σχολῶν ἐν Λουϊσβίλλῃ), καὶ ἀρκεῖ νὰ μοὶ δώσωσιν ἀκρόασιν, εἶμαι βέβαιος περὶ τῆς ἐπιτυχίας». Ἐν ἐπιστολῇ πρὸς τὸν Δόκτορα Dickenson τῆς Τζάρλεστον γράφει τὰ ἐξῇς ὁ ἔνθεος οὗτος ἀνήρ· «Πιστεύω ὅτι οὐδεμία προετοιμασία εἶναι ἀναγκαία· διότι δὲν ἀμφιβάλλω ὅτι θὰ συναρπάσω τὰ αἰσθήματα τοῦ νομοθετικοῦ σας σώματος ἐπὶ τοῦ ἀντικειμένου τούτου. Δὲν ἐννοῶ νὰ εἴπω ὅτι ἔχω ἰδιαιτέραν τινα δύναμιν ὅπως κατακτήσω τὰ αἰσθήματα των ἀλλὰ καὶ αὐτὴ ἡ ἔλλειψις εὐφραδῶν ἐκφράσεων αὐξάνει τὴν κρατερὰν ἔκκλησιν τῶν τυφλῶν παιδίων». Πρὸς τὸν Διοικητὴν τῆς Μεσημβρινῆς Καρολίνας Τ. Ῥίτζαρδσον γράφει «Διακαῶς ἐπιθυμῶ, πρὶν ἢ ἀποσύρω τὴν χεῖρα ἀπὸ τοῦ ἀρότρου,[1] νὰ ἴδω ἱδρυομένας σχολὰς ἀνὰ πᾶσαν γωνίαν τῆς χώρας ἡμῶν». Καὶ ἀληθῶς εἶδε ζῶν τοὺς ἀγῶνάς του στεφομένους, καὶ τὸ ὑπ’ αὐτοῦ ἀμέσως διευθυνόμενον ἵδρυμα καθιστάμενον πρότυπον πάντων τῶν λοιπῶν μὲ τὰ ὁποῖα ἐπροίκισε πάσας τὰς Πολιτείας τῆς πατρίδος αὑτοῦ.
Μόνον οἱ ἰδόντες τὸν ἄνδρα ἐν μέσαις Ἀθήναις ἐργαζόμενον ὑπὲρ τῶν Κρητῶν, πλήρη ζωῆς καὶ θερμότητος, ἀκατάβλητον, δύνανται νὰ φαντασθῶσιν ὁποῖοι μεγάλα καὶ ὑψηλὰ διέπραξε κατὰ τὸν μακρὸν ἐν Ἀμερικῇ βίον του ἐπὶ 43 ὅλα ἔτη διευθύνων τὸ μέγα ἵδρυμα τῶν τυφλῶν τῆς Βοστόνης καὶ βαδίζων ἐπὶ κεφαλῆς ἐν τοῖς μεγάλοις καὶ ποικίλοις πολιτικοῖς καὶ κοινωνικοῖς ζητήμασι τῆς μεγάλης ἐκείνης χώρας. Ἀλλὰ πάντα τὰ ἔργα τοῦ θυμοειδοῦς ἀνδρὸς δὲν δύνανται νὰ παραβληθῶσι πρὸς ἓν μόνον ἔργον ἄκρας ὑπομονῆς οὐχὶ ἀνδρὸς ἄλλα γυναικὸς ὁσίας, ἔργον πρὸς ἐπιτέλεσιν τοῦ ὁποίου ἡ θεία Πρόνοια τοιοῦτον ἄνδρα, τοιοῦτον σκεῦος ἐκλογῆς, ἠδύνατο μόνον νὰ ἐκλέξῃ.
Ἓν τινι μικρῷ ὀρεινῷ χωρίῳ ὁ Σαμουὴλ Χάου ἀνεκάλυψε μικρὰν καὶ ζωηρὰν κόρην ἑξαετῆ, ἐντελῶς τυφλήν, κωφὴν καὶ ἄλαλον. Ἐπ’ αὐτῆς θεία Προνοίᾳ, ὁ θεῖος ἀνὴρ ἀπεφάσισεν νὰ ἐφεύρῃ τρόπον δι’ οὗ ἡ ἀνθρωπίνη ψυχὴ τῆς ἀτυχοῦς κόρης, ἡ θαμμένη ἐν τῷ αἰωνίῳ σκότει καὶ τῇ βαθυτάτῃ ἠρεμίᾳ καὶ σιγῇ, κοινωνήσῃ μὲ τὸν ἐξωτερικὸν κόσμον. Καὶ ἐπέτυχεν ἐπιτυχίαν πλήρη. Ἡ κόρη αὕτη, ἡ νῦν ὀνομαστὴ καθ’ ὅλην τὴν ὑφήλιον Λάουρα Βρίτζμαν, ἐγεννήθη τῇ 21 {{sic|Δεκεμὰρίου|Δεκεμβρίου 1829. Ἦτο φαιδρόν, ὡραῖον νήπιον, ἀλλὰ προσβληθὲν ὑπὸ νόσου δεινῆς ἀπώλεσε κατ’ αὐτὴν τὴν νηπιότητα ὅρασιν καὶ ἀκοὴν καὶ φωνήν. Οἱ γονεῖς της ἐπέτρεψαν τῷ δόκτορι Χάου νὰ ἐφαρμόσῃ τὸ σχέδιον ὅπερ εἶχεν ἤδη ἐν τῷ νῷ πρὸς ἐκπαίδευσιν τοῦ ἀτυχοῦς πλάσματος, τῇ δὲ 4 Ὀκτωβρίου 1837 εἰσήγαγεν αὐτὸ ἐν τῷ
- ↑ μεταφορικῶς· δηλ. Ἐνόσῳ ἔχω ζωὴν εἰς τὰ στήθη.
