γὰς τοῦ δεσπότου Γκίζη. Ἀφ’ οὗ ἐπ’ ἀρκετὸν περιέμενον ἐκεῖ, τέλος ἀνήγγειλεν ἐκεῖνος ὅτι ὁ πανυπερσέβαστος δεσπότης Βαρθολομαῖος Α′ ὁ Γκίζης, διανοούμενος νὰ πολεμήσῃ πρὸς τὸν ἄδικον καὶ ὑπερόπτην Μάρκον Β′ Σανοῦτον, προσκαλεῖ τοὺς προκρίτους καὶ τοὺς ἱερωμένους τῆς Μηκόνου, ὅπως διὰ κοινῆς συνδρομῆς σχηματίσωσι στρατόν ἐκ 3 σημαιοφόρων, 40 ἱππέων καὶ 150 ψιλῶν, ὅστις ὁδηγούμενος ὑπὸ τοῦ ἱππότου Καρλεφόρτ, ἐπὶ τούτῳ ἐλθόντος, θὰ πλεύσῃ εἰς Τῆνον.
Μετὰ τὴν ἀνακοίνωσίν του ταύτην ὁ διοικητὴς ἀπεχώρησεν, ἐν ᾧ τὸ πλῆθος ἤρξατο θρηνοῦν καὶ ὀδυρόμενον ἐπὶ τῷ ἀκούσματι.... ὁ κὺρ Λαμπαδάριος μάλιστα, πιθανῶς, τρέχων τὸν κίνδυνον καθ’ ὃ προὔχων, νὰ προσληφθῇ ὡς ἱππεύς, ἐλιποθύμησεν.
Οἱ πρεσβύτεροι, πᾶν ἕτερον ἢ φόβον στρατεύσεως ἔχοντες, ἐν ἰδίῳ ὁμίλῳ ἤρξαντο συζητοῦντες μετὰ γεροντικῆς ἐπιμονῆς περὶ τοῦ αἰτίου τοῦ πολέμου. — Μετ’ ὀλίγον ὁ σιὸρ Δομενίκης 70τούτης Ἐνετός, φίλος τοῦ διοικητοῦ, προσελθὼν εἰς τὴν τῶν πρεσβυτῶν συνάθροισιν ἔδωκε πέρας εἰς τὴν συζήτησιν. — Αἰτία τοῦ πολέμου ἦτο ἡ ἀντὶ 9 ὑπερπύρων παρὰ τοῦ υἱοῦ τοῦ Σανούτου ἀγορὰ τῆς πρό τινος ὑπὸ τῶν πειρατῶν ἀρπαγείσης ἐκ Μηκόνου Μακρίνας, καὶ ἡ ἀποποίησις τοῦ νὰ τὴν ἀποδώσῃ, πληρωνόμενος τὸ τίμημα.
Εἴκοσιν εἶχον παρέλθει ἡμέραι ἀπὸ τῶν συμβάντων τούτων ὅτε ὁ ὑπὸ τοῦ δεσπότου Γκίζη ὁρισθεὶς στρατός, συγκροτηθεὶς ἤδη, ἀπέπλεεν ὑπ’ ἀρχηγὸν τὸν ἱππότην Καρλεφόρτ.
Οὐκ ὀλίγοι καλόγηροι μετά τινων γερόντων, γυναικῶν καὶ παίδων γονυπετεῖς ἐν τῇ παραλίᾳ προσηύχοντο πρὸ τῆς θαυματουργοῦ τοῦ ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου εἰκόνος, ἣν ἱερεύς τις ἀνὰ χεῖρας ἐκράτει, εὐχόμενος ὑπὲρ αἰσίας τῶν ἀπερχομένων ἐπιστροφῆς, ἐν ᾧ οἱ λοιποὶ ἐφώνουν τὸ κύριε ἐλέησον.
Ἐπὶ τῆς παραλίας ὁ διοικητὴς τῆς Μηκόνου ἱστάμενος καὶ ὑπὸ δύο φράγκων ἱππέων δορυφορούμενος, ἀνέμενε τὴν προσέγγισιν πλοίου ἔχοντος σημαίαν τοῦ δεσπότου Γκίζη, οὐ πολὺ
