Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
55
Σερανταπηχοσ ἀνασπῶν ἐγχειρίδιον.
Σατανᾶς καὶ κόλασις!
Ἢ φύγε, ἢ.... [ὁ Παγκράτιος ἀποσύρεται]
Νῦν μόνοι ἀπεμείναμεν,
θεσπέσιον σὺ πλάσμα. Σὲ λατρεύω, ναί,
ἐκ παραφόρου θνήσκω ἅπας ἔρωτος.
[Ἀσπάζεται αὐτὴν καὶ αὖθις βιαιότερον. Ἥ Θεοδότη συνέρχεται.]
Θεοδοτη
Ὢ Παναγία! Τί συμβαίνει; ἄφες με.
[Ὁ Σεραντάπηχος κρατεῖ αὐτὴν διὰ τῆς βίας, ἐνῷ ἐκείνη παλαίει ὅπως διαφύγῃ.]
Ὢ ἄφες! τέρας… τέρας ἀποτρόπαιον!
[Λυτροῦται καὶ φεύγει.]
Σερανταπηχοσ, διώκων αὐτήν.
Ὢ μεῖνον!!! μεῖνον!! Χερουβὶμ θεσπέσιον!
[πίπτει τὸ διασκήνιον.]
Κλέων Ῥαγκαβὴς
ΜΩΣΑΪΚΟΝ
Ὅταν τις δὲν ἔχῃ ὅ,τι ἀγαπᾷ, πρέπει νὰ ἀγαπᾷ ὅ,τι ἔχει. Εἰς τοῦτο συγκεφαλαιοῦται ὅλη ἡ φιλοσοφία τῆς ζωῆς.
⁂
Ἡ ἡδονὴ δυνατὸν νὰ προέρχηται συνηθέστατα ἐκ τῆς ἀπάτης. Ἀλλ’ ἡ εὐτυχία ἔγκειται μόνον ἐν τῇ ἀληθείᾳ.
⁂
Θλίψεις τινὲς ἐνίοτε εἶνε ὡς αἱ διαθῆκαι· ἡ τελευταία ἐκμηδενίζει τὰς προηγουμένας.
⁂
Ἡ γυνὴ τίποτε ἄλλο δὲν δίδει εἰς τήν φιλίαν εἰμὴ ὅ,τι τῆς περισσεύει ἀπὸ τὸν ἔρωτα.
