Ποθῶν ὁ κ. Κωνσταντόπουλος νὰ συντελέσῃ εἰς συμπλήρωσιν τοῦ ἔργου τῆς ἐπαναστάσεως, ἐπεζήτησε τότε καὶ ἐπέτυχε τὰς ψήφους τῶν συμπολιτῶν αὐτοῦ ἐκλεχθεὶς ἐκ τῆς ἐπαρχίας Μαντινείας πληρεξούσιος ἐν τῇ ἐθνικῇ συνελεύσει, συμμετέσχε δὲ ἐπιτυχῶς εἰς πολλὰς τῶν συζητήσεων αὐτῆς, ὡς προκύπτει ἐκ τῶν ἐν τοῖς στενογραφημένοις πρακτικοῖς ἀγορεύσεων αὐτοῦ. Ἀλλὰ τὰ καθήκοντα τῆς θέσεως τοῦ Εἰσαγγελέως τῶν ἐν Πάτραις Ἐφετῶν, εἰς ἣν ὑπὸ τῆς ἐπαναστατικῆς κυβερνήσεως προήχθη, ὑπεχρέουν αὐτὸν εἰς μακρὰς ἐκ τῆς Συνελεύσεως ἀπουσίας, δὲν εἶχε δὲ καὶ κλίσιν εἰς τὸν πολιτικὸν βίον. Δι’ ὃ διαλυθείσης τῆς Συνελεύσεως ὁ Κωνσταντόπουλος ἐνέμεινεν εἰς τὴν δικαστικὴν ὑπηρεσίαν, ὑπηρετήσας τὸ Κράτος ὡς Εἰσαγγελεὺς Ἐφετῶν ἐπὶ δέκα ἐννέα ὁλόκληρα ἔτη μετὰ εὐλαβείας καὶ ἀφοσιώσεως, ὡς ἀποδεικνύει ἡ ὁμόφωνος περὶ τούτου γνώμη πάντων τῶν συναδέλφων αὐτοῦ καὶ συμπάσης τῆς κοινωνίας.
Οὐ μόνον δὲ εἰς τὴν δικαστικὴν ὑπηρεσίαν, ἀλλὰ καὶ εἰς τὴν νομικὴν ἐπιστήμην ἐν γένει παρέσχεν ἐκδουλεύσεις ὁ κ. Κωνσταντόπουλος, φιλοπονήσας καὶ ἐκδοὺς σπουδαιοτάτην: «Ἑρμηνείαν τῆς ποινικῆς ἡμῶν δικονομίας», ἥτις λίαν συνετέλεσεν, καὶ εἰσέτι συντελεῖ εἰς ὀρθὴν παρ’ ἡμῖν ἀπονομὴν τῆς Ποινικῆς δικαιοσύνης.
Ἀπὸ τοῦ 1881 ὁ κ. Κωνσταντόπουλος ἐνδοὺς εἰς τὴν πρόσκλησιν πλείστων συμπολιτῶν αὐτοῦ, ἀπεχώρησεν τῆς δικαστικῆς ὑπηρεσίαις κσὶ ἀνεμίχθη αὖθις εἰς τὴν πολιτικήν, ἐκλεχθεὶς ἔκτοτε βουλευτὴς δὶς ἐκ τῆς ἐπαρχίας Μαντινείας καὶ κατόπιν ἐκ τοῦ Νομοῦ Ἀρκαδίας. Ἀπὸ τῆς εἰσόδου του εἰς τὴν βουλὴν κατέκρινεν αὐστηρῶς τὸ ἐν ἰσχύϊ σύστημα τῆς διὰ τῶν παροχῶν τῆς ἐξουσίας ἀναδείξεως τῶν βουλευτῶν, καὶ ὑπεστήριξε ζωηρῶς τὴν ἰδέαν τῆς διακρίσεως τῶν ἐξουσιῶν διὰ τῆς ἐπισήμου ἐπὶ τῷ λόγῳ τῆς τιμῆς των ὑποσχέσεως τῶν ὑποψηφίων βουλευτῶν καὶ διὰ τῆς ἐνόρκου βεβαιώσεως αὐτῶν μετὰ τὴν ἐπιτυχίαν, ὅτι οὔτε ἀμέσως οὔτε ἐμμέσως θέλουσιν ἐπιζητήσει οἱανδήποτε προσωπικὴν παροχὴν ἀπὸ τῆς ἐκτελεστικῆς ἐξουσίας. Ἀλλ’ ἡ ἰδέα αὕτη οὐδεμίαν εὗρεν δυστυχῶς ἀποδοχὴν ἐν τῇ βουλῇ, θεωρηθεῖσα ὡς ὅλως ἀνεπίδεκτος πρακτικῆς ἐφαρμογῆς.
Ἀλλὰ καὶ εἰς πάσας τὰς ἐν ταῖς βουλαῖς συζητήσεσιν ἐνεργὸν μέρος ἔλαβεν ὁ κ. Κωνσταντόπουλος, διαπραγματευόμενος τὰ ἀναφερόμενα ζητήματα μετὰ πολυμαθείας, δυνάμεως λόγου, καὶ ἀνεγνωρισμένης εὐθύτητος καὶ μετριοπαθείας, ὡς ἐκ τούτου δὲ μετὰ προσοχῆς ἀκούεται πάντοτε ὑπ’ ἀμφοτέρων τῶν ἐν τῇ βουλῇ μερίδων. Ἰδίως μάλιστα διεκρίθη ὁ κ Κωνσταντόπουλος εἰς τὰς
