ἱδρὼς περιέλουε τὸν μικρὸν θηριοδαμαστήν. Ἐκείνη ἔμενεν
ἀναλοίωτος, ὡς νὰ μὴ συνέβαινε τίποτε.
Ὁ Ἔρως ἤρχισε νὰ ἀπελπίζεται. Τέτοιο κακὸ πρώτη φορὰ τοῦ συνέβαινε ’ς τὴν ζωήν του.
Τὴν θέτει κατόπιν ἐντὸς εὐρείας χύτρας καὶ ἀνάπτει ὑποκάτω μεγάλην πυράν. Ἀλλ’ εἰς μάτην ἐξήντλησεν ὅλην τὴν ξυλαποθήκην του. Ἐντὸς τοῦ ζέοντος λέβητος, ὅπου βέβαια χίλιαι ἰδικαί σας καρδίαι, ἀγαπηταί μου ἀναγνώστριαι, ἐν ἀκαρεῖ θὰ ἐγίνοντο ἀπαλώτεραι, ἐν τούτοις ἡ παράδοξος ἐκείνη συμπαγὴς ὕλη ἔμεινεν
ἀνεπηρέαστος. Οὔτε ἓν Ἄχ! δὲν ἐξέπεμψε τσιτσιρίζουσα, οὔτε ἓν δάκρυ οὔτε μία ῥανὶς αἵματος δὲν διέρρευσεν, οὔτε μίαν φρικίασιν ὑπέστη.
Εἰς τὸ περίεργον ἐκεῖνο καὶ πρωτοφανὲς θέαμα ὁ Ἔρως ἔμεινεν ἀπεσβολωμένος, ἐμβρόντητος.
— Πίσω μου σ’ ἔχω Σατανᾶ! ἐψιθύρισε καὶ ἐσταυροκοπήθη δὶς καὶ τρίς.
Ἓν μέσον τῷ ὑπελείπετο ἔσχατον πλέον. Ἡ πυράκτωσις καὶ ἡ σφυρηλασία.
Ἔθεσεν εἰς ἐνέργειαν ἀτμοκίνητον ὑπερμεγέθη ἄκμονα, τὸν ὁποῖον μόνον εἰς σπανίας καὶ ἐκτάκτους περιστάσεις ἐχρησιμοποίει.
Ἔρριψε τὴν καρδίαν ἐντὸς τῆς πυριφλεγοῦς καμίνου καὶ διὰ χονδρῆς πυράγρας ἐξαγαγὼν τὴν ἐφήρμοσεν ἐπὶ τοῦ τεραστίου ἄκμονος, ἐφ’ οὗ ἡ κολοσσιαῖα σφῦρα τρομερὰ καὶ παταγώδης κατεφέρετο ἀδιαλείπτως. Παρῆλθον οὕτω πολλαὶ ὧραι.
