ΟΛΛΟΥΣ ἀριθμοῦσιν αἱ γυναῖκες ἐχθροὺς μεταξὺ τῶν μεγάλων συγγραφέων παντὸς τόπου καὶ χρόνου. Ἀπὸ τοῦ ἡμετέρου Εὐριπίδου τοῦ κατ’ ἐξοχὴν μισογύνου μέχρι τοῦ Σαιξπήρου καὶ ἀπὸ τούτου πάλιν μέχρι τῶν μυθιστοριογράφων τῆς ἐποχῆς μας πολυάριθμοι ὑπῆρξαν οἱ λογογράφοι καὶ οἱ ποιηταί, ὅσοι διετύπωσαν σφοδρὰ κατηγορηρήρια κατὰ τῶν ἀπογόνων τῆς Εὔας. Μεταξὺ τούτων συγκαταλέγεται καὶ ὁ Μακιαβέλλης. Ὁ μέγας γραμματεὺς τῆς φλωρεντινῆς δημοκρατίας δὲν εἶχε βέβαια καιρὸν κατὰ τὸ ἐργῶδες αὐτοῦ στάδιον νὰ καταγείνῃ περὶ τὰ κοινότερα καὶ συνηθέστεροι τῶν κοινωνικῶν ζητημάτων· ἁπλῶς καὶ χάριν παιδιᾶς, οὕτως εἰπεῖν, παρερχόμενος πρὸ τοῦ αἰωνίου ζητήματος περὶ τῆς γυναικὸς ἠθέλησε νὰ ρίψῃ καὶ αὐτὸς ἕνα λίθον. Ἀλλ’ οὐδέποτε λίθος ἔβαλε μὲ τόσην εὐστοχίαν, οὐδέποτε ὑπὸ τὸ ἐλαφρὸν πρόσχημα τοῦ χαριεντισμοῦ κατηνέχθη τραῦμα θανασιμώτερον σαρκασμοῦ καὶ πικρίας κατὰ τῆς γυναικείας κακοτροπίας, καὶ ὁ δαιμόνιος συγγραφεύς, ὁ εἰσηγητὴς τοῦ Ἡγεμόνος, ἐτήρησε καὶ εἰς αὐτὴν τὴν παιδιὰν του τὸν χαρακτῆρα τῆς παροιώδους αὐτοῦ ὑπουλότητος.
Τὸ ὄνομα τοῦ Νικολάου Μακιαβέλλη εἶνε γνωστὸν βεβαίως
- ↑ ΣΗΜ. — Διὰ τοῦ χαριεστάτου τούτου δημοσιεύματος, ὅπερ βραδέως, μόλις κατὰ τὸ πέρας τῆς τυπώσεως, ἀπέστειλεν ἡμῖν πρὸς καταχὼρησιν ὁ γνωστὸς ἐπὶ κομψότητι καὶ σπινθηριζούσῃ εὐφυΐᾳ ἡδυεπὴς λογοτέχνης καὶ διαπρεπὴς ἡμῶν συνεργάτης κ. Χ. Ἄννινος, κλείομεν τὴν ἐτησίαν πνευματικὴν πινακοθήκην τοῦ ἐφετεινοῦ Ἡμερολογίου τοῦ 1891, οὗ οἱ ἁπανταχοῦ ἀναγνῶσται μετὰ χαρᾶς θὰ ἐντρυφῆσωσι καὶ αὖθις εἰς τὰς πλήρεις χαριτολογίας καὶ ἀττικοῦ ἅλατος ὡραίας ᾧδε σελίδας ἀποκομίζοντες ἀρίστας καὶ τὰς τελευταίας ἐντεῦθεν ἐντυπώσεις.
