Σελίδα:Ημερολόγιο Σκόκου 1891 - 155.jpg

Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
155

σιτηρά; τί νὰ κάμω; τί νὰ κάμω;.... Ἂς μάθω πρῶτον τὸ ὄνομά του καὶ βλέπομεν....

Ξανθοσ Νεοσ κατιπνίγων στεναγμόν, ἰδίᾳ. — Ἄ, ὄχι, ὄχι.... δὲν ’ξέρω τί μοῦ γίνεται.... παίρνω φωτιὰ μὲ τὸ τίποτες καὶ νομζω ἔξαφνα ὅτι ἐπειδὴ μοῦ ’μίλησαν μ’ ἐρωτεύθηκαν κι’ ὅλας.... Τόσην ὥραν κάθεται κοντά μου καὶ οὔτ’ ἐγύρισε νὰ ἰδῇ.... ἔκανε ζέστη μέσα καὶ ἐβγήκαμεν γιὰ νὰ πάρῃ ἀέρα.... ὅλην τὴν ὥραν βλέπει τὸν μπάλλο σὰν νὰ μὴν εἶμ’ ἐγὼ ἐδῷ.... Τί ἰδέαις ἔβαλα εἰς τὸ κεφάλι μου!... αὐτὴ ἀθηναία, νὰ γυρίση νὰ ἰδῇ ἐμένα.... καὶ τόσον ἔμμορφη… Εἶνε ἆρά γε ἔμμορφη ἢ ἐπειδὴ μοῦ ἀρέσει τὴν νομίζω ἕτσι; ἆ, ὄχι, ὄχι, εἶνε ἔμμορφη καὶ νέα πρὸ πάντων… Αὐτὸ φαίνεται, ὅτι εἶνε νέα, εἰκοσιδύο ἐτῶν, δὲν πρέπει νὰ εἶνε παραπάνω.... Ναὶ ἀλλὰ δὲν μοῦ ’μιλᾶ καὶ αὐτὸ δὲν εἶνε καλὸ σημεῖο....

Φιφιτσα στρεφομένη πρὸς τὸν Ξανθὸν Νέον μειδιῶσα. — Κύριε Κωνσταντῖνε.... Κύριε Κωνσταντῖνε.... ἂ, λησμονῶ πάντοτε τὸ ἐπίθετόν σας, ἔχω τόσον ἄθλιον μνημονικόν.

Ξανθοσ Νεοσ μετὰ συστολῆς. — Παλαιολόγσς, δεσποινίς.

Φιφιτσα ὑφισταμένη βίαιον κλονισμὸν, ὅστις παρ’ ὀλίγον νὰ ῥίψῃ αὐτὴν ὑπτίαν. — Αἴ;

Ξανθοσ Νεοσ ἀνήσυχος. — Τί ἐπάθατε, δεσποινίς;

Φιφιτσα συνερχομένη. — Τίποτε, τίποτε.... ἐνόμισα ὅτι μία νυκτερὶς ἐπέρασεν ἀπὸ κοντά μου....

Ξανθοσ Νεοσ μειδιῶν. — Καὶ ἐφοβήθητε, δεσποινίς;

Φιφιτσα ἐπαναλαμβάνουσα καὶ τονίζουσα ἑκάστην συλλαβὴν ὑποκώφως. — Κων-σταν-τῖ-νος Πα-λαιο-λό-γος!....

Ξανθοσ Νεοσ ἰδίᾳ. — Τί λέγει;

Φιφιτσα στρεφομένη ἐπὶ τοῦ θρανίου, ὥστε νὰ βλέπῃ καταντικρὺ τὸν Ξανθὸν Νέον. — Εἷσθε ἀπὸ τὴν οἱκογένειαν τῶν αὐτοκρατόρων;

Ξανθοσ Νεοσ ἔκπληκτος. — Πῶς εἴπατε, δεσποινίς;

Φιφιτσα ἰδίᾳ ἐν θαυμασμῷ. — Εἶνε ἀπόγονος αὐτοκράτορος!....

Ξανθοσ Νεοσ ἰδίᾳ. — Τί νὰ εἶπεν ἆρά γε.... δὲν ἐκατάλαβα καλά....

Φιφιτσα ἐκθύμως. — Βεβαίως πρέπει νὰ κατάγεσθε ἀπὸ τοὺς αὐτοκράτορας τοῦ Βυζαντίου, ἀφοῦ φέρετε μάλιστα καὶ τὸ ὄνομα τοῦ τελευταίου Παλαιολόγου!....

Ξανθοσ Νεοσ ἐμβρόντητος. — Ἐγώ;

Φιφιτσα ἑνοῦσα τὰς χεῖρας. — Τί μετριοφροσύνη!....

Ξανθοσ Νεοσ ἐν ταραχῇ. — Δὲν ἔχω ἰδέαν, δεσποινίς....

Φιφιτσα ἔκθαμβος. — Νὰ εἶνε ἀπόγονος αὐτοκράτορος καὶ νὰ προσποιῆται ὅτι δὲν τὸ εἰξεύρει!