Ἴβυκος ἦτο μελικὸς ποιητὴς γεννηθεὶς ἐν Ῥηγίῳ τῆς Σικελίας, πόλει συνοικισθείσῃ ὑπὸ Ἰώνων ἐκ Χαλκίδος καὶ Δωριέων ἐκ Μεσσήνης, ἐν ᾗ ἐπεκράτουν οἱ τελευταῖοι, δι’ ὃ ὁ Ἴβυκος καὶ Μεσσήνιος λέγεται. Περὶ τοῦ βίου του ὀλίγιστα βέβαια γινώσκομεν. Εἷλκε τὸ γένος ἐξ ἐπισήμου οἴκου, πατέρα δ’ εἶχε ὀνομαζόμενον Φύτιον (τἆλλα φερόμενα ὀνόματα τοῦ πατρὸς αὐτοῦ Πολύζηλος καὶ Κέρδας φαίνονται πεπλασμένα)· καίτοι δὲ μεγάλως ἐτιμᾶτο ἐν τῇ πατρίδι (διότι εἰς αὐτὸν ἀναφέρουσί τινες τὴν παροιμίαν, Ἀρχαιότερος, ἢ ἀνοητότερος Ἰβύκου, λεγομένην ἐπὶ εὐήθους, ἀπὸ Ἰβύκου ὅστις «τυραννεῖν δυνάμενος ἀπεδήμησεν εἰς Ἰωνίαν»), ὅμως ἀγόμενος ὑπὸ τῆς ταραχώδους ποιητικῆς φύσεως αὐτοῦ προέκρινεν τὸν πλάνητα βίον, ὡς πλεῖστοι τῶν συγχρόνων αὐτῷ ποιητῶν. Ἀφ’ οὗ δὲ μετέβη «εἰς Σικελικὰς πόλεις, ἐν αἷς καὶ εἰς Κατάνην καὶ Ἱμέραν (ἔνθα διέτριψεν ἴσως παρὰ τῷ ποιητῇ Στησιχόρῳ) ἔπλευσεν εἶτα εἰς Σάμον καὶ παρέμει-
- ↑ ΣΗΜ. — Τὸ ἄρθρον τοῦτο τοῦ ἡμετέρου διαπρεποῦς καὶ εὐρυμαθοῦς συνεργάτου κ. Ν. Γ. Πολίτου παρεχωρήθη ἡμῖν εὐμενῶς ἀποσπασθὲν ἐξ ὕλης, ἀνεκδότου τέως, προωρισμένης διὰ τὸ ἐπιμελείᾳ αὐτοῦ ἐκδιδόμενον Ἐγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν, δι’ οὗ ἡ σύγχρονος ἑλληνικὴ φιλολογία ἀποκτᾷ πολύτιμον ἀληθῶς καὶ μοναδικὸν βοήθημα, ἀπαραίτητον εἰς πᾶσαν ἀνεξαιρέτως τάξιν φιλομαθῶν καὶ λογίων.
