ἐκείνων ἅτινα παρεχωρήθησαν τῷ φύλῳ αὐτῆς ἔν τισι τῶν κοινωνιῶν, πολλῷ αὐτής καθυστερουσῶν ἐν τῷ πολιτισμῷ καὶ τῇ πνευματικῇ μορφώσει. Παρ’ ἡμῖν ἡ γυνή, ἂν δὲν εἶνε θεραπαινὶς τοῦ ἀνδρός, ἔπιπλον τοῦ οἴκου, εἶνε ῥᾴθυμος καὶ ὑστερικὴ ὕπαρξις κατὰ τὰ πρότυπα ἀσάρκων καὶ ἀναιμικῶν ἡρωΐδων τῆς συγχρόνου μυθίστορίας. Καὶ τοῦτο λέγεται οἰκογενειακὸς βίος, ἄξιος σεβασμοῦ καὶ συντηρήσεως! Ἡ γυνὴ παρ’ ἡμῖν οὐδεμίαν προσφέρει σχεδὸν τῶν ὑπηρεσιῶν ἐκείνων, αἵτινες ἀλλαχοῦ ἀπὸ χρόνου ἤδη ἐπεβλήθησαν αὐτῇ. Δὲν εἶνε τὸ τοιοῦτον ἄγνοια καὶ ἄρνησις τῶν κοινοτέρων οἰκονομικῶν κανόνων, ἐφ’ ὧν δέον νὰ ἐρείδηται εὔνομος καὶ εὔκοσμος κοινωνία; Βεβαίως δὲν ἀνεφύησαν παρ’ ἡμῖν ἔτι τὰ ἐπικίνδυνα ἐκεῖνα οἰκονομικὰ προβλήματα, τὰ ἀπασχολοῦντα σήμερον τὰς πλείστας τῶν νεωτέρων κοινωνιῶν, ἐν τῷ ἱστορικῷ τῶν ὁποίων ὁρίζοντι ἐξεδηλώθησαν ἀπαίσια καταστροφῆς σημεῖα. Ἀλλ’ ἐκ τούτου δὲν ἕπεται, ὅτι δὲν ἔχομεν καθῆκον ἱερὸν νὰ ἐπικαλεσθῶμεν ἐν τῇ κοινωνικῇ καὶ ἐθνικῇ ἡμῶν ἐργασίᾳ τὴν ἠθικὴν καὶ οἰκονομικὴν ἀρωγὴν τῆς γυναικός. Ἀναγνωρίζοντες τῳόντι καὶ παρέχοντες τὸ δίκαιον τῆς ἐργασίας εἰς τὴν γυναῖκα καὶ κοινωνικῶς καὶ πολιτικῶς, οὐ μόνον θέλομεν συντελέσει εἰς τὴν ἐπίτευξιν τοῦ οἰκονομικοῦ τῆς ἡμετέρας κοινωνίας μεταξὺ παραγωγῆς καὶ καταναλώσεως ἰσοζυγίου, οὐ μόνον θέλομεν περιορίσει τὴν πενίαν, ἥτις ἀείποτε ὑπῆρξε μία τῶν μεγίστων πληγῶν τῶν κοινωνιῶν, ἀλλὰ διὰ τῆς ἐργασίας θέλομεν ἐξυψώσει τὴν γυναῖκα, θέλομεν ἀληθῶς ἐξευγενίσει αὐτὴν καὶ ἠθικοποιήσει, καθιστῶντες συντελεστικώτατον ἠθικὸν καὶ οἰκονομικὸν παράγοντα, ἴσην πρὸς τὸν ἄνδρα κατὰ τὰ δικαιώματα, ἀλλ’ ἅμα καὶ κατὰ τὰς ἠθικὰς καὶ κοινωνικὰς ὑποχρεώσεις.
Σελίδα:Ημερολόγιο Σκόκου 1889 - 170.jpg
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
170
