Σελίδα:Ημερολόγιο Σκόκου 1892 - 179.jpg

Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
179

λιστα σᾶς τὰ διεκτραγωδοῦν μὲ τοιαῦτα ζωηρὰ χρώματα, ὥςτε συμπεραίνετε κατ’ ἀνάγκην ὅτι: ἢ ὁ φίλος σας ἐκεῖνος ἢ αὐταὶ ἢ σεῖς ἐτρελλάθητε ἀναμφιβόλως! Ἀλλ’ αὐταὶ εὐτυχῶς κέκτηνται τοιαύτην μυθοπλαστικὴν δύναμιν, συναρμολογοῦν μετὰ τοσαὐτης διηγηματικῆς πλοκῆς τὰ τυχαῖα καὶ ἀσήμαντα γεγονότα πρὸς ἄλλα ἀνύρπακτα, καὶ μυστηριώδη, τὰ ὁποῖα σεῖς μέχρι τῆς στιγμῆς ἐκείνης οὔτε ὑπωπτεύεσθε κἄν, ὥςτε οἰκτείρετε τὴν ἰδίαν σας ἠλιθιότητα καὶ τύφλωσιν, διότι μέχρι τοῦδε εἴχετε σχηματίσει ἄλλην ἰδέαν περὶ τοῦ προσώπου ἐκείνου, ἢ περὶ τοῦ ἄλλου, τοῦ δεῖνα, τοῦ τάδε, τὴν ὁποίαν πρέπει βέβαια νὰ χάσετε πλέον διὰ παντὸς ἔπειτα ἀπὸ τὰς τρομερὰς καὶ καταπληκτικὰς ἐκείνας ἀποκαλύψεις!

Καὶ εἰς ποῖον, παρακαλῶ, ζήτημα, περὶ τίνος νέου τῆς ἡμέρας, διὰ ποῖον σκάνδαλον ξένον δὲν τὰς εὑρίσκετε ἐνημέρους πάντοτε, ἠκονισμένας, ἑτοίμους νὰ ψαλιδίσωσι τοὺς πάντας καὶ τὰ πάντα;

Ἀλλὰ καὶ ἄν, ὅπερ σπανιώτατον, συμπέση, εἴτε ἐκ κοπώσεως εἴτε ἐξ ἀβλεψίας νὰ μὴ εἶνε τροχισμέναι ἐπί τινος θέματος, νομίζετε τάχα ὅτι δὲν ἔχουν καὶ ἄλλα ἐξίσου ἐπικίνδυνα καὶ ἀποτελεσματικὰ ὅπλα; Ἀπατᾶσθε· ἡ σιωπή των ἐνίοτε ἀποβαίνει εὐγλωττοτέρα καὶ φονικωτέρα. Καὶ ἰδού: εἷς μορφασμὸς τοιοῦτος ἢ τοιοῦτος, ἓν βλέμμα λοξόν, ἓν μειδίαμα σατανικόν. ἓν ἐκφραστικὸν χρωμάτισμα τῆς φωνῆς, δύο-τρία ἀσυνάρτητα μονοσύλλαβα, εἷς ἡμικεκομμένος ὑπαινιγμὸς ἐπαμφοτερίζων, μία σκηνικὴ κλίσις τῆς χειρός, τῆς κεφαλῆς, τοῦ βλέμματος, εἰσὶν ἀρκετὰ νὰ δηλητηριάσωσι πᾶν ὄνομα, πᾶσαν ὑπόληψιν.

Καὶ ἂν τολμήσετε ἐνώπιόν των νὰ ἐκστομίσετε εὐμενῆ λέξιν περὶ οἱουδήποτε ἢ οἱαςδήποτε· νὰ θαυμάσετε αἴφνης τὸ κάλλος τῆς δεῖνα, τὴν ἀρετὴν τῆς ἄλλης ἢ τὴν εὐφυΐαν ἐκείνης· νὰ συγκινηθῆτε διὰ μίαν γενναίαν πρᾶξιν ἢ νὰ ἐνθουσιασθῆτε διὰ τὴν χριστιανικὴν αὐταπάρνησιν τούτου ἢ ἐκείνου, αὐταὶ θὰ ἐκραγῶσιν εἰς γέλωτας, θὰ σᾶς ἐλεεινολογήσουν διὰ τὴν ἁπλότητά σας, διότι αὐταὶ θὰ σᾶς ἀποδείξουν τετραγωνικῶς καὶ διὰ ψηλαφηνῶν ἐπιχειρημάτων, ὅτι ὄπισθεν τῶν ὡραίων αὐτῶν ἐντυπώσεων κρύπτονται ἄλλα ἀφανῆ καὶ ὕποπτα ἐλατήρια, τὰ ὁποῖα σεῖς δὲν ἐννοεῖτε βέβαια, ἀλλ’ αὐταὶ τὰ γνωρίζουν περίφημα, καὶ ὅτι τὸ κάλλος τῆς δεῖνα, τὴν ὁποίαν θαυμάζετε, εἶναι τεχνητὸν καὶ δάνειον· ἡ ἀρετὴ τῆς ἄλλης, ἡ ὁποία σᾶς ἐκπλήττει, ὑποκρισία πρὸς τὸ θεαθῆναι· ἡ φιλάνθρωπος ἐκείνη πρᾶξις, ἡ