Σελίδα:Ημερολόγιο Σκόκου 1891 - 220.jpg

Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
ΓΑΜΟΣ ΕΞ ΕΡΩΤΟΣ[1]
ΥΠΟ
ΛΑΜΠΡΟΥ ΕΝΥΑΛΗ

ΤΕΛΟΣ πάντων, τὸ ἀπεφάσισα, μητέρα, καὶ πρέπει νὰ γείνῃ. Μὴ φέρῃς, σὲ παρακαλῶ, ἀντιρρήσεις καί μου χαλᾷς τὴν καρδιά.

— Μάρτυς μου ὁ Θεὸς, παιδί μου, ὅτι δὲν ἔχω καθόλου σκοπὸν νὰ σοῦ χαλῶ τὴν καρδιά. Αὐτὸ οὐδ’ ἔπρεπε μάλιστα νά σού το πῶ, διότι ποία μητέρα, ἀγαπῶσα, καθὼς ἐγώ, τὸ παιδί της, θέλει νά το δυσαρεστῇ καὶ νά το θλίβῃ!

— Τότε λοιπὸν δόσε μου τὴν εὐχή σου…

— Τὴν εὐχή μου πάντα τὴν ἔχεις, ἀλλά, παιδί μου, διὰ τελευταίαν φορὰν σοῦ κάμνω τὴν παρατήρησιν ὅτι πολὺ βιάζεσαι, καὶ κάμνεις ἄσχημα ν’ ἀκούῃς μόνον τὰς ὑπαγορεύσεις τῆς καρδίας σου, χωρὶς νὰ συμβουλεύεσαι ὀλίγον καὶ τὸν νοῦν. Σοί το λέγω καθαρά, προβλέπω ὄχι πολὺ καλὸν μέλλον.

— Νά, βλέπεις ὅτι πάλιν μὲ λυπεῖς;

— Ἂν ἔχουν τοιοῦτον σκοπὸν λόγοι φρόνιμοι καὶ ὀρθοί, τότε παραδέχομαι ὅτι σὲ λυπῶ.

— Μὰ τί θέλεις νὰ γείνῃ, μητέρα, ἀφοῦ σοῦ λέγω ὅτι τὴν

  1. «Γάμος ἐκ συμφέροντος» καὶ «γάμος ἐκ συμπτώσεως» προσεχῶς.