ποτε θέματος θέλετε, ἀρκεῖ νὰ σᾶς εἶνε ἐντελῶς ἀδιάφορον·
Καὶ σώζεσθε μόνον ἐξ εὐμενοῦς παρεμβάσεως τῆς τύχης, διότι αἴφνης ἐξακοντίζει τὸ βλέμμα εἰς τὸ βάθος τῆς ὁδοῦ, ἀνακαλύπτει ἀνθ’ ὑμῶν ἄλλο θῦμα ἀξιοθρήνητον, τυχαῖόν τινα καὶ ἀθῷον διαβάτην, ἀναστέλλει ἀποτόμως τὴν ἀτμήλατον γλῶσσάν του, καθ’ ἣν ἀκριβῶς στιγμὴν σᾶς ὡμίλει ἴσως περὶ τῆς ς′ οἰκουμενικῆς Συνόδου, καὶ ἐφορμᾷ κατὰ τοῦ ἄλλου δυστυχοῦς, ἐνῷ σεῖς, χωρὶς νὰ ἀναμένητε τὸ σωτήριον αὐτὸ θαῦμα, ἀνακτᾶτε τὴν ἀναπνοὴν καὶ τὴν ἐλευθερίαν τῶν κινήσεων, σταυροκοπεῖσθε ἀνατείνοντες βλέμμα εὐγνωμοσύνης εἰς τὴν ἐξ ὕψους ἀντίληψιν, καὶ τρέπεσθε εἰς φυγὴν, ὡς ὄρνις διαφυγοῦσα τοὺς ὄνυχας γυπὸς, ὅστις ἀφῆκεν αὐτὴν διὰ νὰ σπαράξῃ ἄλλο ἄκακον πτηνὸν, ἐκεῖ που ἀναπτάν.
Ἐν τούτοις, ἐνῷ ὁ ἀλιτήριος ἐκεῖνος ἐπιπίπτει κατὰ τοῦ ἄλλου θύματος καὶ ξεσχίζει ἀμειλίκτως ἄλλα ὦτα, κατακλύζων αὐτὰ διὰ τῆς αὐτῆς ἀπεραντολογίας, μὲ τὰς αὐτὰς παρεκβάσεις καὶ ἐπεισόδια καὶ διηγήσεις παραδόξως ἀλληλλενδέτους, σεῖς ἐν τούτοις ἀπωλέσατε ὁλόκληρον ὥραν, τὸ φαγητὸν ἴσως, τὸ ὁποῖον σᾶς ἀνέμενε, τὴν συνέχειαν τῶν ὀνειροπολήσεών σας, κἀμμίαν ἐπείγουσαν ἐπίσκεψιν, εἰς ἣν μεταβαίνετε, τὴν ὥραν τοῦ ταχυδρομείου ἢ τοῦ σιδηροδρόμου, ὅστις ἐν τῷ μεταξὺ ἀνεχώρησε, τὸ μάθημα ἢ τὴν παράδοσιν, ἣν εἴχετε, τὴν εὐκαιρίαν τοῦ ἰατροῦ, εἰς ὃν ἐσπεύδετε διὰ τὸ ἀσθενοῦν τέκνον σας, καὶ τὸ πολὺ-πολὺ κερδίζετε κανένα σφοδρὸν πονοκέφαλον ἢ καμμίαν συνάγχην, καὶ βλασφημεῖτε ἐκ βάθους καρδίας τὴν πανσοφίαν τοῦ Πλάστου, ἡ ὁποία μετὰ τόσον ἀσόφου δυσαναλογίας δὲν σᾶς ἐπροίκισε μὲ δώδεκα τοὐλάχιστον ὦτα, ἀφ’ οὗ ἔκαμε τὸ λᾶθος νὰ χαρίσῃ ἄνευ λόγου τοιαύτην ἀδιέξοδον γλῶσσαν εἰς τὸν τρομερὸν ἐκεῖνον γλωσσοκηλοκόμπην!
Εἶσθε λ. χ. ἐν τῷ καφφενείῳ, ἐν τῇ πλατείᾳ τοῦ θεάτρου, ἐν τῇ λέσχῃ, ἐν τῷ γραφείῳ σας, ὁπουδήποτε· συνδιαλέγεσθε χαμηλῇ τῇ φωνῇ μετὰ στενοῦ σας φίλου, μετὰ τοῦ ἀδελφοῦ σας, τῆς μητρός σας, τῆς μνηστῆς σας, τῆς συζύγου σας, τῆς
