τὸ συνάλλαγμα δι’ ἐν ἔτος, καὶ κρατήσατε καὶ τὰς ἐπιλοίπους ἑκατόν.
Ὑπάρχουσιν εἰς τὰς πόλεις σκολιαί τινες καὶ δυσώδεις ἀτραποὶ, ὑπάρχουσιν εἰς τοὺς οἴκους ἔντομά τινα τοσοῦτον ἀηδῆ καὶ ἀπαίσια ὡς οἱ κάνθαροι, μόριά τινα τῆς ἐμψύχου φύσεως τοσοῦτον ἅμα ἀνηλεῆ, ὡς οἱ κόρεις καὶ ὁ κώνωψ, οἱ αἱμοβόροι κροκόδειλοι καὶ ἡ πτερωτὴ τίγρις τῶν ὕπνων τοῦ Ἰουνίου, ὑπάρχουσιν ἐν τῇ ζωῇ τῶν ἀνθρώπων ὧραί τινες τοσοῦτον πληκτικαὶ ὥστε γεννᾶται ἐντεῦθεν ἓν Λαμαρτίνου Desespoir, ἢ μία ἐπανάστασις τοῦ 93! Τοιοῦτος ὁ Ἀλλά. Ὤ, πόσων ἐν τῷ κόσμῳ τούτῳ ἐκλείσθη τοῦ βίου τὸ στάδιον μὲ ἓν Ἀλλὰ, ἐξελθὸν ἠρέμα καὶ ἀπαθῶς ἀπὸ τὰ χείλη ἑνὸς βασιλέως, ἑνὸς δημίου, ἑνὸς δικαστοῦ, καὶ πόσον ἡ ζωὴ ἱλαρὰ καὶ χαρίεσσα ἐκείνου, εἰς οὗ τας παρακλήσεις, τοὺς πόθους, τὰ ἐν ἐγρηγόρσει ὄνειρα, δὲν ἀντέταξεν ἓν Ἀλλὰ ἡ ἐρωμένη, ἡ καρδία, τὸ καθῆκον!
Εἰς τὸν ὠκεανὸν τοῦ Ἑρρίκου Στεφάνου καὶ εἰς τὸν Ἀτλαντικὸν ὠκεανὸν, δύω τέρατα ἀδελφὰ εὑρίσκονται: ὁ πολύπους καὶ ὁ Ἀλλά. Τί ἐστι πολύπους; Τίποτε, ἀὴρ, σικύα· καὶ ἐν τούτοις εἶνε τέρας καὶ τοῦ ῥινόκερω σκληρότερον, δίδον θάνατον φρικωδέστατον. Τί ἐστιν Ἀλλά; Τίποτε, ἄναιμον, κενόν· καὶ ἐν τούτοις....
— Ἀλλὰ, φίλε μου, ἀναφωνεῖ ἐν τέλει ὁ πτωχὸς ἀναγνώστης, σεῖς θὰ εὕρετε τὸν Ἀλλὰ ἄλλο προκατακλυσμιαῖον καὶ ἐπιζῶν πολυθήριον, ὑπέρτερον καὶ τοῦ μυθολογουμένου Πύθωνος!
— Μὲ τὸ ἀλλά σας....
Κρῖμα!
Καὶ ὕστερον λέγουσιν, ὅτι ὁ Ἀλλὰ δὲν εἶνε δαιμόνιος κόσμων ὁλοκλήρων ἀνατροπεὺς, ἀπαισία καὶ ἀνελεήμων τῆς μοίρας ψαλλίς!
† Σπυρίδων Βασιλειάδης
