τὰ δεινὰ καὶ τὰς ἀνεξαντλήτους ἀσθενείας τῆς ταλαιπώρου ἀνθρωπότητος.
Πολλάκις ἐν ταῖς διαλειπούσαις ταύταις περὶ τὴν μουσικὴν ἐντρυφήσεσί μου ἔλαβον τὸν κάλαμον νὰ περιγράψω, τί ἐν τῇ θείᾳ ταύτῃ τέχνῃ αἰσθανόμεθα καὶ τὶ αὕτη διὰ τῆς ἐνδοτέρας ἐπενεργείας τῶν ἤχων της δύναται ἐν ἡμῖν, ἀλλὰ καὶ τοσάκις δειλὸς καὶ ἀσθενὴς παρῄτησα αὐτὸν ἐκ φόβου μὴ ἀκατόρθωτα ζητῶ καὶ μὴ πάθω τὸ τῆς μικρᾶς ἡλικίας μου, ὅτε συνέτριβον τὸ μουσικὸν ὄργανον, ἵνα συλλάβω τὰς ἐξ αὐτοῦ προερχομένας μουσικὰς ἀπηχήσεις, καὶ δὲν ἔβλεπον, εἰμὴ τὰ οἰκτρὰ συντρίμματα τοῦ ὀργάνου, ἅτινα βωβὰ κατέκειντο δεῖγμα σκληρὸν τῆς παιδικῆς ἀβελτηρίας καὶ ἀκαίρου φιλοπραγμοσύνης μου. Πῶς ἄρα θὰ ἦτο δυνατὸν νὰ διερμηνεύσω διὰ τοῦ καλάμου καὶ νὰ παραστήσω διὰ λέξεων ἅπαντα ἐκεῖνα τὰ ἀόριστα, τὰ λεπτὰ καὶ ἀνέφραστα ποικίλα, ἁπλᾶ καὶ πολυειδῆ αἰσθήματα, ἅτινα διεγείρονται ἐν ἡμῖν τῇ ἐπενεργείᾳ τῆς μουσικῆς συγκινοῦντα καὶ κραδαίνοντα βαθέως ὁλόκληρον τὸν εὐαίσθητον ὀργανισμόν μας μέχρι τῶν μυχιαιτέρων πτωχῶν καὶ τῶν λεπτοτέρων μορίων αὐτοῦ;
Ἐν τούτοις καὶ παρὰ τοὺς ἐπανειλημμένους αὐτοὺς δισταγμούς μου, δὲν ἠδυνήθην ν’ ἀποφύγω τὸν ἀκατάπαυστον πειρασμὸν, τὴν ἀκοίμητον αὐτὴν ἰδέαν, ἥτις ὡς μέλισσα περὶ τὸ ἄνθος, ἀδιαλείπτως περιεστρέφετο ἐν τῇ κεφαλῇ μου. Ὑπέκυψα· καὶ σήμερον τολμῶ νὰ παράσχω, ἐν τῇ ἐτησίᾳ ταύτῃ πλουσίᾳ πνευματικῇ ἀνθοδέσμῃ, τὸ μικρὸν καὶ ἀσθενὲς τοῦτο δοκίμιον, τὴν ἀτελῆ καὶ ἄτεχνον ταύτην ἀνάλυσιν τῶν ψυχολογικῶν ἀποτελεσμάτων τῶν μουσικῶν ἤχων ἐπὶ τοῦ ἀνθρώπου, τὴν ἐλλειπῆ καὶ ἀμυδρὰν ταύτην περιγραφὴν δι’ ἀμούσων καὶ ψυχρῶν λέξεων, τοῦ τί δύναται ἡ μουσικὴ νὰ παραστήσῃ καὶ ἐκφράσῃ καὶ ὁποίας συγκινήσεις καὶ αἰσθήματα νὰ διεγείρῃ ἐν ἡμῖν.
Μέγα καὶ ἄκρως τολμηρὸν τὸ ἐγχείρημα, ἀπέναντι τοῦ ὁποίου συναισθάνομαι ἔτι μᾶλλον τὴν σμικρότητα καὶ ἀδυναμίαν μου, διὰ τὴν ὁποίαν ὅμως μὲ παρηγορεῖ μόνον καὶ μὲ ἐνθαρρύνει σμικρὸν ἡ ἐλπὶς τῆς εὐμενοῦς ἐπιεικείας τῶν φιλομούσων ἀναγνωστριῶν καὶ ἀναγνωστῶν, ὅσαι καὶ ὅσοι εἶχον τὴν εὐγενῆ ἀνεκτικότητα καὶ καλοσύνην νὰ μὲ παρακολουθήσωσι κατὰ τὴν προοιμιακὴν ταύτην φλύαρον περιαυτολογίαν μου, μολονότι καὶ ὁ συρμὸς καὶ τὸ ἐπικρατοῦν πνεῦμα τῆς ἐποχῆς μας εἶνε ἢ αὐ-
