εὐρυτέρας αὐτοῦ ἐπιστημονικῆς ἀναπτύξεως ὤφειλεν εἰς συλλογήν, οὐχὶ μὲν ἱκανῶς σπουδαίαν κατ’ ἀριθμόν, ἀλλὰ πολύτιμον καθ’ ὕλην, νομικὴν καὶ πολιτειακὴν, ἐκ γερμανικῶν συγγραμμάτων, τὴν ὁποίαν ἀπέκτησε κατὰ τὸ 1840. Τοιουτοτρόπως ὅτε εἰκοσιεξαετής, κατὰ τὸ 1849, διωρίσθη πρωτοδίκης, ἦν ἐκ τῶν μᾶλλον διακεκριμένων μελῶν τοῦ δικαστικοῦ ἡμῶν κλάδου.
Ταχέως ὅμως ἀπεσύρθη τῆς δημοσίου ὑπηρεσίας, μὴ ἀνεχόμενος τὴν ἀντισυνταγματικὴν διοίκησιν τοῦ Ὄθωνος τὴν ὁποίαν καὶ πρότερον ἐπολέμησεν ὡς ἐπαναστάτης ὑπὸ τὸν Θεόδωρον Γρίβαν καὶ συνεξορισθεὶς μετ’ αὐτοῦ εἰς Ἀλεξάνδρειαν.
Ὡς δικηγόρος ἐν Μεσολογγίῳ διαμένων ἐξηκολούθει μὲν τὰς μελέτας αὐτοῦ, τὰς ὁποίας οὐδ’ ἐπὶ μίαν σχεδὸν ἡμέραν καθ’ ὅλον τὸν βίον του διέκοψεν, εἰργάζετο δὲ μετὰ τῶν κατὰ τὴν δυτικὴν Ἑλλάδα ἀποστεργόντων τὴν τότε κατάστασιν τῶν πραγμάτων, τὴν ὁποίαν διέκρινεν ἀδράνεια μὲν περὶ τὴν θεραπείαν τῶν ἀναγκῶν τοῦ τόπου, προφανὴς δὲ δολίευσις τῶν στοιχειωδεστάτων συνταγματικῶν ἐλευθεριῶν, καὶ κατέστη ὁ Ἀθανάσιος Ροντήρης εἷς τῶν κυριωτάτων παραγόντων τῆς κατὰ τοῦ Ὄθωνος ἀντιδράσεως ἐν τῷ ἐλευθερόφρονι νομῷ τῆς Αἰτωλίας καὶ Ἀκαρνανίας. Τὴν κατὰ τοῦ Ὄθωνος σημαίαν τῆς ἐπαναστάσεως ἤγειρε πρῶτος ὁ Θεόδωρος Γρίβας ἐν Βονίτσῃ τὴν 4 Ὀκτωβρίου 1862. Μετὰ τρεῖς δ’ ἡμέρας ἤτοι τὴν Κυριακὴν 7 Ὀκτωβρίου ἐκραγείσης τῆς ἐπαναστάσεως ἐν Μεσολογγίῳ ὁ Ροντήρης ὠνομάσθη μέλος τῆς ἐπαναστατικῆς ἐπιτροπῆς τῆς διευθυνούσης τὴν ἐπανάστασιν. Ἀκολούθως ἀπεστάλη ὑπὸ τῆς ἐπαρχίας Ναυπακτίας ὡς πληρεξούσιος εἰς τὴν Ἐθνικὴν Συνέλευσιν, ἔνθα διεκρίθη μεταξὺ τῶν διαπρεπεστάτων λογάδων τοῦ Πανελληνίου ἐπὶ μαθήσει, εὐθυκρισίᾳ καὶ εὐγλωττίᾳ. Ἐννοεῖται, ὅτι ἀπετέλεσε μέλος τῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ Συντάγματος, ἀλλ’ ὁ Ροντήρης τὴν συντακτικὴν ἐξουσίαν τῆς Ἐθνοσυνελεύσεως δὲν ἐνόμιζε μόνον περιοριζομένην εἰς τὴν σύνθεσιν τοῦ συνταγματικοῦ χάρτου. Βαθέως μελετήσας τὰ τῆς πολιτικῆς ἐπιστήμης καὶ εἰλικρινὴς ὢν μεταρρυθμιστὴς ἐπίστευεν, ὅτι τὸ ἔργον τῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1862 ἔδει νὰ συντελεσθῇ διὰ τῆς ψηφίσεως ὀργανικῶν νόμων ἁρμοζόντων μὲν πρὸς τὸ φιλελεύθερον πολίτευμα, πληρούντων δ’ ἄπειρα κενὰ τῆς ἡμετέρας νομοθεσίας· πολλάκις δ’ ὤκτειρε τὴν πρόωρον παῦσιν τῶν ἐργασιῶν τῆς Ἐθνοσυνελεύσεως, ἐξ ἧς ἐπῆλθεν ἡ διακοπὴ τοῦ μεταρρυθμιστικοῦ τῆς ἐπαναστάσεως ἔργου.
Κατὰ τὴν ἐποχὴν ἐκείνην, μετὰ τὴν ἐκλογὴν καὶ ἀνακήρυξιν τοῦ βασιλέως Γεωργίου καὶ πρὸ τῆς ἀφίξεως αὐτοῦ, ἐνέργειαι σοβαραὶ ἐγίνοντο ἐν Λακωνίᾳ, ὑποκινοῦντος καὶ δαπανῶντος
