Ἀφοῦ ἔξεσε τὴν κεφαλήν, ὡςεὶ προσπαθῶν νὰ συναγάγῃ τὰς ἀναμνήσεις του;
— Ἄ, ναί. ἔχετε δίκαιον, μοὶ λέγει χασμώμενος. Ἐγὼ εἶχα δώσει ἐντολὴν νὰ σκάψουν ἐκεῖ διότι ἀπεφασίσθη νὰ γίνῃ μία λωρὶς λιθόστρωτος μεταξὺ τῶν δύο πεζοδρομίων. Ἡ ἐργασία ὅμως διεκόπη, διότι εὐθὺς ἀνεφύη ἓν σοβαρὸν ζήτημα περὶ τοῦ ποῖος ὑπεχρεοῦτο διὰ τὴν δαπάνην τῆς
κατασκευῆς, ὁ δῆμος ἢ τὸ δημόσιον καθόσον ἀνεκαλύφθη ὅτι ἡ μὲν μία ὁδὸς εἶνε δημοτική, ἡ δὲ ἄλλη ἐπαρχιακή. Ὥςτε, ἐπειδὴ ἡ σκαφεῖσα γραμμὴ συμπίπτει ἐπὶ τῆς διασταυρώσεως 
₧τῶν δύω ὁδῶν, αἱ ὁποῖαι ἔχουν τὸ αὐτὸ κοινὸν σημεῖον, γεννᾶται τώρα τὸ ζήτημα…
— Τι λές, βρὲ ἀδελφέ! τώρα ἀκόμη γεννᾶται το ζήτημα, ἐνῷ ἔπρεπε νὰ ἦνε πρὸ πολλοῦ ξεκαθαρισμένον;....
— Τί νὰ, σοῦ κάμω! Ἐδῷ, βλέπεις, συγκρούονται τὰ ὅρια τῆς ἁρμοδιότητος τῶν δύο ἀρχῶν. Ἡ δικαιοδοσία ἡ ἰδική μου ἔληξε. Πρέπει νὰ εὕρετε τὸν νομομηχανικόν. Ἐκεῖνος θὰ σᾶς πληροφορήση.
Καὶ μὲ ἀφίνει χάσκοντα καὶ φεύγει.
Ἐν τούτοις τὴν ἐπαύριον τρέχω ἐπὶ τὰ ἴχνη τοῦ νομομηχανικοῦ. Δὲν ἐνθυμοῦμαι πόσα μίλια διέτρεξα μεταξὺ νομαρχίας, δημαρχίας καὶ ὑπουργείου, ἀναιβοκαταιβαίνων τὰς κλίμακας καὶ των τριῶν ἀλληλοδιαδόχως. Ἐνθυμοῦμαι μόνον ὅτι περὶ τὸ ἑσπέρας ἀνακαλύπτω τὸν κύριον νομομη-
