«Ὃς δ’ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ,
οὗτος μέγας κληθήσεται.»
Γεώργιος Γεννάδιος ἐγεννήθη τῷ 1786 ἐν Σηλυβρίᾳ τῆς Θρᾴκης ἔνθα ὁ ἐκ Δολιανῶν τῆς Ἠπείρου πατὴρ αὐτοῦ Ἀναστάσιος, καταδιωχθεὶς ὑπὸ τῶν ἰσχυρῶν τοὺρκων τῆς πατρίδος του, κατέφυγε καὶ διετέλει ὡς ἱερεύς. Ἀποθανόντος δὲ τούτου τρία ἔτη μετὰ τὴν γέννησιν τοῦ Γεωργίου Γενναδίου, ἡ μήτηρ αὐτοῦ Σωσάννα παραλαβοῦσα τὰ μόνα τέκνα της Γεώργιον καὶ Ἀναστασίαν, ἐπανέκαμψεν εἰς Δολιανὰ παρὰ τοῖς ἐκεῖ συγγενεῦσιν. Ἐνταῦθα ὁ Γεώργιος διδαχθεὶς τὰ κοινὰ λεγόμενα γράμματα, μετέβη ὕστερον εἰς Ἰωάννινα πρὸς σπουδὴν τῶν ἐγκυκλίων. Ἑνδεκαέτης δὲ περίπου ὢν ἐστάλη πρὸς τὸν ἐν Δακίᾳ θεῖόν του Γεννάδιον, ἡγούμενον ἑνὸς τῶν ἐν Βουκσυρεστίῳ ἑλληνικῶν μοναστηρίων. Ἐκεῖ ἐμαθήτευσε παρὰ τῷ κλεινῷ Λάμπρῳ Φωτιάδῃ, ὅστις ἐτήρει παρὰ τὸν Ἴστρον ἀκμαίαν τὴν φλόγα τῆς ἑλληνικῆς παιδείας. Ἀποπερατώσας τὰς σπουδάς του εἰς τὴν σχολὴν τοῦ Λάμπρου Φωτιάδου τῷ 1804, ἔφηβος μόλις ὤν, ἤρχισε διδάσκων καὶ αὐτὸς τὴν ἑλληνικήν. Ζητηθεὶς ὅπως συνοδεύεσῃ ὡς παιδαγωγὸς εἰς Λειψίαν τοὺς υἱοὺς τινὸς τῶν ἐν Δακίᾳ μεγιστάνων καὶ δεχθεὶς ἀπῆλθεν ἐκεῖ τῷ 1809. Ἐνταῦθα ἐδράξατο τῆς εὐκαιρίας ὅπως καὶ αὐτὸς ἐμπλησθεὶς τῆς ἐν Γερμανίᾳ ἀνθούσης ἐπιστήμης καταστῇ χρησιμώτερος τοῖς ὑπὸ τὸν ζυγὸν μοχθοῦσι συμπατριώταις αὐ-
