ιουργοδικεῖον. Τὸ ὁρκωτὸν δικαστήριον, παρασυρθὲν καὶ ἐκ τῶν κεραυνοβόλων εἰσαγγελικῶν ἐπιχειρημάτων κατὰ τοῦ ἐπ’ αὐτοφώρῳ φονέως, θεωρεῖ ἀποχρώσας ἀποδείξεις περὶ τῆς ἐνοχῆς τὴν δυσμενῆ ὀλίγας πρὸ τοῦ φόνου ἡμέρας ἔκφρασιν τοῦ κατηγορουμένου κατὰ τοῦ παθόντος καὶ τὴν σύλληψίν του παρὰ τῷ νωπῷ ἔτι πτώματι, οὕτω δὲ κηρύττει αὐτὸν ἔνοχον φόνου προμεμελετημένου· τὸ δικαστήριον τῶν Συνέδρων καταδικάζει τὸν κηρυχθέντα ἔνοχον εἰς τὴν ἐσχάτην τῶν ποινῶν!
Ὁ εἰς θάνατον καταδικασθεὶς Τ* ἦτο χριστιανὸς τοῦ δυτικοῦ δόγματος· ἐπίσης ὁ φονευθείς· ὁ τῶν δυτικῶν ἱερεύς, ἐν Σύρῳ νομίζω διαμένων, εἴτε ἐξ εὐσπλαγχνίας, εἴτε ἐκ λόγων σπουδαίων, οὓς ἐγνώριζε μέν, δὲν ἠδύνατο ὅμως νὰ κοινολογήσῃ εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς, ἐπιμόνως εἶχεν ἐργασθῆ παρὰ τῷ βασιλεῖ Ὄθωνι πρὸς χορήγησιν χάριτος ἀλλ’ ὁ Ὄθων δὲν ὑπέγραφε διατάγματα περὶ χάριτος χωρίς προηγουμένως νὰ μελετήσῃ ὁ ἴδιος τὸν φάκελλον, ἡ δὲ μελέτη αὐτοῦ τοὐλάχιστον κατ’ ἀρχὰς δὲν ἐκλόνισε τὴν περὶ τῆς ἐνοχῆς πεποίθησίν του· ἡ ταχύπτερος φήμη διεβίβασε μέχρι τῆς σκοτεινῆς φυλακῆς, τοῦ δεσμώτου τὴν εἴδησιν ὅτι πᾶσα περὶ χάριτος ἐλπὶς ἐσβέσθη· τοῦ λοιποῦ ὁριστικῶς πλέον διεγράφη ἐκ τοῦ καταλόγου τῶν ζώντων. Αἱ ἡμέραι παρέρχονται ἐν ἀγωνίαις· εἰς πάντα κρότον τῶν στροφίγγων τῆς θύρας, στρέφεται νομίζων, ὅτι ἀκούει ἐρχόμενον τὸν δεσμοφύλακα, ἵνα τῷ ἀναγγείλῃ, ὅτι ὁ δήμιος περιμένει αὐτὸν ἵνα θέσῃ τέρμα εἰς τὸν ἀφόρητον βίον του. Τις οἶδεν, ἐὰν ἐκ τῶν ἀκροωμένων αὐτόν, ὁσάκις διεμαρτύρετο ὑπὲρ τῆς ἀθωότητός του, ὑπῆρχον οἱ πιστεύοντες, ὅτι τ’ ἀληθῆ ἔλεγεν!…
Ἡ χάρις δὲν ἐδόθη. Ὁ Τ* ὡδηγήθη εἰς τὸν τόπον τῆς ἐκτελέσεως, ἐξομολογούμενος μέχρι τῆς τελευταίας στιγμῆς εἰς τὸν ἱερέα, ὅτι ἦτο πάντῃ ἀθῶος τοῦ χυθέντος αἵματος. Τὸ φιλοπερίεργον κοινὸν εἶχε συναθροισθῇ, ὅπως ἴδῃ τὴν κεφαλὴν τοῦ καταδίκου πίπτουσαν ὑπὸ τὴν μάχαιραν τοῦ δημίου. Δὲν ἀπουσίαζεν, ὡς συνήθως, καὶ τὸ ὡραῖον, ἀλλ’ ἱκανῶς σκληρὸν ὅπως ἀντέχῃ εἰς τοιοῦτο θέαμα, φῦλον. Ὁ δήμιος λαμβάνει κατοχὴν τοῦ ἀναισθήτου πλέον σώματος τοῦ καταδίκου, ὅπερ προσδένει εἰς τὴν σανίδα τῆς φονικῆς μηχανῆς… Μετ’ ὀλίγας στιγμὰς ἡ κεφαλὴ θὰ εὑρίσκεται ἐν τῷ σανιδίῳ αἱμοστάζουσα καὶ… ὁ νόμος ἱκανοποιημένος! Ἀλλά....
«Ἀλλ’ ἔστι δίκης ὀφθαλμὸς ὃς τὰ πανθ’ ὁρᾷ». Τοὐλάχιστον ἐνίοτε. Αἰφνιδίως ἀκούονται μακρόθεν πυροβολισμοί, φαίνεται ἀμέσως ἔφιππος χωροφύλαξ, ἀπὸ ῥυτῆρος τρέχων πρὸς, τὸν τόπον
