βιλος» εἰς τὸ σημερινὸν «κουκουνάριον» καὶ ποία ἡ ἱστορία τῆς λέξεως «Πατριώτης», ὅτι δηλαδὴ πᾶν ἄλλο ἐσήμαινε, ἢ ὅ,τι σημαίνει σήμερον, διότι «πατριῶται» ἐλέγοντο οἱ γεννημένοι ἐν Ἀθήναις ἐκ βαρβάρου ἢ δούλου, ἤτοι ὅτι πατριῶται ἦσαν οἱ «δοῦλοι Ἑλλήνων, κατὰ Φώτιον, πολῖται δὲ οἱ ἐλεύθεροι», ὅτι πατριῶται ἐλέγοντο καὶ οἱ ἐντόπιοι ἵπποι κλπ. Εἰς πόσας λοιπὸν ἀποκαλύψεις καὶ συμπεράσματα δύναται νὰ φθάσῃ ἐνίοτε ὁ ἀνατέμνων καὶ σχολιάζων καὶ τὰς κοινοτέρας τῶν λέξεων καὶ φράσεων, ὁ προφέρων ἢ γράφων ταύτας καθ’ ἑκάστην χωρὶς νὰ κινῆται ἐκ περιεργείας ν’ ἀναγινώσκῃ ἐνίοτε μεταξὺ τῶν γραμμῶν, ἢ νὰ διαβλέπῃ μεταξὺ τῶν κοινοτάτων φράσεων κἄτι, πλειότερον τῆς δι’ αὐτῶν ἐκφραζομένης ἐννοίας. Οἱ δικασταί, φερ’ εἰπεῖν, οἱ καθ’ ἑκάστην ἀπαγγέλλοντες καὶ ὑπογράφοντες πληθὺν ποινικῶν ἀποφάσεων, δι’ ὧν ἐπιβάλλονται «τὰ ἔξοδα εἰς βάρος τοῦ Δημοσίου», πόσα δύνανται νὰ σκεφθῶσιν, ἀναγινώσκοντες τὰ μεταξὺ τῶν ἓξ τούτων ἐν μεγίστῃ χρήσει λέξεων, καὶ ψυχολογοῦντες περὶ τῶν ἠθῶν καὶ τάσεων τοῦ καθ’ ἡμᾶς λαοῦ, οὗ ἐτάχθησαν κριταί, ἢ περὶ τῆς ἀνοχῆς τοῦ λεγομένου Δημοσίου, εἰς τὴν ῥάχιν τοῦ ὁποίου φορτώνονται ἀδιαλείπτως καὶ ἐκ πάσης γῆς καὶ γωνίας Ἑλλάδος τὰ ἔξοδα τῶν πολυαρίθμων Σινῶν. Ἡ ἁπλουστάτη αὕτη καὶ κοινοτάτη φράσις ἡ διὰ τὴν ταχεῖαν τῶν ἀποφάσεων ἀντιγραφὴν καὶ τὴν εὐκολίαν τῶν δικαστικῶν ὑπογραμματέων τετυπωμένη εἰς τοὺς τύπους τῶν ἀθωωτικῶν ἀποφάσεων, ἔχει τὴν ἱστορίαν της, τὴν μελέτην της. Δύναται νὰ εὕρῃ ὡς αἱ ἄλλαι λέξεις καὶ φράσεις, τοὺς σχολιαστὰς καὶ κριτικοὺς της καὶ ἡ περὶ αὐτῆς συζήτησις δύναται νὰ θεωρηθῇ οὐχὶ ξένη πρὸς τὸ ἀνακινηθὲν ἐπ’ ἐσχάτων ζήτημα τῆς ἐν Ἑλλάδι ἐγκληματικότητος, περὶ ἧς μάλιστα καὶ διαγωνισμὸς ἐκηρύχθη ὑπὸ ἐφημερίδος, ὁ λεγόμενος «ἐγκληματολόγος».
«Τὰ ἔξοδα εἰς βάρος τοῦ Δημοσίου!» Τίποτε ὀλιγώτερον, τίποτε περισσότερον. Καὶ τὴν ἀναγράφουσιν στερεοτύπως εἰς πληθὺν ἀποφάσεων καὶ τὴν ἀπαγγέλουσιν οἱ πρόεδροι μισοτρέχοντες παπατρεχηδὸν ἐνίοτε αὐτὴν καὶ συμπεραίνουσιν ἴσως ἐκ τοῦ ἀκροατηρίου πολλοὶ ὅτι ἀτλάντειος βεβαίως εἶνε ἡ εὐρύτης τῶν ὤμων τοῦ εἰρημένου Δημοσίου, εἰς βάρος τοῦ ὁποίου φορτώνονται, ἢ μᾶλλον, διὰ νὰ μεταχειρισθῶμεν τὴν περὶ τῶν Δαναΐδων κοινοτοπίαν, νομίζουσιν ὅτι τοῦτο ἔχει πίθον τινα οὐδέποτε κενούμενον.
Τὸ δέ συμπέρασμα τῶν πρακτικωτέρων ἐκ τοῦ ἀκροατηρίου εἶνε ὅτι
