ὁ τυφλός, ὁ ἀνάπηρος. τὸ ῤακένδυτον παιδίον, ἡ λιμοκτονοῦσα μήτηρ, ἡ εὐσπλαγχνία, ὁ οἶκτος, ἡ φιλανθρωπία, ἡ πάσχουσα κοινωνία, πρὸ τῶν ὁποίων διήρχετο ὡς κωφάλαλος, καὶ ὅτι ἐν
τούτοις μίαν ἡμέραν δὲν θὰ ἐτόλμα νὰ τὴν ἀρνηθῇ εἰς τὸν ἀρχικόν του ὀφειλέτην, εἰς ὃν τὴν ἐχρεώστει δύω τώρα φοράς, μίαν ὅταν τοῦ τὴν ἐπώλησεν ἀκριβὰ - ἀκριβά, καὶ μίαν ὅταν τοῦ τὴν ὑπέκλεψεν ἐν γνώσει.
Παρῆλθεν οὕτως ἱκανὸς χρόνος, ὅταν μίαν ἡμέραν ὁ Διάβολος ἔκαμνεν τὸν ἐτήσιον ἰσολογισμόν του καὶ ἐξελέγχων τὰ κέρδη καὶ τὰς ζημίας τῶν ἐπιχειρήσεών του, ἀνεκάλυψεν εἰς τὰς ἀποθήκας του ὅτι ἐκ τοῦ κοφίνου ἐκείνου ἔλειπε μία καρδία.
Δὲν χάνει καιρόν. Ἀφίνει τὴν Κόλασιν καὶ ἐνσκήπτει εἰς τὰς Ἀθήνας δρομαῖος καὶ ἀκατάσχετος ὡς γλῶσσα ἀντιπολιτευομένου,
ὡς νὰ τὸν κατεδίωκε κανεὶς δικαστικὸς κλητήρ.
Μακρόθεν διακρίνει τὸν ἀδιάκριτον καὶ αὐθαίρετον ἰδιοκτήτην τῆς ὑπεξαιρεθείσης καρδίας, τρέχει, τὸν συλλαμβάνει ἐκ τοῦ αὐχένος, τὴν ἀποσπᾷ ἐκ τοῦ ἀριστεροῦ του θυλακίου, ὅπου τὴν ἔκρυπτε, ἀρχί-
