τῷ ἀνθρωπομόρφῳ πολίτῃ τοῦ ζωϊκοῦ βασιλείου, ἄγον δέ αὐτὸν εἰς ἐγκλήματα πλείονα ἢ ἡ πεῖνα ἐν τῇ ἀγρίᾳ αὐτῆς καταστάσει; Τί λοιπὸν ἡ ἀνθρωπίνη νοημοσύνη προστίθησιν εἰς τὸν ἔρωτα; Ἐγκλήματα.
Ἐξετυλίσσετο ἀρτίως πρὸ τῶν ἐνόρκων τῆς Ἀλγερινῆς πόλεως Oran ἡ ὑπὸ τῆς Κας Weiss κατὰ τοῦ συζύγου της φαρμακεία, ἐρωτικὸν ἔγκλημα μετὰ πολλῆς ἀναμεμιγμένον φιλολογίας. Ἡ τάλαινα τοῦ δράματος ἡρωῒς παρουσιάζει παράδοξον κρᾶμα ποιήσεως καὶ ἀρσενικοῦ, εἰδημοσύνης περὶ τὴν ἐκτέλεσιν καὶ ψυχολογίας, ὁρμῆς μεστῆς πάθους καὶ ἀγχινουστάτου ἀναλυτικοῦ πνεύματος. Ὁ τύπος τῆς Ἀνατολῆς καὶ τῆς Δύσεως διηγήθη τὸν βίον τῆς Κας Weiss κατὰ τὴν στιγμὴν τοῦ ἐγκλήματός της: τὸν θάνατον τῆς μητρός της, μηδενιστρίας Ῥωσσίδος, τὰς ξενοτρόπους περιπετείας τῆς ἀνατροφῆς της, ἦν διευθύνει ἡ μάμμη της, ἥτις ἐν ταὐτῷ διατηρεῖ οἰκοτροφεῖον διὰ πλουσίους ξένους· τὴν μετάπτωσιν αὐτῆς ἀπὸ τῶν χειρῶν καθολικῆς παιδαγωγοῦ εἰς χεῖρας ἱερέως Λουθηρανοῦ τὸν πρῶτον αὐτῆς, δωδεκαέτιδος ἔτι πλατωνικὸν ἔρωτα πρὸς Γάλλον, καὶ τέλος τὸν πραγματικὸν ἔρωτα αὐτῆς δεκαοκταέτιδος πρὸς τὸν Κον Weiss. Ἡ πρὸς τοῦτον σχέσις, ἣν νομιμοποιεῖ μετ’ ὀλίγον ὁ γάμος ἦτο μετὰ τοσαῦτα ἔτη βίου ἀτάκτου καὶ πλάνητος, ἡ ἀσφάλεια καὶ ἡ νηνεμία. Μετὰ παγερὰν παιδικὴν ἡλικίαν, ἣν διῆλθεν ἄνευ συμβουλῶν καὶ δίχως στοργῆς, ὁ γάμος ἐπῆλθε, κομίζων τήν παραμυθίαν καὶ τὸ εὐεργετικὸν βάλσαμον τῆς ἀγάπης. Ἡ Κα Weiss γίνεται μήτηρ καὶ ὅλον τὸ θυελλῶδες καὶ ἄθλιον παρελθὸν φαίνεται διαγεγραμμένον, ὅτε ἐκρήγνυται ἀποτόμως ἡ ἀναπόφευκτος ἀντίδρασις τῆς κληρονομίας καὶ τῆς ἀνατροφῆς. Ἀνατραφεῖσα εἰκῆ καὶ ὡς ἔτυχε, διδαχθεῖσα τὰ πάντα προώρως, ἀπογαλακτισθεῖσα, οὕτως εἰπεῖν, ἀπὸ τῶν πρώτων τοῦ βίου της ἡμερῶν πάσης ὑγιοῦς χαρᾶς, ἡ γυνὴ αὕτη εὑρέθη ἀφύλακτος κατὰ τῶν ἐνεδρῶν τοῦ πάθους. Μιᾷ τῶν ἡμερῶν συναντᾷ τὸν μηχανικὸν Κον Roques, εἰς οὗ τὰς ἐρωτικὰς παγίδας δὲν βραδύνει νὰ πέσῃ. Τίς τῶν δύο συνέλαβε τοῦ ἐγκλήματος την ἰδέαν; Αὐτὴ ἢ ἐκεῖνος, ὄστις ἐνόμιζεν, ὅτι ὁ θάνατος τοῦ Κου Weiss ἦτο το μόνον μέσον ν’ ἀπολαύσῃ τῆς ἐρωμένης χωρὶς ζηλοτυπιῶν καὶ χωρίς δυσχερείας. Τὸ ἔγκλημα ἤρξατο ἐκτελούμενον. «Ἐξετέλεσα, διηγεῖται ἡ ἰδία, τὸ ἔγκλημα σκληρυνθεῖσα καὶ τυφλωθεῖσα ὑπὸ ἀγχίνων σοφισμῶν, διὰ λελογισμένης καὶ ἐμμόνου πειθοῦς ὑπὸ ἐκμεμανημένου βοηθουμένης πάθους» Αἱ γραμμαὶ αὗται, αἱ ἀποπνέουσαι πάθος καὶ εἰλικρί-
