Σελίδα:Ημερολόγιο Σκόκου 1890 - 317.jpg

Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
317

ὁ δὲ Ἰάσων μετὰ τὴν θήραν τοῦ Καλυδωνίου Κάπρου, ἧς μετέσχε καὶ βίον πλάνητα καὶ περιπετειώδη, κοιμηθείς ποτε εἰς τὸν Ἰσθμὸν ἐντὸς τοῦ κύτους τῆς καταστραφείσης Ἀργοῦς, ἐφονεύθη ὑπὸ καταπεσούσης δοκοῦ, καὶ ἡ Ἀργὼ ὑπῆρξεν αὐτῷ οὕτω καθ’ ὅλον του τὸν βίον ἡ ἀχώριστος σύντροφος καὶ κιβωτὸς τῆς δόξης καὶ ὀλέθρου, τῆς ζωῆς καὶ τοῦ θανάτου αὐτοῦ.

Τοιαύτη ἦτον ἡ τύχη τῆς ἐκστρατείας αὐτῆς καὶ τοῦ Ἰάσονος, ἣν ἡ ποίησις περιεκόσμησε διὰ τῆς ὑψιπετεστέρας φαντασίας. Ὁ Ἰάσων, λαμπρὸς κυβερνήτης καὶ ἡγεμών, ἐράσμιος δέ, ὅσον καὶ μεγαλόνους καὶ ἀνδρεῖος ἥρως, τοῦ ἔρωτος τοῦ ὁποίου θῦμα ὑπῆρξεν ἡ περιλάλητος καὶ φοβερὰ διὰ τὰς τραγῳδίας, ὧν ἐγένετο ἡρωΐς, Μήδεια, ὁ Ἡρακλῆς, τὸ ἰδεῶδες τῆς ἀνθρωπίνης ἀνδρείας, ὁ Ὀρφεὺς τὸ ἄκρον ἄωτον τῆς μελῳδίας καὶ τῆς μουσικῆς, ὁ Προμηθεὺς ἐπὶ τοῦ Καυκάσου προσπεπασσαλευμένος, καὶ δονῶν τὴν γῆν διὰ τοῦ στεναγμοῦ του, ἐν ᾧ γὺψ ἔτρωγε τὸ ἧπαρ αὐτοῦ, διότι εἶχε κλέψει τὸ πῦρ ἐξ οὐρανοῦ, αἱ Σειρῆνες σαγηνεύουσαι διὰ τῆς λιγυρᾶς καὶ θεσπεσίας αὑτῶν μελῳδίας καὶ καταφθείρουσαι τοὺς προσεγγίζοντας αὐταῖς θνητούς, Τιτᾶνες, ἥρωες, ἄγριοι, τέρατα, δράκοντες πυρίπνοες, τὸ χρυσοῦν δέρας καὶ μυρία ἄλλα εἶνε οἱ ἀδάμαντες, οἱ κατακοσμοῦντες τὴν ἐποποιΐαν ἐκείνην, ἥτις ἀπὸ χιλιάδων ἐτῶν δὲν ἐξηντλήθη, ἐμπνέουσα τοὺς ποιητὰς καὶ τοὺς μυθογράφους καὶ καταθέλγουσα τὸν κόσμον ὅλον.

V

Ὅτε ἐπεφάνη εἰς τὴν θάλασσαν τῆς Λήμνου ἡ Ἀργώ, ἠκούσθη ἐκ τῆς πρῴρας αὐτῆς γλυκεῖα φωνὴ καὶ περιπαθής, ὡσεὶ ᾆσμα ἀηδόνος. Ἡ λάληθρος κίσσα ὡμίλει πρὸς τοὺς πολυπλάγκτους Ἀργοναύτας καὶ ὑπεδήλου αὐτοῖς εὐάρεστον καὶ τερψίθυμον λιμένα.

Ἀλλ’ αἱ Λήμνιαι, ἀγνοοῦσαι τοὺς καταπλέοντας εἰς τὴν νῆσόν των, ἐξέλαβον αὐτούς, ὡς Θρᾷκας, ἐκστρατεύοντας κατ’ αὐτῶν πρὸς ἀντεκδίκησιν καί, συκεντρωθεῖσαι εἰς τὴν ἀκτὴν ἔνοπλοι, ἀνθίσταντο εἰς τὴν ἀπόβασιν τῶν νεηλύδων.

Παρόμοιον ἱστορικὸν πολέμου γυναικῶν ἀπαντᾷ ἐν τῇ ἱστορίᾳ τοῦ Ἄργους.

Ἡ περιώνυμος Τελέσιλλα, Ἀργεία ποιήτρια διάσημος, εὐγενὴς καὶ ἀνδρεία κόρη, ἐρημωθέντος ἀνδρῶν τοῦ Ἄργους, συνήθροισεν ὑπ’ αὐτὴν τὰς γυναῖκας τῆς πόλεως καὶ ἀντέστη, πολεμοῦσα, κατὰ τοῦ Κλεομένους, βασιλέως τῆς Σπάρτης, ἐφορμῶντος μετὰ τοῦ στρατοῦ αὐτοῦ. Ἀλλ’ οἱ Σπαρτιᾶται ὑπεχώρησαν πρὸ τῶν