ποσά· ταῖς συμβουλαῖς τοῦ Βασιάδου πειθόμενοι οἱ ζάπλουτοι ἕλληνες ἤνοιγον τὰ βαρύτιμα βαλάντια αὐτῶν πρὸς πᾶν ἀγαθόν. Ὀλίγιστοι ἐκ τῶν σημεριυῶν ἑλλήνων δύνανται νὰ ἐπιδείξωσι τοσαύτας εἰς τὸ ἔθνος ὑπηρεσίας, ὅσας ὁ πτωχὸς ἐκεῖνος ἐργάτης τῶν γραμμάτων
Ὁ Βασιάδης μέρχι τοῦ θανάτου αὐτοῦ ἀπήλαυσε παρὰ τοῦ ἔθνους πλήρη καὶ ἀμέριστον τὴν ἐκτίμησιν πάντων, ἡ δὲ φιλολογικὴ αὐτοῦ ἀξία ἐξετιμήθη δεόντως ὑπό τε τῶν ἡμετέρων καὶ τῶν ξένων. Ἀρχομένου τοῦ 1860 προσεκλήθη ὑπὸ τοῦ ὑπουργοῦ τῆς παιδείας Μ. Ποτλῆ εἰς Ἀθήνας ὅπως καταλάβῃ ἕδραν τακτικοῦ καθηγητοῦ τῶν ἑλληνικῶν γραμμάτων ἐν τῷ ἐθνικῷ πανεπιστημίῳ. Ὁ Βασιάδης ὅμως δὲν ἐδέχθη καὶ ἔμεινεν ἐν Κωνσταντινουπόλει, ἔνθα ἡ παρουσία καὶ τὰ φῶτα αὐτοῦ ἦσαν πολὺ ἀναγκαιότερα διὰ τὸ ὑπόδουλον τμῆμα τοῦ ἔθνους.
Ὁ Βασιάδης ἴσως εἶνε ὁ μόνος ἕλλην, ὅστις ἐκληρονόμησεν ἀπὸ τοῦ ἀοιδίμου Κοραῆ τὸν ὑπὲρ τοῦ ἔθνους ἀκάματον ζῆλον εἰς βαθμὸν μέγιστον. Πλὴν τούτων, ὁ Φιλολογιχὸς Σύλλογος τὸ πλεῖστον τῆς ἑαυτοῦ ὑπάρξεως ὀφείλει τῷ Βασιάδη, ὅστις ὁτὲ μὲν ὡς πρόεδρος, ὁτὲ δὲ ὡς μέλος διαφόρων ἐπιτροπῶν καὶ ἄλλοτε ὡς ἁπλοῦν τοῦ συλλόγου μέλος, εἰργάζετο πυρετωδῶς ὑπὲρ τῆς εὐοδώσεως τοῦ σκοποῦ αὐτοῦ. Τὰ ἐν τῷ περιοδικῷ τοῦ συλλόγου ἄρθρα τοῦ Βασιάδου ἐτύγχανον παντὸς τοῦ πεπολιτισμένου κόσμου τὴν ἀνενδοίαστον ἐπιδοκιμασίαν.
Ὁ Βασιάδης, νεαρώτατος ἔτι, ἐξέδωκε τῷ 1848 τὸν Α′ Φιλιπικὸν καὶ τοὺς Τρεῖς Ὀλυνθιακοὺς τοῦ Δημοσθένους μετὰ προλεγομένων, σημειώσεων κριτικῶν καὶ γραμματικῶν, πολλάκις δὲ ἠκούσαμεν τοῦ σοφοῦ καθηγητοῦ κ. Κ. Σ. Κόντου εὐνούστατα τῷ ἀνδρὶ ἐκφραζομένου δημοσία. Δυστυχῶς δὲν ἐξεδόθη ἡ συνέχεια τοῦ χρησιμωτάτου τούτου ἔργου, διότι, περὶ μείζονα ἐθνικὰ ἔργα ἐπιδοθεὶς καὶ τὴν ἐπιτυχίαν τούτων ἐπιζητῶν, δὲν ἠδύνατο νὰ συνεχίσῃ τὸ φιλολογικὸν τοῦτο μνημεῖον.
Ὁ Βασιάδης πλειστάκις ἐξελέγη πληρεξούσιος ἀντιπρόσωπος διὰ διαφόρους ἐθνικὰς ὑποθέσεις ἐκ μέρους τῆς ἑλληνικῆς κοινότητος Κωνσταντινουπόλεως. Οὕτω ὁπότε ὡς ἐκ θαύματος ἐσώθη ἡ βασίλισσα Ἀμαλία, ἐστάλη ὁ Βασιάδης ὅπως συγχαρῇ αὐτῇ ἐκλεγεὶς παμψηφεί. Ὁμοίως κατὰ τὴν εἰκοσιπενταετηρίδα τοῦ βασιλέως Γεωργίου καὶ κατὰ τοὺς γάμους τοῦ διαδόχου Κωνσταντίνου ἡ μεγίστη τῶν ἑλληνικῶν κοινοτήτων τὸν Ἡροκλῆ Βασιάδην ἐξέλεξε καὶ ἀπέστειλεν εἰς Ἀθήνας ἀντάξιον αὐτῆς ἀντιπρόσωπον.
