τί σημαίνει δι’ αὐτὸν, δι’ αὐτὴν ἴσως, τὸ ἀπαίσιον τοῦτο αὔριον.
Ὄχι ἐσκέφθη. Δὲν θὰ τὴν θυσιάσω. Προτιμότερον νὰ ἀπολέσω τὸν ἔρωτά της. Προτιμῶ τὰ πάντα.
Καὶ κατ’ ἐξαίρεσιν ὅλην τὴν νύκτα τῆς Πέμπτης καὶ ὅλην τὴν ἡμέραν τῆς Παρασκευῆς περὶ αὐτῆς καὶ μόνης ἐσκέπτετο, δίδων τὸν λόγον τῆς τιμῆς του εἰς ἑαυτὸν, ὁρκιζόμενος, προσεπιμαρτυρόμενος τὸν οὐρανὸν ὅτι θὰ ἐκώφευεν εἰς τὴν πρόσκλησίν της. Διὰ νὰ εἶνε ἀσφαλέστερος περὶ τῆς ἐκπληρώσεως τῆς ἀποφάσεως, τῶν ὅρκων του, ἐσκέφθη νὰ μεταβάλῃ εἰς ράκη τὰ ἐνδύματα του, νὰ ῥίψῃ τὰ ὑποδήματά του ἀπὸ τοῦ παραθύρου. Τίς οἶδε ἂν δὲν ἐσκέφθη καὶ νὰ αὐτοκτονήσῃ μάλιστα. Ἀλλ’ ἐθεώρησεν ὅλα ταῦτα παιδαριώδη καὶ ἠρκέσθη εἰς τὴν πεποίθησιν ἣν εἶχεν ἐπὶ τῆς θελήσεως του.
Ὑπάρχουσι στιγμαὶ καθ’ ἃς καὶ ὁ δειλότερος τῶν ἀνθρώπων καθίσταται ἥρως. Εἰς παρομοίαν στιγμὴν εὑρέθη καὶ αὐτὸς ὅτε ἀπὸ τοῦ παραθύρου του εἶδε ν’ ἀνάπτωσι τὰ φῶτα. Μεθ’ ὅσης ταχύτητος μεταδίδεται τὸ πῦρ ἀπὸ τοῦ φλογεροῦ δόρατος τοῦ φωταεριανάπτου εἰς τοὺς φανοὺς μετὰ τῆς αὐτῆς καὶ μείζονος μάλιστα ἀπεφάσισε νὰ σπεύσῃ ἐκεῖ ὅπου ὁ ἔρως τὸν ἐκάλει. Εἶνε ἀσυνειδησία νὰ περιμένῃ ἡ πτωχή. Εἶνε ἀδιακρισία, ἐσκέπτετο. Θὰ τῇ εἴπω μόνον νὰ μὲ ἀναμένῃ αὔριον καὶ θὰ φύγω…
Ἡ πρώτη του ἐρωτικὴ συνέντευξις. Καὶ ὑπὸ ποίους οἰωνούς! Τὴν ἀτενίζει, θλίβει τὴν χεῖρά της ἀλλ’ ἀδυνατεῖ νὰ ἀρθρώσῃ λέξιν. Ἔρως! Καὶ τίς ἠδυνήθη νὰ σὲ ἐννοήσῃ; φλὸξ καὶ δρόσος· λάμψις καὶ μυστήριον· ἀγαλλίασις καὶ τρόμος σπασμωδικός· ὑγροὶ ὀφθαλμοὶ καὶ ξηρὸν στόμα· θέλει νὰ φύγῃ καὶ ἵσταται ὡσεὶ καθηλωμένος.
— Καὶ τὸ ὄνομά σας; τὸν ἐρωτᾷ.
— Παῦλος.
— Καὶ τὸ ἰδικόν σας;
— Παρασκευή. Ἀλλά… τί ἐπάθατε;
Τί ἔπαθε… Ὁ συγγραφεὺς ἀδυνατεῖ νὰ τὸ περιγράψῃ. Τί; νὰ εἴπῃ περὶ ἐνσκηπτόντων κεραυνῶν καὶ χασμάτων ἀνοιγομέ-
