νὰ καταβροχθίσητε, ἐν γένει δὲ χίλια δύο ἀπροςδιόριστα σχέδια ὄνειρα, συνδυασμοί, σκέψεις, ἐνέργειαι, συμφέροντα, κλπ.
Καὶ ὅμως, ἐνῷ ἀφ’ ἑσπέρας κοιμᾶσθε ἥσυχος μὲ τὰς κλεῖδας ὅλων αὐτῶν τῶν ἀποκρύφων κειμηλίων ὑπὸ τὸ προσκεφάλαιόν σας καὶ μὲ τὴν πεποίθησιν ὅτι εἶσθε ὁ ἀποκλειστικὸς αὐτῶν κάτοχος, αἴφνης ἐγείρεσθε τὴν πρωΐαν, ὡςεὶ ἀπὸ τρομεροῦ ἐφιάλτου, καὶ ἀνακαλύπτετε καὶ ἄλλους αὐτοκλήτους συνιδιοκτήτας, τὸν ὑπηρέτην σας, τὸν συνάδελφόν σας, τὸν φίλον σας, τὸν ἐχθρόν σας, τὸν γείτονα, τὸν διαβάτην, τὸν ἄλφα, τὸν δεῖνα, τὸν τάδε, ὅλον τὸν κόσμον.
Δὲν τὸ πιστεύετε;
Τότε ἂς ὁμιλήσῃ ὁ φίλος μου κ. Περδίκης, ὄν λαμβάνω τὴν τιμὴν νὰ σᾶς παρουσιάσω εὐθὺς ἀμέσως.
Ὁ κ. Περδίκης, σᾶς βεβαιῶ, εἶνε φρόνιμος ἄνθρωπος. Συνειθίζει νὰ μὴ ἀναμιγνύεται εἰς τὰς ὑποθέσεις τῶν ἄλλων, ἀλλ’ οὔτε καὶ ν’ αναμιγνὺῃ τοὺς ἄλλους εἰς τὰς ἰδικάς του. Ἠμπορεῖτε νὰ τοῦ ἀποσπάσητε τοὺς ὀδόντας μᾶλλον ἢ τὸ μυστικόν του. Καὶ μολονότι ἡ ἀξιότιμος κυρία Περδίκη πρεσβεύει ὅλως ἀντιθέτους ἀρχὰς ἐπὶ τὸ κοσμοπολιτικώτερον, ἀξιοῦσα ὅτι ἶσα ἶσα αἱ ξέναι ὑποθέσεις καὶ τὰ ξένα μυστικὰ πρέπει νὰ τῇ ἀνήκωσι πλειότερον ἢ ὅσον οἱ δάνειοι πλόκαμοι τῆς κεφαλῆς της καὶ τὰ στιλπνὰ ῥόδα τῶν παρειῶν της· ἐν τούτοις ὁ κ. Περδίκης κατὰ τῶν κοινωνιστικῶν αὐτῶν δογμάτων τοῦ τρυφεροῦ του ἡμίσεως ἀντιτάσσει πάντοτε ἄρνησιν καὶ κωλυσιεργίαν βουλημιῶντος ἀντιπολιτευομένου.
Καὶ ὅμως τὸ ἑσπέρας ἐκεῖνο ὁ κ Περδίκης ἐπιστρέφει οἴκαδε φαιδρός, εὔθυμος, προσηνὴς παρὰ τὸ σύνηθες. Εἰς τὸ βλέμμα του, εἰς τὴν φωνήν του, ἔχει τι τὸ ἰδιάζον ἀπόψε. Νομίζεις ὅτι φέρει ἐλαφρότερον τὸ βάρος τῆς περιφεροῦς γαστέρος του καὶ τῶν ἑξήκοντα ἐτῶν του, διότι ἔχει τὴν ἔκφρασιν ἀνθρώπου κερδίσαντος πρὸ ὀλίγων στιγμῶν τοὐλάχιστον τὸν πρῶτον ἀριθμὸν τοῦ λαχείου.
Φαντάσθητε· μόλις εἰσέλθῃ, θωπεύει τὸ ὑλακτοῦν κυνάριον τοῦ οἴκου, ἀντὶ νὰ τὸ ἐκσφενδονήσῃ εἰς τὸ ἄλλο ἄκρον τῆς κλίμακος, δέχεται μετ’ ἀσυνήθους εὐχαριστήσεως τὰς προςτριβὰς τοῦ τριετοῦς Νίκου ἀναρριχωμένου ἐπὶ τῶν γονάτων του· ἀκροᾶται μειδιῶν τὰς χαριτωμένας ἀνοησίας τῆς μικρᾶς του Νίτσας· φιλεῖ
