Σελίδα:Ημερολόγιο Σκόκου 1891 - 76.jpg

Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
76

ἐδίστασε νὰ προτείνῃ ἐν τῷ περὶ τούτου συγκροτηθέντι συμβουλίῳ τὴν κατάκτησιν τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Ἀλλ’ ἐπειδὴ οἱ μὲν χρηστότεροι τῶν σταυροφόρων ὑπέλαβον τὸ πρᾶγμα ἀλλότριον τοῦ σκοποῦ δι’ ὃν ἐξεστράτευσαν, οἱ δὲ συνετώτεροι ἀκατόρθωτον, ἐδέησε πάντες, πρὶν διαπεραιωθῶσιν εἰς Ἀσίαν, νὰ ὀμόσωσι τοὺς ἀπαιτηθέντας ὅρκους.

Ὁ Κορράδος εἶχε προπορευθῆ ἐπὶ τῷ σκοπῷ νὰ πολιορκήσῃ τὸ Ἰκόνιον, τὴν πρωτεύουσαν τοῦ ἐν τῇ μικρᾷ Ἀσίᾳ τουρκικοῦ κράτους· ἀλλ’ ἀποπλανηθεὶς τῆς ὁδοῦ ἔπαθε τα πάνδεινα, ἀπέβαλε τὰ ἐννέα δέκατα τοῦ στρατοῦ καὶ ἐπανῆλθε μετ’ ὀλίγον εἰς Νίκαιαν, ὅπου ἐν τῷ μεταξὺ ἀφίκετο καὶ ὁ Λουδοβῖκος. Ὁ Κορράδος εἰ καὶ εὗρε τοῦτον ἐν Νικαίᾳ μετὰ στρατοῦ ἀκεραίου ἐπελθόντα, δὲν ἐξηκολούθησε τὸν ἀγῶνα ἀθυμήσας ἐκ τοῦ ἀτυχήματος αὐτοῦ, ἀλλὰ διεχείμασεν ἐν Κωνσταντινουπόλει. Κατὰ δὲ τὸ ἔαρ τοῦ ἀκολούθου ἔτους, ἀπῆλθε μὲν διὰ θαλάσσης εἰς Παλαιστίνην καὶ μετέσχε τῆς πολιορκίας τῆς Δαμασκοῦ ἣν ἀνέλαβεν ὁ ἐν τῷ μεταξὺ ἐμβαλὼν εἰς τὴν Συρίαν βασιλεὺς τῆς Γαλλίας· ἀποτυχόντος ὅμως καὶ τούτου τοῦ ἐπιχειρήματος, ἐπέστρεψε τὸ φθινόπωρον τοῦ 1148 εἰς τὰ ἴδια, ἀφοῦ ἐπὶ ματαίῳ ἐξήντλησε τοὺς πόρους καὶ ἔφθειρε τοὺς μαχητὰς τῆς Γερμανίας ἐν τῷ ἀπερισκέπτῳ ἐκείνῳ ἀγῶνι. Καὶ οὐδ’ ὁ Λουδοβῖκος ὑπῆρξεν εὐτυχέστερος. Πολεμούμενος ὑπὸ τῶν Τούρκων ἔφθασε κακῶς ἔχων εἰς Ἀττάλειαν, ἐξ Ἀτταλείας δὲ διεπεραιώθη εἰς Συρίαν· ἐκεῖ ἀπέτυχεν, ὡς πρὸ μικροῦ εἴπαμεν, εἰς τὴν πολιορκίαν τῆς Δαμασκοῦ, ἀπέτυχεν ὡσαύτως εἰς τὴν πολιορκίαν τοῦ Ἀσκάλωνος, κατὰ δὲ τὸ ἔαρ τοῦ 1149 ἐπέστρεψε διὰ θαλάσσης εἰς Γαλλίαν ἄπρακτος. Τοιαύτη ἐγένετο ἡ δευτέρα σταυροφορία. Εἰ καὶ ἐστρατήγησαν αὐτῆς οἱ δύο ἰσχυρότατοι βασιλεῖς τῆς Εὐρώπης ἀπέβη ὅλως ἀτελέσφορος. Ἐπὶ τῆς πρώτης σταυροφορίας οἱ Δυτικοὶ κατώρθωσαν τοὐλάχιστον νὰ κυριεύσωσι πόλεις τινὰς τῆς Συρίας καὶ νὰ ἱδρύσωσιν αὐτόθι χριστιανικὸν βασίλειον. Ἐπὶ δὲ τῆς προκειμένης, οὐδεμιᾶς πόλεως ἐγένοντο κύριοι, τὸ δὲ χείριστον, ὡς ὀρθῶς παρατηρεῖ ὁ Γάλλος ἱστορικὸς Michaud, ἡ ἀποτυχία αὐτῶν ὑπῆρξεν ἄδοξος δι’ οὐδενὸς ἡρωϊκοῦ ἔργου κοσμηθεῖσα.

Καὶ τοῦτο ἐνῷ ὁ Μανουὴλ Κομνηνὸς ἐξαιρέτως ἐκλείσθη διὰ τῶν κατὰ τῶν Τούρκων ἀγώνων αὐτοῦ. Ἐπειδὴ οἱ πολέμιοι οὗτοι, μετὰ τὴν ἀναχώρησιν τῶν σταυροφόρων, ἐπαναλαβόντες τὰς ἐχθροπραξίας εἶχον κυριεύσει πολλὰς πόλεις περὶ Πόντον καὶ ἐν Καππαδοκίᾳ, ὁ Ἕλλην βασιλεὺς ἐνίκησεν αὐτοὺς καὶ τοὺς ἠνάγκαοε νὰ εἰρηνεύσωσι καὶ νὰ ἀποδώσωσιν ὅλα τὰ φρούρια