Ἀργείων γυναικῶν. Οἱ Ἀργοναῦται ὅμως, μόλις ἐλιμενίσθησαν εἰς Λῆμνον καὶ μετὰ μικρὰν ἀντίστασιν ἐγνώσθησαν, ἐγένοντο δεκτοὶ φιλίως παρὰ τῶν Λημνίων γυναικῶν. Ἕνα δὲ μόνον ὅρον αἱ Λήμνιαι προέτειναν εἰς τοὺς εὐσταλεστάτους ἥρωας, νὰ μείνωσι δηλ. ἐκεῖ διαπαντός. Ἐκεῖνοι ἐν τούτοις ἐπὶ τέλους συνεφώνησαν καὶ ἐξῆλθον εἰς τὴν νῆσον, ἔνθα καὶ ἐτέλεσαν ἀγῶνας πρὸς ἐπίδειξιν τῆς ῥώμης των.
Ὁ χρόνος, καθ’ ὃν ἔμειναν ἐν Λήμνῳ οἱ Ἀργοναῦται, βεβαίως ὑπῆρξεν ἡ πολυθέλγητρος ὄασις τῶν περιπετειωδῶν αὐτῶν καὶ ἀπείρων περιπλανήσεων καὶ κινδύνων. Ἔζησαν δ’ εὐδαιμόνως μετ’ αὐτῶν καὶ αἱ Λήμνιαι, ἀντικαταστήσασαι τοὺς ἐξολοθρευθέντας συζύγους των διὰ τοιούτων ἡρώων. Συνῆψαν μάλιστα οὗτοι καὶ διαφόρους ἐπιγαμίας μετὰ τῶν ὡραίων Λημνίων καὶ πολλὰ ἐξ αὐτῶν ἐγέννησαν τέκνα, ἅτινα ὠνομάσθησαν Μινύαι, διότι οὕτω προσεπεκαλοῦντο καὶ οἱ πατέρες αὐτῶν. Ὁ Ἰάσων, διαβόητος γυναικοθήρας καὶ ναύαρχος τῆς Ἀργοῦς, ἔλαβεν ἐρωμένην καὶ σύνευνον τὴν κρατίστην πασῶν ἐπὶ κάλλει καὶ περιωπῇ, τὴν βασίλισσαν Ὑψιπύλην, ἐξ ἧς ἐγέννησε τέκνα δύο τὸν Εὔνεον καὶ Νεβροφόνον ἢ κατ’ ἄλλους τέσσαρα, τὸν Εὔνεον, τὸν Δηΐφιλον, τὸν Ἄπιν καὶ τὴν Ἀταλάντην. Ἐκ τούτων πάντων ἀποδεικνύεται βεβαίως, ὅτι αἱ Λήμνιαι ἦσαν ὡραῖαι καὶ θελκτικαὶ γυναῖκες καὶ ὅτι, καθ’ ὃν χρόνον οἱ Ἀργοναῦται ἀπέβησαν καὶ ἔζησαν εἰς τὴν νῆσόν των, ἡ μῆνις τῆς Ἀφροδίτης εἶχε παρέλθει καὶ ἡ φρικτὴ νόσος τῆς δυσωδίας τῶν στομάτων τῶν Λημνίων γυναικῶν εἶχε πλέον θεραπευθῆ, διότι δὲν ἦτο δυνατὸν ν’ ἀγαπήσωσι καὶ συζήσωσι μετ’ ἐκείνων οἱ λαμπροί καὶ ἐπιφανέστατοι τῆς Ἀργοῦς ἥρωες. Ἐνισχύει δὲ τοῦτο καὶ ἡ παράδοσις, ὅτι ἐξ ὅλων τῶν Ἀργοναυτῶν ὁ Ἡρακλῆς δὲν ἐξῆλθεν ἐκ τῆς Ἀργοῦς, ἐγκρατέστερος τῶν ἄλλων συντρόφων του· καὶ τὸ γεγονὸς τοῦτο ἐθεωρήθη εὐτύχημα, διότι, ἂν ἔλειπεν ὁ σιδηροῦς αὐτὸς ἥρως, οἱ Ἀργοναῦται δὲν θὰ ἐπέστρεφον εἰς τὴν Ἑλλάδα.
Παρῆλθον δύο περίπου ἔτη ἡδυπαθοῦς καὶ ἠρέμου ζωῆς. Ἔπειτα ὅμως οἱ Ἀργοναῦται εἴτε διότι ἐκορέσθησαν, εἴτε διότι ᾐσθάνθησαν τὸν ἡρωϊκὸν αὐτῶν ἐγωϊσμὸν διαμαρτυρόμενον κατὰ τοιαύτης ἀπράγμονος ζωῆς, εἴτε διότι συνῆλθον εἰς ἑαυτοὺς ἐκ τῆς ἀντιδράσεως τοῦ Ἡρακλέους, μίαν πρωΐαν ἐγκατέλιπον τὴν Λῆμνον μετὰ τῆς Ἀργοῦς, πρὸς μεγάλην θλίψιν τῶν συνεύνων αὐτῶν, εἰς ἃς ἐν τούτοις ἀφῆκαν τὰ τέκνα των.
Μετὰ τὴν ἀναχώρησιν τῶν ἡρώων, αἱ Λήμνιαι ἐξηκολούθησαν τὸν πρότερον βίον καὶ τὴν γυνακοκρατίαν των ὑπὸ τὴν αὐτὴν βασίλισσαν, τὴν Ὑψιπύλην.
