του Pro Judaeis, ἐκδοθέντι ἐν Τουρίνῳ τῷ 1884, ἀναιρῶν, τὰ τῆς προλήψεως ταύτης, ἀναφέρει ἅπαντας τοὺς ἕως τότε φόνους