κατέναντι ἀλλήλων κείμενα ἐπὶ τῆς ἄκρας τοῦ Ταινάρου οἰκοῦνται ὑπὸ γενῶν ἀντιζήλων, τὰ ὁποῖα διαιροῦσι τὸ χυθὲν αἷμα, τὰ ἀδιάλλακτα μίση καὶ οἱ ἐμφύλιοι πόλεμοι. Πολεμικοὶ πύργοι εἰς θόλους καὶ ἐπάλξεις ἀπολήγοντες ἐπιστέφουσι τὰ χωρία ἀμφότερα καὶ παρέχουσιν εἰς τὸν θεατὴν ὑπερήφανον θέαμα. Ἑκάτερον τῶν χωρίων ἀποτελεῖ ἰδίαν συνοικίαν, ἐν ᾖ οἰκεῖ τὸ γένος ἀμιγὲς, χάριν τῆς ἰσχύος καὶ τῆς ἀσφαλείας. Εἰς τὸ ἄνω χωρίον τὸ γένος εἶναι ἰσχυρὸν, πολυπληθὲς καὶ ὑπερήφανον ἐπὶ τῇ δυνάμει καὶ τῇ εὐγενείᾳ τοῦ αἵματος, ἐπὶ δὲ τοῦ κάτω τὸ ἀντίζηλον γένος, εὐαριθμότερον εἰς ἄνδρας καὶ δύναμιν, κατ’ οὐδὲν ἄλλο ὑστερεῖ. Ἀγωνίζεται ἀνενδότως κατὰ τῶν ἐχθρῶν, φονεύει καὶ φονεύεται. Ἐκ τῶν περιοδικῶν δὲ ἀνταγωνισμῶν τῶν ἀντιζήλων τούτων γενῶν ἐπήγασεν ἡ δραματικὴ ἱστορία, τὴν ὁποίαν ζωηρῶς περιγράφουσι τὰ μοιρολόγια.
Ἐν τῷ κάτω χωρίῳ συνῴκει ἀσθενής τις οἰκογένεια ἀποτελουμένη ἐκ πατρὸς, μητρὸς καὶ θυγατρός. Ὁ πατὴρ, ἀνὴρ νοήμων καὶ φρόνιμος, ἀπέχων τῶν ἐμφυλίων ἐρίδων, ἠσχολεῖτο ἀποκλειστικῶς εἰς τοῦ οἴκου τὴν εὐημερίαν, δι’ ἐργασίας δὲ μακρᾶς καὶ ἐντίμου ἐκτήσατο τὴν ὑλικὴν ἄνεσιν καὶ τὴν κοινὴν ὑπόληψιν. Ἀποδημήσας ἐπὶ ἔτη εἰς Ζάκυνθον, εἰς Κέρκυραν καὶ Σμύρνην, συνεκόμισε πλοῦτον ἱκανὸν καὶ ἐπανέκαμψεν εἰς τὴν πατρίδα, τὴν παρὰ πᾶν ἄλλο διὰ τὸν Μανιάτην προσφιλῆ, ὅπως ἀποκαταστήσῃ τὴν θυγατέρα, γάμου ἤδη ὡραίαν, καὶ ἐγκαταβιώσῃ ἐκεῖ. Δυστυχῶς ἐν Μάνῃ ὁ πλοῦτος καὶ ἡ εὐπορία ἐπισύρουσι τοῦ φθόνου τὰ βλέμματα, παρέχουσι δὲ πολλάκις ἀφορμὴν εἰς ἐνοχλήσεις, εἰς λύπας καὶ εἰς δυστυχήματα. Οἱ πλούσιοι καὶ οἱ εὔποροι, ὄντες ἀσθενεῖς, ἐγείρουσιν ὡς ἐννοεῖται κεφαλὴν, θηρεύουσι δύναμιν, ποθοῦσι νὰ ἀνεγείρωσι πύργους καὶ νὰ ἀνέλθωσιν εἰς κοινωνικὴν περιφάνειαν, τοιούτῳ δὲ τρόπῳ προκαλοῦσι τὸ μῖσος καὶ τὴν ἀντίδρασιν τῶν ἰσχυρῶν, οἵτινες αἴρουσιν εὐχερῶς ἀπὸ τοῦ μέσου τὸ σκάνδαλον.
Ἀλλ’ ὁ ἡμέτερος πλούσιος δὲν ἐφοβεῖτο τὸ τοιοῦτον δυστύχημα. Ἐκτὸς τῆς φρονήσεως, εἶχε κόρην περιζήτητον διὰ τὸ κάλλος, τὸν πλοῦτον καὶ τὰ προτερήματα. Ἦτο ἀληθὴς Καρυάτις. Εἰργάζετο πολὺ, ἐχόρευε μετὰ χάριτος πολλῆς καὶ
