ρία φιλία, ἀπεθησαύρισεν εἰς τοὺς τέσσαρας τόμους τῶν «Ἀττικῶν Νυκτῶν.» Εἰς πάντα τὰ ἔργα τοῦ Βασιλειάδου διαλάμπει κάλλος ἰδεῶν, ἀνθηρότης καὶ χάρις ὕφους, γλυκύτης αἰσθήματος καὶ πατριωτισμὸς ἀκραιφνής. Ὁ Βασιλειάδης δὲν ἦτο ποιητὴς μόνον ὅταν ἐκλείετο εἰς τοὺς τέσσαρας τοίχους τοῦ δωματίου του ἐντρυφῶν εἰς τὴν μελέτην τῶν ἀρχαίων δραματικῶν συγγραφέων καὶ ἐκ τῶν νεωτέρων κατ’ ἐξοχὴν καὶ προσφιλέστερον εἰς τὴν μελέτην τῶν ἀθανάτων ἔργων τοῦ Σαιξπήρου. Ὁ Βασιλειάδης ἐξ ἐναντίας ἦτο ἀληθὴς ποιητὴς καὶ ἐν τῷ οἴκῳ καὶ ἐν τῇ ἀγορᾷ, ἐν τῇ κοινωνίᾳ, ἐν τοῖς κύκλοις τῶν φίλων καὶ τῶν συνομιλητῶν του, ἐν τῇ σφαίρᾳ τῆς κοινωνικῆς του δράσεως, πανταχοῦ, ἀνὰ πᾶν βῆμα, ἀνὰ πᾶσαν στιγμήν. Οἱ στίχοι του διήρχοντο πρῶτον διὰ τῆς καρδίας του πρὶν ἢ διακρυσταλλωθῶσιν ἐπὶ τοῦ χάρτου. Εἶχε βαθὺ τὸ κοινωνικὸν αἴσθημα καὶ δὲν ὑπῆρχεν ἀλλοτρία συμφορὰ ἥτις δὲν διέθρυπτεν εἰς ἄλγος καὶ στοργὴν τὴν μεγάλην καὶ ὡραίαν αὐτοῦ ψυχήν. Ἕν τῶν εὐγενεστέρων καὶ λαμπροτέρων του ἔργων εἶνε ἡ Σχολὴ τῶν Ἀπόρων Παίδων τοῦ φιλολογικοῦ Συλλόγου «Παρνασσοῦ», ἧς ἡ σύστασις ὀφείλεται εἰς τὴν πρωτοβουλίαν τοῦ ἀειμνήστου Βασιλειάδου, ὅςτις συνεκινήθη, ἠγάπησεν, ἔγραψεν, ἐμόχθησεν, εἰργάσθη, παρεμύθησε, ἐδίδαξε καὶ ἐπροστάτευσεν, ὡς ἀδελφὸς καὶ φίλος, τὰ ἀπόκληρα αὐτὰ κοινωνικὰ πλάσματα. Ἀτυχῶς ὅμως, ἐν τῇ ἀκμῇ εἰςέτι τῆς ἡλικίας καὶ τοῦ φιλολογικοῦ του σταδίου, μόλις εἰκοσιπενταέτην τὸν εὗρεν ὁ θάνατος ἐν τῇ ξένῃ τὸν Αὔγουστον τοῦ 1874, ἀποστερήσας τὴν σύγχρονον λογοτεχνίαν ἓν τῶν ὡραιοτέρων αὐτῆς σεμνωμάτων.
Ἐπὶ τῇ εὐκαιρίᾳ τῆς καταχωρήσεως τῆς εἰκόνος τοῦ ἀειμνήστου Σπ. Βασιλειάδου καὶ τῶν ὀλίγων ᾧδε ὑπομνηματικῶν σημειώσεων, ἀναδημοσιεύομεν τὸ κάτωθι χάριεν σκαλάθυρμα ὑπὸ τὴν ἐπιγραφὴν «Ἀλλὰ», ὅπερ ἐσμὲν βέβαιοι ὅτι καὶ οἱ ἀγνοοῦντες καὶ οἱ ἀναγνόντες ἄλλοτε αὐτὸ εὐαρέστως θέλουσι τὸ διέλθει καὶ πάλιν].
Δὲν εἶνε τῶν Ἰνδιῶν ἢ Βυρώνειος ἥρως ἐποποιΐας ἢ μυθιστορήματος. Πρόκειται ἁπλῶς περὶ τοῦ ἐναντιωματικοῦ συνδέσμου Ἀλλά.
Ὁ κατ’ εὐφημισμὸν σύνδεσμος οὗτος ἀλλάσσει ποικίλα, ὡς ὁ Πρωτεὺς, προσωπεῖα, διότι εἶνε ἀντιθετικὸς, ἄλλοτε ἐρωτηματικός, ἄλλοτε βεβαιωτικὸς, ἄλλοτε παρακελευσματικὸς, καὶ
