ματικῶς — καὶ εἷς κύριος Ῥακῆς, ὁ ὁποῖος ἔχει τὴν δύναμιν ἢ μᾶλλον τὴν ἀδυναμίαν νὰ μένῃ ἄϋπνος, ὁσάκις ἡ κυρία Ἀθηνᾶ ἐνθυμουμένη τὸν μακαρίτην ἢ δι’ ἄλλους λόγους τῷ γράφει, παρὰ τὸ σύνηθες, πράγματα, ἐπιφέροντα τὸ ἐναντίον ἀποτέλεσμα τῆς μορφίνης ἢ τῆς ἀναγνώσεως συγχρόνων δραματικῶν ἔργων.
Ὁ κ. Ῥακῆς ἔχει τὸν ἀδελφὸν τοῦ πατρός του ἐν Ῥωσίᾳ, ἀλλὰ τὸ θεῖον αὐτὸ δῶρον ἀντὶ νὰ τὸν προφυλάσσῃ ἀπὸ τῶν ἀνθρωπίνων ἀδυναμιῶν, τῷ ἐνισχύει αὐτὰς διὰ χιλιοφράγκου μηνιαίας ἐπιχορηγήσεως, ἣν ἀπὸ δεκαετίας λαμβάνει ὅπως σπουδάζῃ ἐν Ἀθήναις! Τὸ βέβαιον εἶνε ὅτι ἡ διαμονὴ τοῦ νέου κ. Ῥακῆ εἰς τὴν ἡμετέραν πρωτεύουσαν ἀπέδωκε τὴν ἡσυχίαν τῷ χορηγῷ θείῳ, ὅστις ἔγνω ἐγκαίρως νὰ ἐξορίσῃ τὸν πολυδάπανον ἀνεψιὸν ἀπὸ τοῦ κέντρου τῆς παραγωγικωτάτης ἐργασίας του διὰ λόγους, τοὺς ὁποίους ὡς χαρακτῆρος καθαρῶς οἰκογενειακοῦ κωλυόμεθα νὰ ἐκθέσωμεν δημοσίᾳ.
Ἐν Ἀθήναις ὁ ἀνεψιὸς τοῦ θείου του φέρει διαρκῶς τὸν ἀσφαλῆ τίτλον τοῦ τελειοφοίτου τῆς Νομικῆς καὶ ἄνευ ἄλλου ἐπαγγέλματος καλλιεργεῖ σχέσεις εἰς ὅλα τὰ στρώματα καὶ τὰ παπλώματα τῆς κοινωνίας, τῇ δὲ συμπράξει ἀγαστῶν τοῦ χρηματιστηρίου ἀνδρῶν, διευκολυνόντων αὐτόν, παίζει ἐνίοτε χάριν διασκεδάσεως καὶ εἰς μερικὰ Λαύρια. Καὶ εἶνε μὲν βέβαιον ὅτι κατὰ τὰς ἀνανεώσεις τῶν συμβολαίων ἐνοικιάσεως τῆς ἐν Ἀθήναις κατοικίας του ἐδυσκολεύθη ἑκάστοτε νὰ δηλώσῃ, ὡς εἴθισται, ἐπάγγελμα καὶ ὁ συμβολαιογράφος ὑπεχρεώθη νὰ μνημονεύσῃ ὅτι ὁ κ. Ῥακῆς ἀσχολεῖται εἰς ἔργα οἰκιακά, τοῦτο ὅμως δὲν ἐμποδίζει νὰ βεβαιώσωμεν ὅτι ὁ νέος εἶνε ἀγαπητὸς παρ’ ἅπασι τοῖς κύκλοις, ὧν ἀνέλαβε τὸν τετραγωνισμόν, καὶ ὅτι ὁ τὰ μάλιστα ἐφελκύσας αὐτὸν κλάδος τῆς Νομικῆς ἐπιστήμης εἶνε τὸ Κληρονομικὸν δίκαιον.
Αἱ πρὸς τὸν θεῖον του σχέσεις εἶνε καὶ ἔσονται ἄρισται· διότι ὁ ἀνεψιὸς ἔσχε τὴν φρόνησιν νὰ κολακεύσῃ ὅλας τὰς ἀδυναμίας τοῦ γηράσκοντος ἑκατομμυριούχου, ἀφοῦ καὶ ἱππότην τοῦ Σωτῆρος διὰ τῶν μικρῶν του ἐνταῦθα οἰκονομιῶν τὸν ἀνέδειξε καὶ ἐρίτιμον κατώρθωσε νὰ ἀποκαλέσωσιν αὐτὸν ἐπὶ τῇ εὐκαιρία οἱ δύσκολοι εἰς τὰ τοιαῦτα Ἀθηναῖοι δημοσιογράφοι!
Ἂν ὁ ἐργατικώτατος ἐν Ῥωσίᾳ ὁμογενὴς κ. Εὐάγγελος Ῥακῆς ἔχῃ ὡς σύμβολον τοῦ πρακτικοῦ του βίου τὸ ἀρχαῖον λόγιον «σὺν Ἀθηνᾷ καὶ χεῖρα κίνει», τὸ αὐτὸ λόγιον ἔχει καὶ ὁ ἀνεψιὸς διὰ τὸν ἁπλούστατον λόγον ὅτι ἐκείνη δὲν εἶνε μόνον χήρα
