Σελίδα:Ημερολόγιο Σκόκου 1891 - 357.jpg

Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
357

μετὰ λύσσης τὰ λεγόμενα, καὶ οἱ ρώθωνες αὐτῆς καὶ τὸ στῆθος διεστέλλοντο ἐκ πείσματος καὶ μανίας. Ἐπὶ τέλους ἡ ἀγανάκτησις αὐτῆς ἔφθασεν εἰς τὸ κατακόρυφον, ὅτε ὁ κακεντρεχὴς συλλογεύς, ἀντὶ νὰ παρασιωπήσῃ ὡς ὤφειλεν, ἐξέφερε μεγαλοφώνως τὴν τελευταίαν πληροφορίαν, ὅτι μία κυρία εἶπεν «ὅτι εἶναι μία κατσιβέλα μὲ ψεύτικα δόντια, μὲ ψεύτικα μαλλιὰ καὶ μὲ φτιασίδι μιὰ ὀκᾶ ἐπάνω της.»

— Ποία εἶναι αὐτὴ ἡ κυρία, ἐβρυχήθη ἐγερθεῖσα ἀλλόφρων, μὲ τοὺς ὀδόντας συνεσφιγμένους καὶ τὰς πυγμὰς σπασμωδικῶς ὑποτρεμούσας.

— Ἡ κυρία Βαρελοπούλου, ἀπήντησεν ὁ ἀπαράμιλλος συλλογεύς. Δὲν εἶχεν ἐκστομίσει ὁλόκληρον τὸ ὄνομα, ὅτε ἡ ὑβρισθεῖσα, ὡς τίγρις μανιώδης ἀνεπήδησε μεθ’ ὁρμῆς, καὶ δι’ ἑνὸς πηδήματος εὑρέθη πλησίον τῆς κυρίας Βερελοπούλου. Πρὶν δὲ προφθάσῃ κανεὶς τῶν ἐν τῇ αἰθούσῃ νὰ παρέμβῃ, ἐρρίφθη ἐπ’ αὐτῆς ὡς μαινάς, καὶ ὠρυομένη βλασφημίας καὶ χυδαῖα ἐπιφωνήματα, ἔδακνεν αὐτὴν μετὰ μανίας, τῆς ἔσχιζε τὸ πρόσωπον μὲ τοὺς ὄνυχας καί προσεπάθει νὰ ἐξορύξῃ τοὺς ὀφθαλμούς της. Ἔβλεπέ τις ἐκεῖ ἐκδηλούμενα θηριώδη ἔνστικτα, ἀνώτερα πάσης περιγραφῆς.

Πάντες προσέδραμον ὅπως σώσωσι τὴν ἀτυχῆ κυρίαν Βαρελοπούλου, ἥτις καταληφθεῖσα ἀπροόπτως μάτην προσεπάθει νὰ διαφύγῃ τὰς φοβερὰς ἐπιθέσεις τῆς ἐριννύος ἐκείνης. Τὰ δύο σώματά των ἀπετέλουν ἤδη μίαν μάζαν ἀδιάσπαστον, παλαίουσαν, στροβιλιζομένην, ἣν δὲν ἦτο εὔκολον νὰ διαχωρίσῃ τις. Ἀπερίγραπτος ἐντεῦθεν θόρυβος καὶ σύγχυσις ἐπεκράτησε καθ’ ὅλην τὴν μεγάλην αἴθουσαν. Καὶ ἐν μέσῳ τῆς περὶ τὰς διαμαχομένας συσσωρεύσεως, τῶν φωνῶν τοῦ πλήθους καὶ τῶν τρομωδῶν ἀναφωνήσεων τῶν γυναικῶν, ἠκούοντο αἱ σπαρακτικαὶ κραυγαὶ τῆς κ. Βαρελοπούλου ἐπικαλουμένης βοήθειαν καὶ οἱ οἱ λυσσώδεις βρυχηθμοὶ τῆς προσβληθείσης ἐν τῇ φιλαυτία της κ. Κακοχὲρη. Μεταξὺ τῶν προσπαθούντων νὰ τὰς διαχωρήσωσι, διεκρίνοντο πρῶτοι οἱ ἀτυχεῖς σύζυγοι κ. κ. Βαρελόπουλος καὶ Κακοχέρης, εἰς ἄκρον τεταραγμένοι ἐκ τῆς παρατάσεως τῆς πάλης.

Ἐπὶ τέλους κατωρθώθη ν’ ἀποσπάτωσι τὴν κ. Βαρελοπούλου, ἐκ τῶν ὀνύχων τῆς ἀντιπάλου της, ἠλπίζομεν δὲ πάντες ὅτι τὸ ἐπεισόδιον εἶχε λήξει, ὅτε ἡ κ. Κακοχέρη, ἐκτιναχθεῖσα μεθ’ ὑπερανθρώπου δυνάμεως ἐκ τῶν χειρῶν τῶν κρατούντων αὐτήν, ἐξέτεινε βιαίως τὴν χεῖρα πρὸς τὴν κ. Βαρελοπούλου, καὶ ἐβύθισε τὸν δάκτυλόν της ἐντὸς τῆς κόγχης τοῦ ὀφθαλμοῦ της.

Φοβερὰ κραυγὴ ἄλγους ἠκούσθη καὶ ἡ κ. Βαρελοπούλου κα-