[Ὁ διαπρεπὴς ἔν τε τῷ διπλωματικῷ καὶ φιλολογικῷ κόσμῳ, ἄριστος δὲ καλλιτέχνης τοῦ λόγου κ. Κλέων Ῥαγκαβῆς εὐηρεστήθη νὰ κοσμήσῃ καὶ αὖθις τὰς στήλας τοῦ ἡμετέρου Ἡμερολογίου διὰ τοῦ κάτωθι ἀποσπάσματος ἐξ ἀνεκδότου πολυτίμου ἔργου του ὑπὸ τὸν τίτλον Εἰκονοκλάσται. Οἱ ἀναγνῶσται τοῦ Ἡμερολογίου θὰ ἐντρυφήσωσιν ἀπλήστως, πεποίθαμεν, εἰς τὴν ἀνάγνωσιν τοῦ δημοσιευομένου τούτου μέρους, ἑν ᾧ διακρίνονται πλεῖστα ἐξαίρετα λυρικὰ τεμάχια, καὶ ἐξ οὗ καταφαίνεται μίαν ἀκόμη φορὰν ὅτι ὁ ὀλυμπιονίκης ποιητὴς τῆς «Δουκίσσης τῶν Ἀθηνῶν» ὁ ὁσημέραι πλουτίζων δι’ ἀπαραμίλλων ἔργων τὴν παρ’ ἡμῖν πενιχρὰν δραματικὴν φιλολογίαν, κατέχει τὸ μυστήριον τοῦ ἐκθάπτειν ἐκ τῆς κονίας καὶ τῆς λήθης τὸν σκοτεινὸν κόσμον τῶν βυζαντινῶν παραδόσεων, καὶ περιβάλλειν αὐτὸν δι’ αἴγλης καὶ κάλλους καὶ ζωῆς ἀπὸ σκηνῆς μετ’ ἀληθοῦς ποιητικοῦ πυρὸς καὶ ἐξόχου δραματικῆς δεξιότητος. Πρὸς πληρεστέραν δὲ αὐτοῦ κατάληψιν προτάσσομεν τὰ ἑξῆς: Ἡ Αὐτοκράτειρα τοῦ Β[υ]ζαντίου Εἰρήνη, ἤν τινες ἀπεκάλεσαν καὶ Ἁγίαν κατ’ ἁπλῆν σύγχυσιν τοῦ ὀνόματος, ἔσχεν ἐκ τοῦ συζύγου αὐτῆς Λέοντος Δ′. ἕνα μόνον υἱόν, Κωνσταντῖνον τὸν ΣΤ′. Ὁ νεαρὸς οὗτος Ἡγεμών, ἀληθὴς γόνος, τῶν Ἰσαύρων διεφλέγετο ὑπὸ τῶν εὐγενῶν πόθων καὶ μεγαλεπιβόλων σχεδίων, ἅτινα ἐνέπνευσαν τοὺς περιδόξους Βασιλεῖς τῆς μεταρρυθμίσεως, ἐνῷ ἡ μήτηρ αὐτοῦ ἐμπαθὴς εἰκονολάτρις, κατὰ τὴν στενοτέραν τῆς λέξεως ἔννοιαν, ἐνήργει παντὶ σθένει ὅπως ἁνακόψῃ πάσας τὰς ὑπὸ τῶν προκατόχων αὐτῆς ἐπιτελεσθείσας τεραστίας προόδους, καὶ ἀναστήσῃ τὴν προτέραν δεισιδαιμονίαν καὶ νάρκην. Ἐκ τούτου δεινὴ προέκυψεν ἀντίθεσις μεταξὺ μητρὸς καὶ υἱοῦ, ἀλλ’ ἐνῷ ὁ Κωνσταντῖνος, ἐκ διακαοῦς πρὸς τὴν μητέρα φίλτρου, ὑφίστατο πᾶσαν τῶν ὑψηλῶν αὐτοῦ προθέσεων θυσίαν καὶ οὐδόλως ἐπέσπευδε τὴν στέψιν αὑτοῦ, εἰς ἣν, ἐνηλικιωθείς, ἐδικαιοῦτο ἤδη, ἡ Εἰρήνη ἀπ’ ἐναντίας, ὑπὸ τῆς θρησκομανίας ἀποτυφλουμένη, ἐκίνει πάντα λίθον ὅπως ἀποκλείσῃ τῆς ἀρχῆς τὸν υἱόν, προβᾶσα, ὡς γνωστόν, ἐπὶ τέλους καὶ εἰς ἀπαίσιον κακούργημα διὰ τῆς ἀποτυφλώσεως αὐτοῦ. Εἰς ταῦτα ἐξωθεῖτο ἰδίως ἡ Αὐτοκράτειρα ὑπὸ τοῦ ἀνεψιοῦ αὑτῆς Σερανταπήχου, ἀληθοῦς τέρατος τήν τε μορφὴν καὶ τὴν καρδίαν, ὅςτις ἐσκευώρει τὴν ἀπώλειαν
