ὁ ἀνήρ, οὗ τὴν μνήμην θὰ διαιτητῇ ἐσαεὶ ἀμίαντον τὸ ἐθνικὸν πανεπιστήμιον. Τὸ δὲ ὄνομα αὐτοῦ θὰ εὐλογῶσι διὰ παντὸς οἱ ἀπειροπληθεῖς αὐτοῦ μαθηταὶ οἱ εὐτυχήσαντες νὰ διδαχθῶσιν ὑπ’ αὐτοῦ
Ο Εὐθύμιος Χατζηπέτρος κατάγεται ἐκ τῆς ἱστορικῆς οἰκογενείας τοῦ Ἀσπροποτάμου. Ὁ πατήρ του, νυμφευθεὶς κόρην τῆς οἰκογενείας Στσυρνάρα, ἦτο διοικητὴς τάγματος ἐν Ναυπλίῳ κατὰ τὴν ἔλευσιν τοῦ Ὄθωνος. Ὁ Χατζηπέτρος δ’ ἐγεννήθη ἀκριβῶς καθ’ ἣν στιγμὴν οὗτος ἀπεβιβάζετο εἰς τὴν παλαιὰν πρωτεύουσαν τοῦ βασιλείου, ὑπὸ τοὺς ἤχους τῶν τελεβόλων, ἤτοι τὴν 16 Ἰανουαρίου 1833.
Περατώσας τὰς ἐγκυκλίους σπουδὰς του ὁ νέος Χατζηπέτρος κατετάχθη εἰς τὴν σχολὴν τῶν Εὐελπίδων. Τῷ 1853 ἐξῆλθεν εἰς τὸν στρατὸν μὲ τὸν βαθμὸν ἀνθυπασπιστοῦ τοῦ πυροβολικοῦ. Προαχθεὶς ταχέως εἰς ἀνθυπολοχαγόν, μετέβη εἰς Γαλλίαν πρὸς τελειοποίησιν τῶν σπουδῶν του, ἐπανελθὼν δ’ εἰς Ἀθήνας προήχθη εἰς ὑπολοχαγὸν καὶ προσελήφθη εἰς τὴν αὐλὴν ὡς διαγγελεὺς τοῦ Βασιλέως Ὄθωνος, οὗ ὁ πατήρ του ἔχων βαθμὸν στρατηγοῦ διετέλει ὑπασπιστής. Ὑπηρετῶν παρὰ τῷ Ὄθωνι μέχρι τῆς ἐξώσεώς του, ὁ Χατζηπέτρος συνώδευσεν αὐτὸν εἰς Βαυαρίαν μετὰ τοῦ διαγγελέως Δράκου.
Καταστάντος ὁριστικοῦ τοῦ ἐκθρονισμοῦ τοῦ Ὄθωνος ἐπανῆλθε καὶ ἐπανέλαβεν ὑπηρεσίαν ἐν τῷ στρατῷ. Τῷ 1875 διετέλεσεν ἐπί τινα χρόνον διευθυντὴς τῆς ἀστυνομίας. Τῷ δὲ 1878, ἔχων πλέον βαθμὸν ταγματάρχου, διωρίσθη ὑπασπιστὴς τοῦ βασιλέως, ἐν τῇ θέσει δὲ ταύτῃ διετέλεσε μέχρι τῶν τελευταίων ἡμερῶν τοῦ βίου του, μὲ μικρόν τι διάλειμμα μόνον, ἐπὶ τῆς πρωθυπουργίας Δηλιγιάννη, καθ’ ὃ διετέλεσε φρούραρχος Ναυπλίου.
Ἀποσυρθέντος τοῦ κ. Ροδσστάμσυ ἐκ τῆς θέσεως τοῦ αὐλάρχου καὶ κατόπιν ἀποθανόντος τοῦ ναυάρχου Σαχίνη, ὁ Χατζηπέτρος ἐξεπλήρωσε δὶς τὰ καθήκοντα αὐλαρχεύοντος, κληθεὶς εἰς τὴν θέσιν ταύτην ὑπὸ τῆς ἐμπιστοσύνης τοῦ βασιλέως, ἰδιαζόντως εὐνοοῦντος καὶ ἀγαπῶντος αὐτόν. Ὁ Χατζηπέτρος ἦτο ὁ ἀναπόσπαστος συνοδὸς τοῦ βασιλέα καθ’ ὅλα αὐτοῦ τὰ ταξείδια· οὕτω δὲ
