Σελίδα:Ημερολόγιο Σκόκου 1891 - 096.jpg

Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
96

ὀφείλεται ἡ ἀνέγερσις τῆς πρώτης μεγάλης δημοτικῆς Σχολῆς τῶν ἀρρένων, τὸ Δημοτικὸν Νοσοκομεῖον, τὸ Αον Νεκροταφεῖον, καὶ πλεῖστα ἄλλα ἔργα, ἐφ’ οἷς ὁ δῆμος εὐγνωμονῶν ἀνήρτησε πρὸ πολλοῦ τὴν εἰκόνα του ἐν τῇ αἰθούσῃ τοῦ δημαρχείου. Παροιμιώδης ὑπῆρξε καὶ ὑπάρχει πάντοτε ἡ λατρεία πράγματι καὶ ἡ μοναδική ἀφοσίωσις τῶν ἐκλογέων Ἀττικῆς πρὸς τὸν σεβάσμιον Γέρον των, ὡς τὸν ἀποκαλοῦσιν, ἀναδεικνύοντες αὐτὸν πάντοτε πρῶτον βουλευτήν. Ὀφείλομεν δὲ νὰ σημειώσωμεν καὶ τοῦτο, ὅτι καθ’ ἅπαντα τὸν δημόσιον αὐτοῦ βίον, ἐξ ὅλων τῶν ἀξιωμάτων δι’ ὧν ἀείποτε ἐτιμήθη ὡς ὑπάλληλος διοικητικός, ὡς δημοτικὸς ἄρχων, ὡς βουλευτής, ὡς ὑπουργὸς κλπ. ἐξῆλθεν ἄσπιλος, καὶ ἐν ἡμέραις μάλιστα πονηραῖς, καθ’ ἃς ἐπολιτεύετο πανίσχυρσς, ἄσπιλος ἀληθῶς καὶ μὲ λευκὰς τὰς χεῖρας ὡς εἶνε λευκὴ ἡ πολιά του κόμη καὶ ἡ φουστανέλλα τοῦ ἀγῶνος ἣν φέρει ἔκτοτε.


Κ. ΚΑΡΑΠΑΝΟΣ
[Ἴδε εἰκόνα ἐν σελ. 176]

ΑΝΗΚΩΝ εἰς μίαν τῶν ἐπιφανεστέρων καὶ πλουσιωτέρων οἰκογενειῶν τῆς Ἠπείρου ὁ κ. Κωνσταντῖνος Καραπᾶνος ἐγεννήθη ἐν Ἄρτῃ τὴν 4ην Μαρτίου τοῦ 1840. Διανύσας τὰς πρώτας ἐγκυκλίους σπουδὰς ἐν Ἰωαννίνοις καί Κερκύρᾳ μετέβη εἶτα εἰς Ἀθήναις, ἔνθα μετ’ ἐνδελεχεῖς μελέτας, ἀνηγορεύθη, μόλις εἰκοσαετὴς, διδάκτωρ τῆς Νομικῆς τοῦ Ἐθνικοῦ Πανεπιστημίου. Μεθ’ ὃ ἀπῆλθε εἰς Παρισίους, ἔνθα ἐπὶ τριετίαν συνεπλήρωσε τήν τε ἐπιστημονικὴν καὶ ἐγκυκλοπαιδικὴν αὐτοῦ μόρφωσιν. Πεπροικισμένος ἀπὸ φύσεως δι’ ἐξόχου ἐπιχειρηματικοῦ καὶ τραπεζικοῦ πνεύματος καὶ ἐνεργητικότητος ἀκαταβλήτου ἐπεδόθη εἰς τὸ τραπεζιτικὸν στάδιον οὗ κατήρξατο ἐν Κωνσταντινουπόλει τὸ 1864, νεώτατος ἔτι, ὡς Γενικὸς Γραμματεὺς τῆς τότε ἱδρυθείσης Τραπέζης ὑπὸ τὸν τίτλον « Γενικὴ Ἑταιρία τοῦ Ὀθωμανικοῦ Κράτους ». Εἰς τὴν θέσιν ταύτην διεκρίθη διά τε τὸ πρακτικὸν αὐτοῦ πνεῦμα, τὴν διοικητικήν ἱκανότητα καὶ τὴν τραπεζιτικὴν ἰδιοφυΐαν, προςόντα, ἅτινα ἐξησφάλισαν αὐτῷ ἀρίστην ὑπόληψιν παρὰ τῇ ἐκλεκτῇ αὐτόθι κοινωνίᾳ καὶ ἠνέῳξαν στάδιον εὐρυτέρου μέλλοντος. Τῷ 1867 συνδεθεὶς διὰ γάμου μεθ’ ἑνὸς τῶν διασημοτέρων ἐλληνικῶν οἴκων τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τοῦ Χριστάκη ἐφέν-