Φιφιτσα ἐνθουσιωδῶς καὶ πλησιάζουσα τὸν Ξανθὸν Νέον. — Ἠξεύρετε διατί σᾶς τὰ λέγω; διότι πέρυσιν εἰς τὴν Ζάκυνθον, μᾶς συνέβη τὸ ἑξῆς πολὺ περίεργον. Ἤμεθα εἰς τὴν Κυλλήνην διὰ τὸν μπαμπᾶν, ὅστις ὑποφέρει ὁ καϋμένος ἀπὸ τοὺς βρόγχους του, καὶ ἐπιστρέφοντες ἐμείναμεν τρεῖς ἡμέρας εἰς τὴν Ζάκυνθον. Ἐκεῖ τί νομίζετε ὅτι μᾶς ἔδειξεν ἕνας φίλος τοῦ μπαμπᾶ; μᾶς ἔδειξεν ἕνα νέον, ὁ ὁποῖος ὀνομάζεται Καλόφωνος ἕως εἰκοσιπέντε χρόνων.... ὁ νέος αὐτὸς ἔχει ὅλοι τὰ ἔγγραφα τῆς οἰκογενείας του, τὰ ὁποῖα εἶνε τακτικὰ καὶ τὰ ὁποῖα φθάνουν μέχρι τοῦ αὐτοκράτορος Καρόλου τοῦ Πέμπτου, δηλαδὴ εἰς τὰ 1540.... ἀληθεῖς περγαμηναὶ ἐν πλήρει τάξει. Ὁ πρόγονός του Μιχαὴλ Καλόφωνος ἔγεινεν ἀπὸ τὸν Κάρολον Πέμπτον μεγιστὰν τῆς Ἱσπανίας πρώτης τάξεως, ὁ αὐτοκράτωρ εἰς τὰ γράμματά του τὸν ἀποκαλεῖ φίλτατον ἐξάδελφον· τοῦ παραχωρεῖ κτήματα εἰς τὴν Ἱσπανίαν καὶ κτήματα εἰς τὴν Πελοπόννησον, καὶ τί νομίζετε ὅτι εἶνε σήμερον ὁ ἀπόγονος αὐτὸς τοῦ Μιχαὴλ Καλοφώνου, ὁ ἐξάδελφος τοῦ Καρόλου Κουΐντου; ἔμπορος; τραπεζίτης; δικηγόρος; Εἶνε, κύριέ μου, πωλητὴς ἐφημερίδων καὶ δὲν ἔχει ψωμὶ νὰ φάγῃ…
Ὁ Ξανθοσ Νεοσ ὅστις παρηκολούθει τὴν ἀφήγησιν μετὰ πολλοῦ ἐνδιαφέροντος, ἐμβρόντητος. — Πωλητὴς ἐφημερίδων;
Φιφιτσα σείουσα τὴν κεφαλήν. — Πωλητὴς ἐφημερίδων ὁ ἀπόγονος τῆς ἐνδόξου οἰκογενείας τῶν Καλοφώνων, καὶ ὅλα τὰ ἔγγραφά του ἐν τάξει, ἀλλὰ τί ὠφελεῖ; δὲν ἔχει ψωμὶ νὰ φάγῃ καὶ μία φορὰν ποῦ ἐξέπεσεν ἕως ἐκεῖ δὲν εἶνε νὰ τὸ σκέπτεται κανεὶς…
Ὁ Ξανθοσ Νεοσ ἀσθμαίνων. — Εἴδατε τὰ ἔγγραφα, τὰ χρυσόβουλλα, τὰς περγαμηνάς;
Φιφιτσα. — Μὲ αὐτὰ τὰ μάτια μου, καὶ ἐπειδὴ ἡ μαμὰ δὲν τὸ ἐπίστευε τῆς τὸ ἐβεβαίωσαν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι τοὺς ὁποίους εἴδαμεν, ὅλοι ὅσοι ἐκ παραδόσεως γνωρίζουν αὐτὴν τὴν οἰκογένειαν τῆς ὁποίας ὁ τελευταῖος γόνος εἶνε σήμερον δυστυχῶς πωλητὴς ἐφημερίδων.
Ὁ Ξανθοσ Νεοσ. — Δηλαδὴ μὲ ἄλλους λόγους λοῦστρος;
Φιφιτσα. — Λοῦστρος, μάλιστα, αὐτὸς ὁ ὁποῖος ἂν ὑπάγῃ σήμερον εἰς τὴν Ἱσπανίαν ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ μείνῃ ἐνώπιον τοῦ βασιλέως μὲ τὸ καπέλλον του εἰς τὸ κεφάλι… μὲ τὸ κασκέτον του θέλω νὰ εἰπῶ, διότι αὐτὸς φορεῖ πάντοτε κασκέτον τώρα.
Ὁ Ξανθοσ Νεοσ βυθιζόμενος ἀνεπαισθήτως εἰς ἀχανεῖς σκέψεις. — Λοῦστρος!…
Φιφιτσα. — Πῶς ἐσώθησαν αὐτὰ τὰ ἔγγραφα καὶ τὰ χρυ-
