Σελίδα:Ημερολόγιο Σκόκου 1891 - 208.jpg

Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
208

κη να ῇνε ευδιάπνευστον και φωτεινόν, αφοῦ εκεῖ τίθεται και ἡ ἑστία, εκεῖ και ἡ καθημερινὴ τῆς οικογενείας συναναστροφη εν ὥραις χειμῶνος και θέρους, εκεῖ και ἡ τοῦ Θεοῦ ευλογία, προσευχομένων τῶν γονέων προ τῆς αχνιζούσης λοπάδος το «Φάγονται πένητες.»

Μη χάριν τοῦ διαύλου και τῆς αιθούσης, ὅπου μικρον διατρίβουν οἱ ενοικοῦντες, στενοχωρεῖτε το ἑστιατόριον και στέλλετε εις το σκότος το ενδότερον την πτωχὴν ευμάρειαν. Αναποφεύκτως αὕτη, πλην τῆς ευρυχωρίας, εῖνε χρεία να έχῃ παράθυρον ανοιγόμενον προς το ὕπαιθρον, ὥστε να δέχεται φῶς ἄφθονον και αέρα ἐλεύθερον, κατα δεύτερον δε λόγον να ευμοιρῇ και μηχανῆς, δια το άοσμον, και συσκευῆς ὅσον οἷόν τε ευχρήστου εις αμφότερα τὰ φύλα· — οἱ Άγγλοι δε κατα τοῦτο εῖνε αξιομίμητοι. Εκείνων επισκέφθητε τας ευμαρείας.

Ὅπου αν επιτρὲπωσιν οἱ πόροι, χωρεῖ και αυτόθι ἡ πολυτέλεια· τάπης δηλαδη ἢ παχὺ κηρωτον ὕφασμα, επι τοῦ εδάφους, και μικρος νιπτήρ, και κάτοπτρον, και κτένες, και ψῆκτραι, και καθέδρα, και επι τοῦ παραθύρου θαλερα η διηυλακωμένη ὕελος, και τέλος εφημερίς τις προς… ανάγνωσιν, αναμφιβόλως — μη προς βάρος τῶν κυρίων δημοσιογράφων, ὧν εἷς κἀγω έτυχα, καὶ εικάζω ὅτε αφθόνως εχρησίμευσα προς τοῦτο καθ’ ὅλον σχεδον τον βίον, — εφημερίδα παλαιαν μᾶλλον, ἵνα ἡ μελάνη ὑπάρχῃ καλῶς απεστεγνωμένη και μη βάφῃ… τας χεῖρας προστριβομένη επάνω των.

Και τὼρα λοιπόν, άν, μεθ’ ὅσα προήχθην να είπω δημοσίᾳ εις ουδένα τῶν αναγνωστῶν και εις οὐδεμίαν τῶν αναγνωστριῶν μου επροξένησα ερύθημα, όχλον η δυσοσμίαν, τόσον ἀρκεῖ προς ἀνταμοιβήν μου. Χειροκροτήματα δεν περιμένω. Εις τους απο τοῦδε προτιθεμένους να κτίσωσιν οικίαν ὑπέδειξα μίαν μεταρρύθμισιν χρήσιμον, καίτοι πάροχον δυσκολιῶν εις τους αρχιτέκτοναε ὁσάκις τοῖς δίδεται χῶρος στενος και περιωρισμένος, απέδειξα δ’ εκ περισσοῦ και ὅτι ὅλοι δύνανται να λεχθῶσιν ευφήμως δια περιφράσεων.

Ἀθῆναι. Ἰούνιος τοῦ 1890.

Ι. Ισιδωριδησ Σκυλισσης