Ἐν ***, Κυριακῇ, 21 Αὐγούστου.
- Φίλε,
ΗΜΕΡΟΝ εἴχομεν ἐξετάσεις εἰς τὸ μικρὸν χωρίον μας. Γνωρίζεις πόσον ἐνδιαφέρομαι εἰς τὰ τῆς
κατωτέρας ἐκπαιδεύσεως. Γνωρίζεις ὅτι ἐπ’ αὐτῆς στηρίζω τὰς ἐλπίδας μου περὶ τῆς μελλούσης τοῦ ἔθνους ἡμῶν προόδου, ὥστε δὲν θ’ ἀπορήσῃς ὅτι τυχὼν ἐνταῦθα ἠθέλησα νὰ ἴδω ἰδίοις ὀφθαλμοῖς τί καὶ πῶς διδάσκονται οἱ παῖδες τῶν χωρικῶν μας.
Μὲ ὑπεδέχθη εἰς τὰ πρόθυρα τοῦ σχολείου ὁ ἐφημέριος τοῦ σχολείου, ὁ καὶ διδάσκαλος. Ἴσως τὸν ἐγνώρισας κατὰ τὴν ἐνταῦθα ἄλλοτε διάβασίν σου. Ὁ ἱερεὺς οὗτος εἶναι τύπος κατ’ ἐμὲ ἀγαθοῦ καὶ χρησίμου ἐφημερίου. Τὴν καλήν του καρδίαν μαρτυρεῖ τὸ ἱλαρὸν πρόσωπόν του, πρόσθες δὲ καὶ τὸ ὑγιὲς σῶμά του. Γράμματα γνωρίζει, ὅσα ἀπαιτεῖ ἡ θέσις του, οὐχὶ πλειότερα. Ἀλλ’ ἀφωσιωμένος εἰς τὰ ἱερὰ αὐτοῦ καθήκοντα, εἶναι πράγματι ὁ διδάσκαλος καὶ ὁ ὁδηγὸς τῆς ποίμνης του. Πατρίς του εἶναι τὸ χωρίον τοῦτο. Οἰκογενειάρχης καὶ αὐτὸς ὡς οἱ γείτονές του, ὡς ἐκεῖνοι γεωργοκτηματίας, θεωρεῖται καὶ ἀγαπᾶται ὑπὸ τῶν λοιπῶν χωρικῶν ὡς εἷς ἐξ αὐτῶν. Πάντες ὅμως τὸν σέβονταν, ἀναγνωρίζοντες τὴν ὑπεροχήν του. Καὶ εἶναι ἄξιος τῷ ὄντι σεβασμοῦ. Ἔντιμος, ἐγκρατής, ἀξιοπρεπής, ἀκάματος εἰς τὰ ἔργα του, προστάτης
