τέστη αὐτόθι, συζευχθεὶς ἐν Γενούῃ τὴν ἰταλίδα Θηρεσίαν Σακκομάνου. Τούτων υἱὸς ὑπῆρξεν ὁ Μάρκος Ρενιέρης. Ὁ πατὴρ αὐτοῦ Ἰωάννης διορισθεὶς τῷ 1818 Γενικὸς Πρόξενος τῆς Τουρκίας παρὰ τῇ ἀρτισυστάτῳ Ἰονικῇ Πολιτείᾳ ἐκάλεσε καὶ τὴν οἰκογένειαν αὑτοῦ εἰς Κέρκυραν, ἐξ ἧς ὅμως μετά τινα χρόνον κατέφυγεν ἐν ἀρχῇ μὲν εἰς Ἀγκῶνα τῆς Ἰταλίας, καθόσον, ἐκραγείσης τῆς ἐπαναστάσεως, ὁ Ἰωάννης ἐγκατέλιπε τὴν ὀθωμανικὴν ὑπηρεσίαν, βραδύτερον δὲ τῷ 1828 εἰς Βενετίαν, ἔνθα καὶ ἐξεπαιδεύθη ὁ Μάρκος Ρενιέρης. Παῖς ἔτι ὁ Ρενιέρης ἔσχε τὸ ἐξαιρετικὸν εὐτύχημα νὰ ἀγαπηθῇ ἰδιαζόντως ὑπὸ τοῦ καθηγητοῦ του Αἱμυλίου Τυπάλδου, στενοῦ φίλου τοῦ πατρός του, καὶ νὰ ἐμπνευσθῇ παρ’ αὐτοῦ τὸν ὑψηλὸν καὶ εὐγενῆ ἔρωτα πρὸς τὰ γράμματα. Ὁ Τυπάλδος ἔθεσεν εἰς τὴν διάθεσιν τοῦ Ρενιέρη τὴν πλουσιωτάτην αὑτοῦ βιβλιοθήκην καὶ ἐσχέτισεν αὐτὸν μετὰ τῶν διαπρεπῶν φιλολόγων, οἵτινες ἐθάμιζον εἰς τὸν οἶκόν του. Ἔκτοτε χρονολογεῖται ἡ πρὸς τὸν Μάρκον φιλία τοῦ μεγάλου Ἰταλοῦ Νικολάου Tommaseo, ὅςτις συχνάκις ποιεῖται μνείαν τοῦ νεαροῦ ἕλληνος εὐνοουμένου του ἐν τοῖς συγγράμμασιν αὑτοῦ (Studii Critici, καὶ Canti popolari.)
Κατὰ τὸ 1833 συνέλαβεν ὁ Τυπάλδος τὴν ἰδέαν νὰ ἐκδώσῃ πολύτομον Βιογραφίαν πάντων τῶν κατὰ τὸν ΙΗ′ αἰῶνα διαπρεψάντων εἰς τὰς ἐπιστήμας, τὰ γράμματα καὶ τὰς τέχνας Ἰταλῶν. Τὰς βιογραφίας αὐτῶν ἔμελλε νὰ συγγράψῃ ὅμιλος φιλολόγων, κατὰ μίμησιν τῆς Biographie Universelle τοῦ Michaud. Ὁ Ῥενιέρης κατὰ προτροπὴν τοῦ φίλου Τυπάλδου συνέγραψε, καίπερ νεώτατος τότε, διὰ τὸν α′ Τόμον τοῦ ἔργου τούτου τοὺς βίους τοῦ ποιητοῦ O. Minzoni καὶ τοῦ φιλοσόφου Γ. Φιλαγγιέρη. Ἐνθαρρυνθεὶς δὲ ἐκ τῆς ἐπιτυχίας τῆς πρώτης, ἐμφανίσεως αὐτοῦ
νής. Σκοποῦμεν τοὐτέστι χάριν τῶν ἐν ταῖς ἐπαρχίαις καὶ τῇ ἀλλοδαπῇ πολυπληθῶν ἀναγνωστῶν καὶ φίλων τοῦ Ἡμερολογίου, τῶν μακρόθεν μετ’ ἐνδιαφέροντος οὐχ ἧττον καὶ στοργῆς θερμῆς παρακολουθούντων τὴν παρ’ ἡμῖν ἐξελισσομένην σύγχρονον κοινωνικὴν δρᾶσιν καὶ ζωήν, νὰ γνωρίζωμεν αὐτοῖς ἑκάστοτε δι’ ὀλίγων γραμμῶν τὴν φυσιογνωμίαν καὶ τὸν βίον τῶν σπουδαιοτέρων δημοσίων ἐν Ἑλλάδι προσώπων, ὅσα σχετίζονται πρὸς τὴν ζῶσαν ἱστορίαν αὐτῆς. Λυπούμεθα μόνον ὅτι ἐφέτος, ἕνεκεν τῆς σπουδῆς περὶ τὴν ἐκτύπωσιν τοῦ Ἡμερολογίου καὶ τῆς καθυστερήσεως πολλῶν εἰκόνων, ὧν ἡ κατασκευὴ παρηγγέλθη ἐν Εὐρώπῃ, ἡ Βιογραφικὴ Πινακοθήκη δὲν ἐγένετο πλουσία ὡς ἐπεθυμοῦμεν. Ἀλλ’ ἐλπίζομεν ὅμως ὅτι ἀπὸ τοῦ ἑπομένου ἔτους θέλομεν παρέχει πλουσιωτέραν καὶ καλλιτεχνικωτέραν τὴν Βιογραφικὴν Πινακοθήκην τοῦ ἡμετέρου Ἡμερολογίου.
