Σελίδα:Ημερολόγιο Σκόκου 1891 - 093.jpg

Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
93

πος, γοητεύουσα ἅμα διὰ τῆς λεκτικῆς χάριτος καὶ τῆς σαφηνίας, καὶ συγχρόνως εἰςδύουσα εἰς τὰ βάθη τῆς ἐπιστήμης, καὶ ἀναλύουσα καὶ μεταδίδουσα τα μυστήρια αὐτῆς εἰς τοὺς ἀκροατάς. Διέπρεψεν ὡς συγγραφεὺς πολλῶν περισπουδάστων ἰατρικῶν συγγραμμάτων, οἷον τῆς Γενικῆς Ἀνατομίας, τῆς Παθολογικῆς Ἀνατομίας κλπ. Ἀλλ’ ἔξοχον θέσιν κατέχει τὸ κράτιστον αὐτοῦ σύγγραμμα «Περὶ φύσεως καὶ δυνάμεως τῶν φαρμάκων,» προϊὸν ἐμβριθοῦς μελέτης καὶ βαθείας παρατηρητικότητος. Ὡς ἰατρὸς καὶ ἐν Πειραιεῖ, ἔνθα ἀπὸ ἐτῶν πολλῶν κατοικεῖ, καὶ ἐν Ἀθήναις, ἀπολαύει μεγίστης φήμης, ἡ γνώμη δὲ αὐτοῦ ἀποτελεῖ κῦρος ἀδιαμφισβήτητον. Πλὴν ὅμως τῶν μεγάλων καί σοβαρῶν αὐτοῦ ἀσχολιῶν καὶ ὑποχρεώσεων, ὅσας συνεπάγεται τὸ ἐπάγγελμα τοῦ ἰατροῦ καὶ τοῦ καθηγητοῦ, ὁ κ. Ἀφεντούλης διεκρίθη καὶ ἐν τῇ σφαίρᾳ τῆς λογογραφίας καὶ τῆς ποιήσεως. Ἐγκρατὴς οὗ μόνον τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς φιλολογίας καὶ γλώσσης, ἀλλὰ καὶ τῆς ξένης κλασικῆς φιλολογίας, εἰς ἣν ἐνέκυψε μετ’ ἰδιάζοντος ἐνθουσιασμοῦ, παρήγαγεν ἔργα πολλοῦ λόγου ἄξια, ὡς λ. χ. τὰ Κρητικά, τὸ Τραγοῦδι τοῦ Ὀλύμπου, κλπ τὰ ὁποῖα χαρακτηρίζει φλογερὸν αἴσθημα, ὕψος φαντασίας καὶ γλώσσης πλαστικότης ἀμίμητος· ἐξέδοτο καλλίστας μεταφράασεις κλασικῶν ἔργων ξένων ποιητῶν, ἐν οἷς τὸν Νάθαν τὸν Σοφόν, καὶ τὴν Μαρίαν Στούαρτ ἣν ἐκαλλιτέχνησεν ἐπὶ λέξει καὶ ἐν τῷ αὐτῷ τοῦ πρωτοτύπου μέτρῳ, ἐφιλοπόνησε δὲ πλείστας ἐκθέσεις ποιητικῶν διαγωνισμῶν, ὧν διετέλεσεν εἰσηγητὴς καὶ κριτής, εἰς τὰς ὁποίας διαλάμπουσι λεπτὴ αἴσθησις τοῦ καλοῦ, κριτικὴ ἰδιοφυΐα καὶ φράσις ἀνθηρὰ καὶ πλουσία. Ὡς πανηγυρικὸς ῥήτωρ, ἐν ἐποχαῖς ἐθνικῶν δοκιμασιῶν καὶ κρίσεων, ἐθαυμάσθη πάντοτε διότι κατέχει ἀπὸ φύσεως τὸ μυστήριον τοῦ ἠλεκτρίζειν εἰς ἐνθουσιασμὸν τὸ ἀκροατήριον αὐτοῦ καὶ μεταδίδειν εἰς τὰς καρδίας ὅλων τὸ πῦρ τῆς ἀνεξαντλήτου φιλοπατρίας του. Ἠδύνατο ἑπομένως καὶ ἐν τῇ πολιτικῇ, ἐὰν ἤθελε, νὰ διαπρέψῃ καὶ νὰ ἐργαθῇ τελεσφόρως. Ἀλλ’ ὁ κ. Ἀφεντούλης, χαρακτῆρος ἀνεξαρτήτου, φιλελευθέρου καὶ εὐθυτάτου, σιδηρᾶς δὲ θελήσεως προκειμένου περὶ τῶν πεποιθήσεων αὐτοῦ, ἀπέστερξε πάντοτε νὰ εἰσέλθῃ εἰς τὴν κονίστραν τῶν πολιτικῶν καὶ δὴ ὑπὸ τὰς μικρολόγους συνθήκας, ὑφ’ ἃς ἀτυχῶς διεξάγονται εἰςέτι οἱ πολιτικοὶ ἀγῶνες ἐν Ἑλλάδι. Ἅπαξ μόνον μετέσχεν ἐνεργῶς ἐν τῇ πολιτικῇ, ὡς πληρεξούσιος τῶν συμπατριωτῶν αὐτοῦ κατὰ τὴν ἐθνοσυνέλευσιν τοῦ 1863, ἐν ᾗ καὶ ἀντιπρόεδρος ἐξελέχθη. Ἀξία ἰδιαιτέρας ἐπίσης μνείας, χαρακτηριστικῆς τῆς μεγάλης καρδίας τοῦ ἀνδρός, ἀποβαίνει καὶ ἡ