τοῦ ἐν Καλάμαις γερμανοῦ προξένου Μπερνάου, πρὸς ἐξέγερσιν ἀντεπαναστάσεως χάριν παλινορθώσεως τοῦ Ὄθωνος. Ἤδη ἐν ταῖς ἐκκλησίαις τῆς Λακωνίας τὸ ὄνομα τοῦ βασιλέως Γεωργίου δὲν ἐμνημονεύετο πλέον, σῶμα δὲ ἀντεπαναστατικὸν ἐκ τετρακοσίων ἐθνοφυλάκων δὲν ἐπείθετο νὰ καταθέσῃ τὰ ὅπλα. Ἡ προσωρινὴ Κυβέρνησις, ἀνησυχοῦσα ἐπὶ τῷ ἐπαπειλουμένῳ κινδύνῳ ἀνέθετο μετὰ παρακλήσεων τὴν διασκέδασιν αὐτοῦ εἰς τὸν Ἀθ. Ροντήρην. Οὗτος ἀποδεχθεὶς τὴν δυςχερῆ ἐντολὴν καὶ μεταβὰς εἰς Σπάρτην ὡς ἔκτακτος ἀντιπρόσωπος τῆς κυβερνήσεως μετὰ στρατιωτικῆς δυνάμεως καὶ πυροβολικοῦ κατέβαλε τὴν συνομωσίαν, διαλύσας καὶ τὸ ἀντεπαναστατικὸν τῶν ἐθνοφυλάκων σῶμα. Τότε ὑπὸ τῶν δυσηρεστημένων ἐν Σπάρτῃ ἐπεχειρήθῃ κατ’ αὐτοῦ δολοφονία, ἀλλ’ ἡ ἐκ τῶν νώτων οὐχὶ πολὺ ἀδεξίως βληθεῖσα σφαῖρα ἠστόχησεν.
Δὲν εἶναι δὲ μόνον ἡ περίστασις αὕτη, καθ’ ἣν ἐκινδύνευσεν ὁ Ἀθαν. Ροντήρης χάριν τοῦ καθήκοντος. Κατὰ τὰ Ἰουνιακά, τὸν ἐμφύλιον τουτέστι πόλεμον, προκειμένης συνεδριάσεως τῆς ἐθνικῆς Συνελεύσεως, δύο μόνον ἂν δὲν ἀπατώμεθα, ἀπεφάσισαν ἐκ τῶν πληρεξουσίων νὰ μεταβῶσιν εἰς αὐτήν: ὁ Ἰωάννης Μεσσηνέζης καὶ ὁ Ἀθ. Ροντηρης. Ἀμφότεροι δὲ ἐπυροβολήθησαν, καὶ ὁ μὲν Ἰωάννης Μεσσηνέζης ἐπλήγη οὐχὶ ἐλαφρῶς, ἡ δὲ κατὰ τοῦ Ἀθ. Ροντήρη βληθεῖσα σφαῖρα ἀπέτυχε τοῦ σκοποῦ.
Διαρκούσης τῆς Ἐθνοσυνελεύσεως ὁ Ἀθ. Ροντήρης διωρίσθη γεν. γραμματεὺς τοῦ ὑπουργείου τῆς Δικαιοσύνης. Κατὰ τὴν ἔλευσιν δὲ τοῦ βασιλέως ἐξελέγη μέλος τῆς ἐπιτροπείας, ἡ ὁποία ὡς ἀντιπρόσωπος τῆς Ἐθνικῆς Συνελεύσεως προυπεδέχθη τὸν Βασιλέα ἐπὶ τοῦ Ἀτμοδρόμονος μέχρι τῆς Ὕδρας καὶ ἡ ὁποία μετὰ τῶν μελῶν τῆς Προςωρινῆς Κυβερνήσεως ἐγκαθίδρυσε τὸν Βασιλέα ἐπὶ τοῦ θρόνου. Μετέπειτα δὲ ἐπὶ βραχὺ διετέλεσεν ὑπουργὸς τῶν Ναυτικῶν ὑπὸ τὸν ἀείμνηστον Βούλγαρην.
Βουλευτὴς τῆς Ἐπαρχίας Ναυπακτίας ἐξελέγη ἐπὶ πολλὰς περιόδους. Ἡ ἐν τῇ Βουλῇ ἐργασία αὐτοῦ ὡς νομοθέτου ἠδύνατο ν’ ἀποβῇ ἀντικείμενον ἰδίας μελέτης. Ἓν τῶν σπουδαιοτάτων προϊόντων τῆς νομοθετικῆς αὐτοῦ δράσεως εἶναι ὁ ὑπάρχων περὶ λῃστείας νόμος, εἰς τὸν ὁποῖον ὀφείλομεν τὴν θεμελίωσιν τῆς δημοσίας ἡμῶν ἀσφαλείας. Τὸν νόμον τοῦτον ὑπέβαλεν εἰς τὴν ἐθνικὴν ἀντιπροσωπείαν ὁ Ἀθ. Ροντήρης τῷ 1868 ἐπὶ ὑπουργείας Βούλγαρη, μετὰ τοῦ ὁποίου συνέπραττε. Μεθ’ ὅλην δὲ τὴν ἀδιαφορίαν τῶν ἐν τῇ Βουλῆ κομμάτων, ὁ Ἀθ. Ροντήρης ἀγωνιζόμενος πρὸς ἀνόρθωσιν τῆς ὑπαρχούσης ἀνωμάλου καταστάσεως, (διότι οἱ λῃσταὶ τότε ἀφόβως περιεφέροντο καὶ ὠρχοῦντο ἐν ταῖς πλα-
