Καὶ ὅμως ὁ ἄλλως δεινὸς φιλόλογος προτείνει τὴν διόρθωσιν ὁ μυαλὸς ξηραίνει!
Τί δὲ νὰ εἴπωμεν περὶ τῶν παρερμηνειῶν τοῦ Ἰακώβου Γρίμμ, πρὸ τοῦ ὁποίου ἄλλως δικαίως κλίνει ἡ ἐπιστήμη τὴν κεφαλήν; Ἐκδίδων παλαιόν τι νεοελληνικὸν κείμενον ἐνόμισεν ὅτι τὸ κομιάσι, ὅπερ σημαίνει ὀρνιθῶνα, δηλοῖ μικρὰν κώμην, ὅτι τὸ ἀναφτὸς τοῦ χειρογράφου=ἂν αὐτὸς σημαίνει τὸν ἀνημμένον, ὅτι τὸ τόκουσα (=τὤκουσα, τὸ ἤκουσα) δηλοῖ τοκήεσσαν ἢ τοκάδα ἀμνάδα.
Τὸ κείμενον, ἐν τῇ ἑρμηνείᾳ τοῦ ὁποίου ὁ μέγας τῆς Γερμανίας γλωσσολόγος περιέπεσεν εἰς τὰς προμνημονευθείσας παρανοήσεις εἶνε ἡ μεσαιωνικὴ ἐκείνη διήγησις περὶ τοῦ ὄνου καὶ τῆς ἀλώπεκος, ἥτις ἔχει καταστῆ δημώδης ἐν ὅλαις σχεδὸν ταῖς εὐρωπαϊκαῖς φιλολογίαις, καὶ παρ’ ἡμῖν μὲν ἀπέβη συνηθέστατον ἀνάγνωσμα τοῦ λαοῦ ὡς Φυλλάδα τοῦ Γαδάρου, παρὰ δὲ τοῖς Γερμανοῖς ἠξιώθη τῆς τιμῆς νὰ ἐπιληφθῇ αὐτῆς αὐτὸς ὁ Göthe, γράψας ἐπὶ τῇ βάσει ταύτης τῆς διηγήσεως τὸ περιλάλητον ἐπύλλιόν του Reineke Fuchs. Ἔν τινι τῶν χειρογράφων τὸ ἑλληνικὸν στιχούργημα φέρει τὴν ἐπιγραφὴν Συναξάριον τοῦ τιμημένου γαδάρου. Ἡ δ’ ἐπιγραφὴ αὕτη ἔδωκεν ἀφορμὴν εἰς παρανόησιν φοβερὰν τοῦ Δουκαγγίου, δι’ ἧς τὸ ἁγιολόγιον τῆς ἡμετέρας ἐκκλησίας ἐπλουτίσθη διὰ τοῦ ὀνόματος τίνος; τοῦ Γαδάρου, ὅστις ἕνεκα τῆς συνήθους σημασίας τῆς λέξεως συναξάριον ἐνομίσθη ὑπὸ τοῦ λεξικογράφου ἅγιός τις, οὗ τὸν βίον καὶ τὸ μαρτύριον περιελάμβανε δῆθεν τὸ τέως ἀνέκδοτον ποίημα.
Μοὶ ἐδόθη ἄλλοτε ἡ εὐκαιρία[1] νἀναγράψω καὶ ἄλλα ὀνόματα κύρια ἐπ’ ἴσης ἀνύπαρκτα ὡς τὸ τοῦ ἁγίου Γαδάρου, ἅτινα εἶνε προϊὸν ἁπλῆς παρεξηγήσεως ἀλλογενῶν λογίων. Ἐν τῷ καταλόγῳ ἐκείνῳ παρουσιάζεται ὁ ἱερομόναχος Τάχα συνηδελφωμένος μετὰ τοῦ Πρικίου, καὶ ὁ Βίο συμπορευόμενος μετὰ τοῦ Ἐμπτνῖ τοῦ ξ, καὶ ἐκεῖ τὸ ῥουφέτιον τῶν μπακάλιδων ἔλαβεν ἀληθῶς σοβαρὰν ὄψιν μεταβληθὲν εἰς ἐπιφανῶν ῥωμαίων γένη, τοὺς ῥουφετίους καὶ τοὺς μπακάλιδες.
Ἀλλὰ δὲν θὰ ἔχη τέλος ἡ παροῦσα διατριβὴ ἣν φιλοξενεῖ τὸ Ἡμερολόγιον τοῦ κ. Σκόκου ἂν θελήσω νὰ παρατείνω ἀκόμη τὸν λόγον ἀπαριθμῶν πολλὰς καὶ ἄλλας παρομοίας παρανοήσεις. Διὰ τοῦτο ἀναγκάζομαι νὰ παύσω, ἀλλ’ ἀφ’ οὗ πρότερον ἀναγράψω δύο ἐν ὀλίγῃ ὥρα παρεξηγήσεις ἀναλόγους, ὧν παρέστην ἐγὼ αὐτὸς μάρτυς τὸν Ἀπρίλιον τοῦ 1885. Εὑρισκόμην ἐν Χαιρωνείᾳ μετὰ τοῦ σεβαστοῦ φίλου κ. Κ. ἀριστῶν μετὰ πολύωρον ἱππα-
- ↑ Ἴδ. Ανύπαρκτα ονόματα εν «Παρνασσῷ» τόμ. Α′ σ.....
