γειτόνισσάν της Τάδε, κατὰ δέκα ἔτη νεωτέραν καὶ δέκα ὀκάδας ψιμμυθίου ὀλιγώτερον δαπανῶσαν κατ’ ἔτος· καθ’ ἑκάστην διαμείβουσι τρυφερωτάτας ὕβρεις· ἐπὶ τέλους μίαν ἡμέραν τὰ χονδραίνουν· ἀπειλεῖ δὲ ἡ γειτόνισσα ὅτι θὰ τὴν σύρῃ εἰς τὸ δικαστήριον· τίποτε εὐκολώτερον τούτου· ἓν φύλλον λευκοῦ χάρτου ἀρκεῖ διὰ νὰ γραφῇ ἡ μήνυσις· ἀλλὰ καὶ αὐτὸ ἂν λείψῃ, ἔχομεν τὰς ἀνεξόδους προφορικὰς ἐκθέσεις μηνύσεων. Ἀρχίζει τὸ γράψιμον καὶ ἡ ἐνέργεια τῶν ἁρμοδίων, ἥτις ἐπὶ τέλους φέρει εἰς τὰς ἕδρας των πέντε πλημμελειοδίκας, οἵτινες μανθάνοντες ἀπὸ τοὺς μάρτυρας ὅτι αἱ ὕβρεις ἦσαν ἀμοιβαῖαι καὶ ὅτι δὲν ἔφερον χαρακτῆρα βαρύτερον τοῦ πταίσματος, τὰς συμψηφίζουν, κηρύσσοντες ἀθῶαν τὴν πεντηκοντούτιδα, ἀλλ’ «ἐπιβάλλουν τὰ ἔξοδα εἰς βάρος τοῦ δημοσίου», ὅπερ οὕτω πληρόνει διὰ τὰς μικρορραδιουργίας καὶ τὰ κερατζίσμασα τῶν φιλονείκων γειτονισσῶν!
Ἄλλο· ὁ νεανῖσκος Τάσος, ἀγαπῶν ἐμμανῶς ἢ κτηνωδῶς τὴν βοσκοποῦλαν Μαρίαν, τὴν ζητεῖ εἰς γάμον· δὲν τοῦ τὴν δίδουν ἢ μᾶλλον χωρὶς νὰ τὴν ζητήσῃ, μίαν ἑσπέραν τὴν ἀπάγει εἰς τὰ ὄρη. Ἀμέσως μήνυσις ἐπὶ βιαίᾳ ἀπαγωγῇ· εἰς κίνησιν οἱ ἁρμόδιοι· ἀρχίζει ἡ σειρὰ τῶν ἀνακριτικῶν ἐκθέσεων, τῶν βουλευμάτων, οἱ κατάλογοι τῶν μαρτύρων κλπ. ἐπὶ τέλους τὸ κακουργιοδικείον· ἀλλ’ οἱ ἔνορκοι μετὰ εἰκοσιτετράωρον συζήτησιν πεισθέντες ὅτι ἡ Μαρία τὸν ἤθελεν διὰ σύζυγον, παραδίδουν ἐτυμηγορίαν, ἥτις ἀναγκάζει τοὺς συνέδρους ν’ ἀπολύσουν τὸν κηρυχθέντα ἀθῶον ἀπαγωγέα, «νὰ ἐπιβάλωσι δὲ τὰ ἔξοδα εἰς βάρος τοῦ δημοσίου» καὶ τοῦτο δέχεται εἰς τοὺς ὤμους του τὸ οὐχὶ εὐκαταφρόνητον ποσὸν τῶν ἐξόδων, πληρῶνον τὰ ἔξοδα τῶν γάμων τοῦ κτηνώδους βοσκοῦ, ἢ τοῦ πείσματος τοῦ πενθεροῦ, ὅστις δὲν ἔδιδε τὴν κόρην του ἑκουσίως εἰς αὐτόν.
Ἄλλο· ὁ μικροκομματάρχης Δεῖνα, ἔχων ἀφορμὰς νὰ χανδακώσῃ τὸν ἀντίπαλόν του Τάδε, δράττεται μιᾶς εὐκαιρίας, τοῦ καθίζει εἰς τὴν ράχιν μίαν καταμήνυσιν, ἀρχίζει ἡ ἱστορία τῶν ἀνακρίσεων μαρτύρων, οἵτινες «δὲν εἶδον», ἀλλὰ «ἤκουσαν» κ λ π. ἔρχεται ἡ ἡμέρα τῆς δίκης, ἀναβάλλεται διὰ τὴν ἀπουσίαν τινων μαρτύρων, μετά τινα χρόνον ἐπανέρχεται ἡ ὑπόθεσις, εὑρίσκεταί τις ἔλλειψις εἰς τὰς πρώτας ἀνακριτικὰς ἐνεργείας, διατάσσονται κρείττονες ἀποδείξεις, ἐπανέρχεται τρίτην φοράν, ἀλλ’ ἐγερθεισῶν ἀμφιβολιῶν περὶ τῆς πράξεως, ἀθωοῦται ὁ μηνυθείς· ἀλλ’ ἐν τούτοις «ἐπιβάλλονται τὰ ἔξοδα εἰς βάρος τοῦ δημοσίου»· ὅπερ ἐν τούτοις δὲν εἶχε κανὲν μέρος εἰς τὰ φατρια-
