ἄξιαι τῆς κοινῆς εὐγνωμοσύνης». Ἤρκεσαν οἱ λόγοι οὗτοι ἵνα ὁ Haüy τύχη ἐξόχων τιμῶν βασιλικῶν, ἱδρυθῶσι δὲ συγχρόνως ἀνὰ πᾶσαν τὴν Εὐρώπην σχολαὶ πολυάριθμοι διὰ τοὺς τυφλούς.
Μετὰ τὸ πέρας τοῦ μεγάλου καὶ ἱεροῦ ἡμῶν ἀγῶνος ὁ Σαμουὴλ Χάου ἐπέστρεψεν εἰς τὴν γενεθλίαν αὐτοῦ γῆν, καθ’ ἣν ἐποχὴν καὶ ἐκεῖ συνεζητεῖτο ὑπὸ τῶν φιλανθρώπων τὸ ζήτημα τῆς διδασκαλίας τῶν τυφλῶν. Ὁ Δόκτωρ Ἰω. Φίσερ ἐκ Βοστόνης, διατρίβων ἐν Παρισίοις εἶχε μελετήσει τὰ τῆς διδασκαλίας τῶν τυφλῶν ἐπισταμένως καὶ κατὰ τὴν εἰς Βοστόνην ἐπάνοδόν του κατώρθωσε νὰ ἑλκύσῃ τῶν συμπολιτῶν του καὶ τῶν κυβερνώντων τὴν προσοχὴν καὶ τὴν μέριμναν πρὸς ἵδρυσιν «ἀσύλου τῶν τυφλῶν». Ἀλλ’ ὁ Φίσερ καὶ λοιποὶ φιλάνθρωποι τῆς Βοστόνης, ἰδόντες ἐπανακάμπτοντα τὸν Χάου, ἐχάρησαν χαρὰν μεγάλην καὶ ἐδόξασαν τὸν Θεὸν ὅτι εὗρον τὸν κατάλληλον ἄνδρα πρὸς ἵδρυσιν, διεύθυνσιν καὶ ἀνάπτυξιν τοιαύτης Σχολῆς. Ἀμέσως λοιπὸν κατ’ ἐντολὴν τῶν συμπολιτῶν του μετέβη ὁ Δόκτωρ Χάου εἰς Εὐρώπην ὅπως μελετήσῃ τὰ διάφορα ἐν Εὐρώπῃ συστήματα ἐκπαιδεύσεως τῶν τυφλῶν καὶ μετὰ ἔτος ὁλόκληρον ἐπέστρεψεν ἔχων σαφεῖς καὶ πλήρεις ἰδέας περὶ τῶν ἀτελειῶν καὶ πλημμελημάτων τῶν διαφόρων συστημάτων, τὰ ὁποῖα ἐπέκρινε δημοσίᾳ διὰ τοῦ τύπου. «Καθόλου εἰπεῖν» ἔγραφε «πολλά συσυστήματα ἦσαν μᾶλλον φάροι ὅπως ἀποτρέπωσιν ἀπὸ κινδύνων ἢ φῶτα πρὸς ὁδηγίαν». Οἱ πρῶτοι τυφλοὶ μαθηταὶ τοῦ Δόκτωρος Χάου ὑπῆρξαν ἓξ ἡλικίας 6 — 20 ἐτῶν. Κατὰ τοὺς πέντε πρώτους μῆνας εἶχον ἐκμάθει τὴν ἀνάγνωσιν διὰ τῶν ἐξεχόντων γραμμάτων καὶ εἶχον προοδεύσει μεγάλως εἰς τὴν γεωγραφίαν, ἀριθμητικὴν καὶ μουσικήν. Ἰδόντες τὰ λαμπρὰ ἀποτελέσματα τὰ ἐκ τῆς μοναδικῆς δραστηριότητος τοῦ Χάου ἐπιτευχθέντα, ἠνέωξαν πολῖται καὶ Πολιτεῖαι τὰ βαλάντιά των, ὁ μέγας δὲ εὐεργέτης τῆς Σχολῆς τῶν τυφλῶν ὑπῆρξεν ὁ ταγματάρχης Πέρκινς, ὅστις ἐδωρήσατο τὸ ἴδιον αὐτοῦ ἀνάκτορον ὅπως χρησιμεύσῃ ὡς Σχολὴ τῶν τυφλῶν, ἐξ οὗ καὶ ἡ ἐπωνυμία τοῦ ἱδρύματος Perkins Institution. Ἀμέσως ὁ ἄοκνος διευθυντὴς πλὴν ἄλλων βελτιώσεων τοῦ συστήματος τῆς ἐκπαιδεύσεως τῶν τυφλῶν ἐσύστησε τυπογραφεῖον δι’ ἐκτύπωσιν βιβλίων διὰ τοὺς τυφλούς, τὸ τελειότερον τῶν μέχρι τῆς ἐποχῆς ἐκείνης ὑπαρχόντων, ἔλαβε δὲ παραγγελίας πρὸς τύπωσιν τοιούτων βιβλίων καὶ ἐξ Ἀγγλίας καὶ ἐξ ἄλλων χωρῶν. Ἡ Βρετανικὴ καὶ Ἀλλοδαπὴ Βιβλικὴ Ἑταιρία ἀμέσως παρήγγειλε πλήρη ἔκδοσιν τῶν ψαλμῶν πληρώσασα ἑπτακόσια πεντήκοντα τάλληρα.»
