ΥΤΗ ἤδη ἡ ἐπωνυμία τοῦ σωματείου τούτου πρέπει ν’ ἀρκῇ ἵνα διεγείρη εὐγνῶμον παρ’ ἡμῖν τὸ ἐνδιαφέρον. Ὁ φιλελληνισμὸς ὃν εἶχεν ἐξάψει παρὰ πᾶσι τοῖς πεπολιτισμἐνοις λαοῖς ἡ ἡρωϊκὴ τῶν Ἑλλήνων ἐξέγερσις, καὶ εἰς ὃν ἐν πολλοῖς ὀφείλεται ὁ τελικὸς αὐτῆς θρίαμβος, ἐψυχράνθη βαθμηδὸν ἀφ’ ὅτου ἔληξεν ὁ ἀγών, καὶ δὲν ἔπαυσε μὲν εἰς τὰ πρόσω χωροῦσα ἡ τοῦ ἀναγεννηθέντος ἔθνους πρόοδος καὶ ἀνάπτυξις, ἀλλ’ ἐλάνθανε δυσδιάκριτος ὑπὸ τῶν πολιτικῶν καὶ κομματικῶν διαιρέσεων τὰς μικρότητας. Ἀλλὰ τοῦ τέρματος εἰς ὃ ἀπέβλεψεν ἐξ ἀρχῆς ἀπέχει εἰσέτι, καὶ δὲν ἔπαυσε δεοµένη τῆς μεγάλης ἠθικῆς ἐπικουρίας ἣν παρέσχεν αὐτῇ ἡ συμπάθεια τῶν εὐγενῶν καρδιῶν. Ἡ ἀναγέννησις τοῦ φιλελληνισμοῦ ὑφ’ οἵαν δήποτε μορφήν, ἐστὶν ὁ ἄριστος τῶν οἰωνῶν δι’ αὐτήν.
Τὸ μέγα ὄφελος ὃ ἡ Ἑλλὰς ἔχει πρὸ πάντων νὰ προσδοκᾷ ἐκ τῶν προσπαθειῶν τῆς Ὁλλανδικῆς ἑταιρίας ἐστὶν ὁ διὰ τῆς γλώσσης στενώτερος αὐτῆς σύνδεσμος μετὰ τῶν ἁπανταχοῦ εἰς τὴν σπουδὴν ἐπιδιδομένων. Ἡ Ἑλληνικὴ δημοσιογραφία καὶ ἄλλοτε ἐπανειλημμένως ἐποιήσατο λόγον περὶ τῶν ἔργων τῆς ἑταιρίας· ἀλλ᾽ οὐχ ἧττον ἀναγκαῖον νομίζομεν ν’ ἀνακαλῶνται αὐτὰ εἰς τὴν προσοχὴν τῶν οὓς διαφεύγουσι, καὶ νὰ προκαλῶνται αἱ ὑπὲρ αὐτῆς προσπάθειαι πάντων τῶν νοημόνως ἐκτιμώντων τὰ ἐθνικὰ συμφέροντα.
Ὁ πολιτισμός, ὡς γνωστόν, ὁ ἀρχαῖος καὶ κλασικὸς εἰσήχθη εἰς τὴν ἔτι ἡμιβάρβαρον Εὐρώπην διὰ τῶν φυγάδων τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἐπὶ τῆς ἁλώσεως, εἰσκομισάντων τὸ πρῶτον εἰς Ἰταλίαν, καὶ ἐκεῖθεν ἔπειτα πανταχοῦ διαδόντων τ’ ἀριστουργήματα τῆς ἀρχαίας Ἑλληνικῆς φιλολογίας, συγχρόνως δὲ καὶ τὴν
