Σελίδα:Ημερολόγιο Σκόκου 1889 - 161.jpg

Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
161

ἐκλείπουσιν, ἀποκαθίσταται δὲ ἡ προσήκουσα ἀναλογία μεταξὺ παραγωγῆς καὶ καταναλώσεως, ἑκάστου δικαιουμένου, συμφώνως τῇ ἰδιοφυΐᾳ αὐτοῦ καὶ ἱκανότητι, ἐπὶ τῆς ἐργασίας, καὶ ἑπομένως ἐπὶ τῆς παραγωγῆς καὶ τῆς καταναλώσεως.

Ἐν τῇ ἀρχῇ ταύτῃ κεῖται τὸ οἰκονομικὸν πρόβλημα τῆς κοινωνίας τοῦ δεκάτου ἐνάτου αἰῶνος καὶ τῶν μετ’ αὐτὴν γενεῶν, τὸ ὁποῖον εἶνε ἐπίσης τὸ ἠθικὸν, τὸ ἱστορικὸν πρόβλημα τῆς κοινωνίας τοῦ μέλλοντος.

Δύναται ἢ ὀφείλει νὰ ἐξαιρεθῇ ἡ γυνὴ ἀπὸ τοῦ καθολικοῦ τούτου κανόνος; Ἐν τῇ οἰκονομικῇ καὶ πλουτοπαραγωγῷ ἐργασίᾳ εἶνε προσῆκον καὶ δίκαιον νὰ κηρυχθῇ αὕτη καταναλωτικὴ μόνον δύναμις, οὐχὶ δὲ καὶ οἰκονομικὸς παράγων; Καὶ ἐν τοιαύτῃ περιπτώσει ἡ κοινωνία δύναται νὰ εὐδοκιμήσῃ, μὴ δημιουργοῦσα τὸ προσῆκον ἰσοζύγιον μεταξὺ παραγωγῆς καὶ καταναλώσεως, ἐργασίας καὶ ἀπολαύσεως; Ἐν τούτῳ κεῖται τὸ πρόβλημα τῆς γυναικός, ὡς κοινωνικοῦ παράγοντος, φυσικοῦ, ἠθικοῦ, οἰκονομικοῦ, ἀλλ’ ἅμα καὶ τὸ πρόβλημα τῆς νέας οἰκονομικῆς τῶν λαῶν τάξεως.

Εἶνε ἀναντίρρητον, ἐκ τῶν ὑστέρων πιστούμενον, ὅτι ἡ ἐργασία τοῦ ἀνδρός, ὅσον καὶ ἂν βοηθῆται σήμερον διὰ τῶν μηχανικῶν ὀργάνων, δὲν ἐπαρκεῖ πρὸς οἰκονομικὴν συντήρησιν τοῦ κοινωνικοῦ ὀργανισμοῦ, ἀποτελουμένου ἐκ τῶν δύο φύλων. Κατὰ τὸ ἀρχαῖον κοινωνικὸν καθεστώς, ὑπὸ διαφόρους οἰκονομικὰς συνθήκας, ἡ γυνὴ ἀπεκλείετο πάσης κατὰ τὸ μᾶλλον καὶ ἧττον παραγωγικῆς ἐργασίας, ἀλλ’ ἐπίσης διὰ τὸν αὐτὸν λόγον καὶ τὰ δικαιώματα αὐτῆς ἦσαν ἐλάχιστα καὶ περιωρισμένα. Ὁ μέγας ἐν τῇ κοινωνίᾳ παραγωγὸς καὶ καταναλωτὴς ἦτο ὁ ἀνήρ, ἡ δὲ γυνὴ διετέλει τέλεον ἀπ’ αὐτοῦ ἐξηρτημένη, ὄργανον τῶν ὀρέξεών του. Σήμερον οἱ κοινωνικοὶ οὗτοι ὅροι ἠλλοιώθησαν ὅπως δήποτε· ἡ Γυνὴ κατέλαβε κρείττονα θέσιν τῆς ἐν τῷ παρελθόντι· ἐκτήσατο δὲ δικαιώματα ὧν ἐστερεῖτο ἐν τῷ πρόσθεν χρόνῳ. Ἀλλ’ ἀκριβῶς τούτου ἕνεκα ὀφείλει νὰ συμβάλῃ κατὰ τὰς φυσικὰς καὶ ἠθικὰς αὐτῆς δυνάμεις εἰς τὴν καθ’ ὅλου λειτουργίαν τοῦ οἰκονομικοῦ ὀργανισμοῦ τῆς κοινωνίας. Ἐντεῦθεν ἡ πρόσληψις τῶν γυναικῶν ἐν τοῖς νεωτέροις χρόνοις καὶ ἡ χρῆσις αὐτῶν εἰς ὅλας τὰς κοινωνικὰς ὑπηρεσίας, εἰς ἃς δύναται νὰ χρησιμεύσῃ. Ἡ Γυνὴ καταναλίσκουσα, δαπανῶσα, σπαταλῶσα, καθῆκον ἔχει καὶ νὰ παραγάγῃ, προσφέρουσα εἰς τὸ οἰκονομικὸν ἰσοζύγιον τῆς κοινωνίας.

Ἡ ἀληθὴς χειραφεσία τῆς γυναικὸς ἔγκειται ἐν τῇ οἰκονομικῇ ταύτῃ συμβολῇ, ἣν ἀναλαμβάνει πρὸς συντήρησιν τῶν δυνάμεων τοῦ κοινωνικοῦ ὀργανισμοῦ. Ἐν τῷ ἀνθρωπίνῳ γένει ἡ