Τίποτε. τίποτε ἀπὸ ὅλα αὐτὰ, κατὰ τὴν ταπεινήν μου γνώμην, δὲν εἶναι ἀκριβές. Μόνον τὸ καλπικὸν σημάδι, — ὅπερ εἰς τοὺς ἀπίστους συνδυασμοὺς γίνεται καὶ κάλπικον, — θαυματουργεῖ, διότι αὐτὸ ἔχει τὴν ἰσχὺν τοῦ κέρατος τῆς Ἀμαλθείας. Χάρις εἰς τὸ 56ον ἀρθρίδιον ὁ ἐκλογεὺς δὲν ἔχει ἀνάγκην νὰ λάβῃ τὸν κόπον οὐ μόνον ὅπως μάθῃ τὴν ποιότητα, τὰς ἀρχάς, τὴν ὕπαρξιν ἢ τὴν ἔλλειψιν πολιτικῶν πεποιθήσεων τοῦ ὑποψηφίου, ἀλλ’ οὐ δὲ τὸ ὄνομα αὐτοῦ (!), ὅπως τὸ ἐνθυμηθῇ, ὅταν τὸ ἀκούσῃ ἐκφωνούμενον παρὰ τοῦ σφαιριδιοδότου. Διότι ὅταν ἐκεῖνος λέγει — « Αὐτὴ ἡ κάλπη εἶναι τοῦ Α ἂν τὸν θέλης θὰ τὸ ρίψῃς (δηλαδὴ τὸ σφαιρίδιον) εἰς τὸ ἄσπρο, ἂν δὲν τὸν θέλῃς θὰ τὸ ρίψῃς εἰς τὸ μαῦρο,» — ὁ ἐκλογεὺς ἐντείνει τὴν προσοχήν του σύμπασαν, ὅπως διακρίνῃ καλῶς τὸ σημάδι τοῦ συνδυασμοῦ, ὅπερ συρίζουσιν εἰς τὸ οὖς του εἰς τὴν εἴσοδον τοῦ ἐκλογικοῦ τμήματος οἱ ὑπαξιωματικοὶ καὶ οἱ ἀξιωματικοί τοῦ κόμματος, οἵτινες ἐνίοτε κατορθώνουσι διὰ τῆς ἐπιτηδειότητός των νὰ συμβιβάζωσι τὴν ὑπηρεσίαν ταύτην μὲ τὸ ἀξίωμα τοῦ νομάρχου ἢ καὶ τοῦ παρ’ Ἐφέταις Εἰσαγγελέως!
Ἀλλὰ τί εἶνε τέλος αὐτὸ τὸ σημάδι; τὸ σημάδι εἶνε θαλλὸς ἐλαίας, κλάδος δάφνης ἢ μυρσίνης, ἄνθος λεμονέας ἢ πορτοκαλέας ἐπὶ τὸ ποιητικώτερον ἢ καὶ ἁπλῶς πορτοκάλιον ἐπὶ τὸ πεζότερον, τὸ ἱερὸν Εὐαγγέλιον ἢ σταυρὸς ἐπὶ τὸ ἀναιδέστερον· δύναται ὅμως νὰ εἶναι καὶ κολοκύνθη, θρίδαξ ἢ ραφανὶς ἢ ὅ,τι ἄλλο ἐπινοήσει ἡ ἐφευρετικὴ κεφαλὴ τῶν ὑποψηφίων, τῶν ἀντιπροσώπων ἢ τῶν ἀναπληρωτῶν.
Τὸ πολύτιμον αὐτὸ σημάδι, ὅπερ ὡς σιδηρόχορτον προσελκύει τὰ ναὶ τοῦ κόμματος, συνήθως ἀγοράζεται πολὺ ἀκριβά. Καὶ τί δὲν γίνεται πρὸς ἀπόκτησιν αὐτοῦ; πόσα καὶ πόσα τεχνάσματα, πόσα τερτίπια, ’μιλήματα καὶ μαλώματα, πόσαι μεταστάσεις καὶ ρᾳδιουργίαι καὶ μηχανορραφίαι, πόσαι ἀπιστίαι, πόσα ρουσφέτια ὑπόσχονται καὶ δὲν δίδονται, πόσα λέγονται καὶ δὲν γίνονται, πόσα γίνονται καὶ δὲν λέγονται…
Διότι πρέπει νὰ ἐννοηθῇ καλῶς, ὅτι δὲν κατακρίνω ἀπολύτως τοὺς συνδυασμοὺς καὶ τὰ σημεῖα των, ἀλλὰ κυρίως τοὺς ἐν τοῖς Ἀθηναϊκοῖς ἀντιθαλάμοις μαγειρευομένους πρὸς ἐξόγκωσιν τῶν προσωπικῶν κομμάτων· τοὐναντίον δὲ πάντοσε ἐσυνηγόρησα καὶ συνηγορῶ ὑπὲρ τῶν συνδυασμῶν, τῶν ὑπὸ τῶν ἐκλογέων γενομένων, καὶ δὴ πρὸς ἐπικράτησιν ὡρισμένων καὶ οἱωνδήποτε ἀρχῶν.
