αὐτῶν. Αἱ κραυγαὶ αὗται, ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον μονοσύλλαβοι ἢ ἄναρθροι ἀνερχόμεναι ὅλας τὰς βαθμίδας, ὅλους τοὺς ἤχους τῆς μουσικῆς κλίμακος δὲν ἀποτελοῦσι τὴν γλῶσσαν αὐτῶν, ἀλλ’ εἶδος μουσικῆς ἐκφράσεως, δὲν εἶνε ἐκδηλωτικαὶ ἐννοιῶν λέξεις, ἀλλ’ εἶνε μουσικαὶ ἀπηχήσεις αὐτόματοι ἐξ ἐνστίκτου ἐκφράζουσαι μόνον τὰ διάφορα αἰσθήματα, ἐξ ὧν κατέχονται τὰ διάφορα ζῶα.
Οὕτω ὁ κύων, ὅπως ἐκφράσῃ τὴν ὀργήν, τὸν φόβον, τὴν λύπην, τὴν στενοχωρίαν, τὴν χαρὰν αὐτοῦ, μεταχειρίζεται ἐξ ἐνστίκτου ἰδιαζούσας ἑκάστοτε φωνὰς ἢ κραυγάς· γαυγίζει δηλαδή, ὠρύεται, κλαίει, ὑλακτεῖ, γρύζει, κνυζεῖ, οἰμώζει. Τίς ἐξ ἡμῶν δὲν ἐδέχθη τὰς θωπείας τῶν εὐφυῶν καὶ νοημόνων αὐτῶν ζώων καὶ δὲν ἐνόησε τὴν εὔχαριν ἐκφραστικὴν γλῶσσαν των καὶ τοὺς χαϊδευτικοὺς κνυζηθμοὺς τῆς φιλικῆς ὑποδεξιώσεώς των.
Τὰ πτηνὰ ἐπίσης διὰ τῶν ποικίλων ἁρμονικῶν μελισμῶν καὶ κελαδημάτων αὐτῶν συνεννοοῦνται, καί, δυνάμεθα νὰ εἴπωμεν, ὅτι ζωογονοῦσι τὴν φύσιν σύμπασαν διὰ τοῦ ζωηροῦ καὶ μελῳδικοῦ κελαδήματος τῆς λάλου καὶ ἁβρᾶς εὐθυμίας των. Τί δὲν ἐκφράζει τὸ γλυκὺ καὶ φλύαρον αὐτῶν μινύρισμα καὶ τὰ φαιδρὰ καὶ περιπαθῆ propos galants τῶν ἀηδόνων, τῶν σειρήνων, τῶν ὑπολαΐδων, τῶν ἀκανθίδων, τῶν κορυδαλῶν, τῶν σπίνων καὶ πλήθους ἄλλων εὐκελάδων πτηνῶν, κατὰ τὰς ὡραίας στιγμὰς τῆς ἐρωτικῆς θερμότητος των;
Ἠχοῦσι λιγυρὸν οἱ πονηροὶ κώνωπες εἰς ἔκφρασιν τῆς λαιμάργου χαρᾶς των, ὅταν ἡ ὀξεῖα ὄσφρησις αὐτῶν αἰσθανθῇ μακρόθεν τὸ ἡδέως ὑπνῶττον θῦμα καὶ ἐμβάλῃ εἰς γοργὴν κίνησιν τὰ ὑμενώδη πτερύγια αὐτῶν, ὅπως ταχύτερον φθάσωσιν εἰς τὸν ἐπιθυμητὸν σκοπόν των καὶ ἐμπήξωσιν ἡδέως εἰς παχεῖας καὶ εὐχύμους σάρκας τὴν ὀξύαιχμον προνομήν των, ἥτις ἀφίνει τὰ βδελυρότερα τῶν στιγμάτων ἐπὶ τῆς ἁβροφυοῦς ἐπιδερμίδος τῶν ὡραίων δεσποινίδων μας.
Αἱ μέλισσαι ἱπτάμεναι ἀπὸ τοῦ ἑνὸς ἐπὶ τοῦ ἄλλου ἄνθους βομβοῦσιν ἡδέως ἐκ τῆς μέθης τοῦ εὐώδους ἀρώματος των.
Οἱ τέττιγες τὴν μακαρίαν καὶ ἀμέριμνον ὀκνηρίαν αὐτῶν μετριάζουσι μόνον διὰ τοῦ φλυάρου τερετίσματος των, ὅπερ θερμότερον καθίσταται, ὅσον ζωηρότερον αἰσθάνονται τὴν ἡδονὴν τοῦ θάλπους τῶν ἡλιακῶν ἀκτίνων. Τὸ λάλον δὲ αὐτὸ ᾆσμα των οἱ φιλόμουσοι πρόγονοι ἡμῶν ἐτίμησαν καὶ ἀπηθανάτισαν, θεωρήσαντες τὸν τέττιγα ὡς τὸ ἔμβλημα τῆς μουσικῆς καὶ ἀνεγεί-
