Σελίδα:Ημερολόγιο Σκόκου 1890 - 314.jpg

Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
314

Μόνη αὐτὴ ἐξ ὅλων τῶν Λημνίων γυναικῶν, μόνη αὐτὴ ἡ καλὴ καὶ φιλόστοργος Ὑψιπύλη δὲν ἐφόνευσε τὸν πατέρα της ἐν τῇ γενικῇ ἐκείνῃ σφαγῇ. Δὲν μαντεύομεν, τί θὰ ἔπραττε, προκειμένου περὶ συζύγου, διότι, φαίνεται, ἦτον ἄγαμος· ἀλλ’ ἡ ὑπόνοια καὶ ὑπόθεσις δὲν δύνανται ν’ ἀμαυρώσωσι τὴν αἴγλην τῆς ἀρετῆς αὐτῆς, καθόσον πολλαὶ ἄλλαι Λήμνιαι ἐφόνευσαν καὶ τοὺς ἰδίους πατέρας. Ἡ Ὑψιπύλη λοιπὸν διέσωσε τὸν πατέρα της Θόαντα, ἀποστείλασα αὐτὸν εἰς Οἰνοίην, νῆσον ἐν τῷ Αἰγαίῳ πελάγει τὴν μεθύστερον κληθεῖσαν Σίκινον ἀπὸ τοῦ ὁμωνύμου υἱοῦ τοῦ Θόαντος. Τὴν διάσωσιν ὅμως τοῦ πατρὸς διενήργησεν ἡ Ὑψιπύλη κρύφα καὶ ἐν ἀγνοίᾳ τῶν συμπολιτίδων αὐτῆς, ὅπως μὴ φωραθῇ προδότις καὶ ἐπισύρῃ καθ’ ἑαυτῆς τὴν τρομερὰν μῆνίν των.

Αἱ Λήμνιαι μετὰ ταῦτα ἵδρυσαν βασίλειον γυναικῶν, ἀνεκήρυξαν δὲ βασίλισσαν αὐτῶν τὴν πασῶν ὑπέροχον κατὰ γένος Ὑψιπύλην καὶ ἐπολιτεύοντο γυναικοκρατούμεναι.

IV

Μακρά, μεγαλοπρεπὴς καὶ ἐξαισία πεντηκόντορος ναῦς ἐπεφάνη εἰς τῆς Λήμνου τὴν θάλασσαν, διασχίζουσα ὑπερηφάνως καὶ ἐλαφρά, ὡς νῆσσα, τὰ γλαυκὰ νερὰ καὶ τῶν κυμάτων τοὺς ἀφρούς.

Τὸ ὡραῖον καὶ περίφημον τοῦτο πλοῖον εἶχε ναυπηγηθῆ περὶ τὸ Πήλιον τῇ ἀρωγῇ θεῶν, ἤτοι τῆς Ἤρας καὶ τῆς Ἀθηνᾶς, ἥτις προσήρμοσεν εἰς τὴν πρῴραν ξύλον ἐκ τῆς ἐν Δωδώνῃ δρυός, ὅπερ ὡμίλει καὶ ἐχρησίμευεν, ὡς μαντεῖον τῶν ναυβατῶν. Λέγουν μάλιστα, ὅτι ὁλόκληρος ἡ ναῦς εἶχε ναυπηγηθῆ ἐκ τοῦ ξύλου τῆς Δωδωναίας δρυὸς καὶ ὡμίλει, διὰ τοῦτο δὲ οἱ ναῦταί της ὠνόμαζον αὐτὴν λάληθρον κίσσαν. Τὸ σκάφος αὐτῆς δὲν ἐσήπετο ἐν τῷ ὕδατι, οὐδ’ ἐκαίετο ἐν τῷ πυρί. Ἔπλεε δ’ ἐλαφρὰ καὶ ταχύτατα, καὶ ἐπωνομάσθη καὶ Ἐνάλιον δόρυ. Τὸ δ’ ἐξωτερικὸν αὐτοῦ ἦτο πεποικιλμένον διὰ διαφόρων ὡραίων εἰκόνων, αἵτινες παρίστων τοὺς γάμους τοῦ Πηλέως καὶ τῆς Θέτιδος, τὸν ἔρωτα τοῦ Πολυφήμου καὶ τῆς Γαλατείας, τὴν Κενταυρομαχίαν καὶ ἄλλας παρομοίας μεγάλας καὶ ποιητικωτάτας σκηνάς.

Ἐπὶ τῆς θαυμασίας ταύτης νηός, ἥτις, ὡς μακρὰ ναῦς, εἶνε ἡ πρώτη ἐν Ἑλλάδι ἀπὸ τῆς δημιουργίας τοῦ κόσμου ναυπηγηθεῖσα, εἰ μὴ ἀμφισβητεῖ τὰ πρωτεῖα ἡ πεντηκόντορος, δι’ ἧς ὁ Δαναὸς ἦλθεν εἰς τὴν Ἑλλάδα, ἐπέβαινον λαμπροὶ καὶ πολυένδοξοι ἥρωες οὔτε ἐλάσσονες τῶν 44, οὔτε πλείονες τῶν 68 κατὰ τὰς παραδόσεις, τὸ ἄνθος τῶν ἡρώων καὶ τῶν ἐπιφανῶν τοῦ τότε