Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑ[1]
[Ἐκ τῶν Ἀνεκδότων Κοινωνικῶν Ἐπῶν]
Εἰς Κράβαρα ἐξ Ἀθηνῶν·
εἰκοσιτρεῖς τ’ Ἀπρίλη,
Χάριτι θείᾳ ὑγιεῖς ἔχομ’ ἐγὼ κ’ οἱ φίλοι.
Μοῦ λέγεις, κὺρ — Ἀλέξη μου, στὸ δεύτερό σου γράμμα,
Ἂν ἔλαβα τὸ πρῶτό σου κι’ ἂν θέλω νέο πρᾶμμα.
Ὅσους τῇς ἄλλαις μοὔστειλες, τοὺς τράβηξεν ἡ Πόλι,
Ἦσαν ἀλήθεια τῆς δουλειᾶς καὶ γιὰ ξεδούλιο ὅλοι.
Στεῖλέ μου δώδεκα κουλοὺς καὶ κρατημένους ἕξη,
Καὶ τρεῖς στραβούς, γιατ’ οἱ στραβοὶ στοιχίζουν, κὺρ - Ἀλέξη.
Σοῦ στέλνω ἀπὸ ἑκατὸ δραχμαῖς κάθε κεφάλι,
Γιατὶ ἀκόμα ἔμβασμα δὲν μοὔκαμαν οἱ ἄλλοι.
Δέξου αὐτὰ γιὰ τὸ παρόν, γιατὶ εἰς τῇς Κλουκίναις,
Διακόσιαις πάλιν ἀργυραῖς ἐμέτρησα ριγγίναις.
Ἐκλείσθ’ ἡ κόρη τοῦ Στρατῆ εἰς τὸ νοσοκομεῖο,
Καὶ διὰ τοῦτο σ’ ἀφαιρῶ ἑκατοστάρια δύο.
- ↑ ΣΗΜ. Μία ἐκ τῶν εἰδεχθεστέρων παρ’ ἡμῖν κοινωνικῶν πληγῶν εἶνε ἀτυχῶς ἡ ἐναντίον τῶν νόμων τῆς ἠθικῆς καὶ τῆς ἀνθρωπίνης ἀξιοπρεπείας ἀσκουμένη βδελυρὰ σωματεμπορία, ἡ διὰ τῆς πηρώσεως καὶ τῆς στρέβλης δυσμοίρων ἀνθρωπίνων πλασμάτων κερδοσκοποῦσα καὶ ἐκμεταλλευομένη τὸν κοινὸν οἶκτον. Κατὰ τῆς ἀχρειότητος ταύτης ὁ ἐθνικὸς ποιητὴς καὶ ἡμέτερος φίλος καὶ συνεργάτης κ. Π. Συνοδινὸς ἐτάνευσε πικρὰ τὰ βέλη τῆς σατυρικῆς του φαρέτρας. Ἀναντιρρήτως δριμύτεροι καὶ καυστικώτεροι στίχοι δὲν ἦτο δυνατὸν νὰ γραφῶσι.
